Επισημαίνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος
Οι βρετανοί πολιτικοί θα ξαναανακαλύψουν με οδύνες αυτό στο οποίο έχουν παράδοση, την διπλωματία, για να αντιπαρατεθούν σε αυτό που γνωρίζουν οι γερμανοί καλά – να επιβάλλον πολιτική μέσω της οικονομίας – κατά τις επίπονες και μάλλον μακρόχρονες διαπραγματεύσεις που θα χαρακτηρίσουν την διαδικασία απόσυρσης της Βρετανίας από την ΕΕ, μετά την λαϊκή εντολή για Brexit.
Το «μείνε και κάνε το όπως ο Τσίπρας στο δημοψήφισμα της Ελλάδας», με το οποίο καλούν σήμερα τον Ντέιβιντ Κάμερον, κάμποσοι σοκαρισμένοι άσπονδοι φίλοι του στο κόμμα του, αλλά και «Εργατικοί», σύντομα θα φανεί πως δεν είναι στρατηγική για τα μέτρα και σταθμά του δικού τους πολιτικού συστήματος. Άλλωστε, μόλις διαβάζω πως ο Κάμερον έδειξε την αρμόζουσα σοβαρότητα και αξιοπρέπεια δηλώνοντας: «Πρέπει να ακολουθήσουμε τη βούληση του λαού […] η χώρα απαιτεί μια νέα ηγεσία. Δεν πιστεύω ότι είναι σωστό για μένα να μείνω καπετάνιος. Ο βρετανικός λαός έκανε μια ξεκάθαρη επιλογή. Θεωρώ ότι η χώρα απαιτεί μια νέα ηγεσία. Θα παραμείνω πρωθυπουργός μέχρι τον Οκτώβριο. Η διαπραγμάτευση με την ΕΕ θα πρέπει να γίνει από νέο Πρωθυπουργό».
Το πολιτικό σύστημα του Ηνωμένου Βασιλείου δεν θα μπορούσε ποτέ να διαπράξει την «απατεωνιά» του Αλέξη Τσίπρα, να μετατρέψει μέσα σε μια νύχτα το «ΟΧΙ» σε «ΝΑΙ», που νομιμοποιήθηκε από ολόκληρο σχεδόν το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας και σε δεύτερη φάση από τον ίδιο τον ελληνικό λαό με την ψήφο του! Πέραν του ότι πρόκειται για διαφορετικά σε οντολογία δημοψηφίσματα, στην Βρετανία το Brexit – σε πλήρη αντίθεση με την Ελλάδα της διεθνούς πατρωνίας και προτεκτορατοποίησης εντός της ΕΕ – θα δώσει ώθηση στην διπλωματία, την οποία ακύρωνε στην πράξη το μοντέλο διακυβέρνησης της ΕΕ, που έχει επιβάλει σταδιακά, με ιδιαίτερη μάλιστα επιδεξιότητα, η γερμανική πολιτική ηγεσία – με σχεδιαστή τον ικανότατο κύριο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Με το «Brexit» αναγνώστη μου, καταρρέει σε ό, τι αφορά στις πολιτικές στη Βρετανία το «learning – by -numbers», που έχουν επιβάλει ως οικονομική παιδαγωγική οι γερμανοί με τους δορυφόρους τους στην ΕΕ, για να χειραγωγήσουν τα πολιτικά πράγματα και επί μέρους πολιτικά συστήματα, προσδίδοντας στην οικονομική λειτουργία μια μορφή άτυπης και αντικανονικής υπερεξουσίας και έναν αυτοματισμό που διασύρει την πολιτική και τους πολιτικούς στην Ευρώπη, στο βαθμό που δεν τους μετατρέπει σε αντιδραστικούς λαϊκιστές ή αντιδραστικούς λογιστές.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα με επίκεντρο τη Βρετανία, δεν είναι κακό για τον Ευρωπαϊσμό και την Ελλάδα, αναγνώστη μου! Ούτε ο κόσμος πρόκειται να αλλάξει, ούτε να διαλυθεί η ΕΕ. Μην ακούς αυτούς που εμπορεύονται την κατατρομοκράτηση των ευρωπαϊκών λαών, σπεκουλάροντας και κερδίζοντας από τον φόβο της αστάθειας. Τώρα, απλώς, ο γερμανικός μονόδρομος της λιτότητας, του αντιπληθωρισμού και του αυταρχικού νεοηγεμονισμού αμφισβητείται έντονα από τους επιμέρους λαούς, οι οποίοι καλούν εμμέσως την πολιτική ηγεσία της ΕΕ να μεταβάλει αμέσως προσανατολισμό, ύφος και στρατηγική, αλλιώς θα ακολουθήσουν «αποσχίσεις»! Οι Βρετανοί για άλλη μια φορά στην ιστορία τους αρνούνται να υποταχθούν σε μια γερμανική Ευρώπη και αυτό μάλλον δεν είναι κακό για την Ελλάδα. Εσύ τι λες;
Εγώ, ο ευρωπαϊστής, λέω ευχαριστώ στους Βρετανούς! Η πολιτική και η διπλωματία πρέπει να ξανανθίσουν στην Ευρώπη-μας! Ο οικονομικός ολοκληρωτισμός πρέπει να χτυπηθεί σήμερα, καθώς παράγει πλέον με ταχύτητα έναν ύπουλο, χυδαίο και πρωτοφανώς αριβιστικό πολιτικό ολοκληρωτισμό στην Ευρώπη.
