Οι «δρόμοι του χειμώνα», είναι προσωρινοί αυτοκινητόδρομοι φτιαγμένοι από χιόνι και πάγο. Εμφανίζονται κυρίως στο βόρειο Καναδά, την Αλάσκα, τη Σκανδιναβία και τη Ρωσία.
Οι παγωμένοι αυτοί δρόμοι επιτρέπουν σε απομακρυσμένες κοινότητες, χωρίς μόνιμη οδική σύνδεση να ανεφοδιάζονται κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Σε πολλές από αυτές τις κοινότητες, χρησιμοποιείται αεροπλάνο, σε άλλες περιόδους του έτους, για τη μεταφορά αγαθών όπως τρόφιμα και προμήθειες, αλλά αυτό μπορεί να έχει απαγορευτικό κόστος για τα ογκώδη προϊόντα, όπως οικοδομικά υλικά και βαρύ εξοπλισμό.
Αυτοί οι δρόμοι γενικά κατασκευάζονται σε περιοχές όπου η μόνιμη κατασκευή δρόμων είναι ακριβή λόγω των πολλών διασταυρώσεων με ποτάμια και της ύπαρξης ελωδών εκτάσεων. Όταν όμως έρθει ο χειμώνας, το δριμύ ψύχος παγώνει αυτά τα εμπόδια και τα καθιστά εύκολα προσπεράσιμα. Επιπλέον της εξοικονόμησης χρημάτων παγωμένοι αυτοκινητόδρομοι έχουν λιγότερες επιπτώσεις στο περιβάλλον.
Οι δρόμοι, ανάλογα με το οδικό δίκτυο περιοχής, έχουν ζωή από μερικές εβδομάδες έως αρκετούς μήνες πριν οι πάγοι λιώσουν και γίνουν πάλι αδιάβατοι. Αρχικά ήταν πολύ πρόχειροι, σχεδιασμένοι μόνο για ερπυστριοφόρα οχήματα και έλκηθρα. Σήμερα ωστόσο, τους διασχίζουν πολλά μεγάλα φορτηγά, αλλά και ελαφρύτερα οχήματα. Η ταχύτητες ταξιδιού στους δρόμους το χειμώνα είναι χαμηλή για τα φορτηγά (περίπου 15 km/h) αλλά αρκετά ικανοποιητική για πιο ελαφριά οχήματα που κινούνται με ταχύτητες έως 60 km/h όταν οι δρόμοι είναι σε άριστη κατάσταση.