Είναι κοινώς γνωστό πως η παρακολούθηση των εξελίξεων της πανδημίας είναι σαν να παρακολουθεί κανείς την κρίση στο κλίμα έχοντας κολλημένο το δάχτυλο στο κουμπί της γρήγορης προώθησης. Ούτε ο ιός ούτε τα αέρια του θερμοκηπίου γνωρίζουν τα σύνορα, καθιστώντας και τις δύο μάστιγες παγκόσμιες. Και οι δύο θέτουν τους φτωχούς και τους ευάλωτους σε μεγαλύτερο κίνδυνο από τους πλούσιους και τις ελίτ και απαιτούν κυβερνητική δράση σε κλίμακα που σχεδόν ποτέ δεν είχε δει κανείς ξανά εν καιρώ ειρήνης.
Οι δύο κρίσεις δεν μοιάζουν απλώς μεταξύ τους. Αλληλεπιδρούν. Ο τερματισμός της οικονομίας έχει οδηγήσει σε τεράστιες μειώσεις των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Την πρώτη εβδομάδα του Απριλίου, οι ημερήσιες εκπομπές παγκοσμίως ήταν 17% χαμηλότερες από αυτές που ήταν πέρυσι.
Αυτή η πτώση αποκαλύπτει μια κρίσιμη αλήθεια για την κλιματική κρίση. Είναι πολύ μεγάλο θέμα για να λυθεί με την εγκατάλειψη αεροπλάνων, τρένων και αυτοκινήτων. Ακόμα κι αν οι άνθρωποι υποστούν τεράστιες αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο ζουν τη ζωή τους, αυτό το θλιβερό πείραμα έχει δείξει, ο κόσμος θα έχει ακόμη περισσότερο από το 90% της απαραίτητης αποκαρβονικοποίησης να κάνει για να ακολουθήσει τον πιο φιλόδοξο στόχο της συμφωνίας του Παρισιού, για ένα κλίμα μόνο 1,5 ° C θερμότερο από ό, τι πριν από τη Βιομηχανική Επανάσταση.
Η πανδημία αποκαλύπτει τόσο το μέγεθος της πρόκλησης που ακολουθεί όσο και δημιουργεί επίσης μια μοναδική ευκαιρία για τη θέσπιση κυβερνητικών πολιτικών που απομακρύνουν την οικονομία από τον άνθρακα με χαμηλότερο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό κόστος από ό, τι θα μπορούσε να συμβαίνει διαφορετικά. Οι χαμηλότερες τιμές ενέργειας καθιστούν ευκολότερη τη μείωση των επιδοτήσεων για τα ορυκτά καύσιμα και την επιβολή φόρου στον άνθρακα.
Η τιμολόγηση άνθρακα είναι μόνο μέρος της απάντησης. Από μόνη της, είναι απίθανο να δημιουργηθεί ένα δίκτυο σημείων φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων, περισσότερων πυρηνικών σταθμών παραγωγής ενέργειας για να υποστηρίξει τη φθηνή αλλά διαλείπουσα ηλεκτρική ενέργεια που παρέχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, προγράμματα επανεξοπλισμού αναποτελεσματικών κτιρίων και ανάπτυξη τεχνολογιών με στόχο τη μείωση των εκπομπών που δεν μπορούν απλά να είναι ηλεκτρισμένο μακριά, όπως αυτά από μεγάλα αεροσκάφη και ορισμένα αγροκτήματα. Σε αυτούς τους τομείς απαιτούνται επιδοτήσεις και άμεσες κυβερνητικές επενδύσεις για να διασφαλιστεί ότι οι καταναλωτές και οι επιχειρήσεις του αύριο θα έχουν τις τεχνολογίες που θα ενθαρρύνουν οι τιμές του άνθρακα.
Ορισμένες κυβερνήσεις έχουν καταβάλει προσπάθειές για να εξομαλύνουν τις διασυνδέσεις τους για το covid-19. Η Air France έχει κληθεί είτε να απορρίψει εσωτερικές διαδρομές που ανταγωνίζονται τα τρένα υψηλής ταχύτητας, που κινούνται με πυρηνική ηλεκτρική ενέργεια, είτε να χάσει τη βοήθεια των φορολογουμένων. Αλλά είναι καλύτερα να επικεντρωθούμε στο να επιμείνουμε στο ότι οι κυβερνήσεις δεν πρέπει να παρακάμπτουν τη διάσωση προς τα ορυκτά καύσιμα. Σε άλλες χώρες ο κίνδυνος είναι οι πολιτικές που βλάπτουν το κλίμα.
Carpe covid
Η παύση που έχει επιβληθεί λόγω του covid-19 δεν είναι εγγενώς φιλική προς το κλίμα. Οι χώρες πρέπει να το κάνουν. Ο στόχος τους πρέπει να είναι να δείξουν έως το 2021, όταν μαζεύονται για να αποτιμήσουν την πρόοδο που έχει σημειωθεί μετά τη συμφωνία του Παρισιού και να δεσμευτούν να αυξήσουν το παιχνίδι τους, ότι η πανδημία υπήρξε καταλύτης για μια σημαντική ανακάλυψη στο περιβάλλον.
Ο Covid-19 απέδειξε ότι τα θεμέλια της ευημερίας είναι επισφαλή. Οι καταστροφές που μιλούσαν εδώ και πολύ καιρό αγνοούνται, μπορεί να σας έρθουν χωρίς προειδοποίηση, μετατρέποντας τη ζωή μας και ανατρέποντας όλα όσα φαινόταν σταθερά. Η ζημιά από την κλιματική αλλαγή θα είναι πιο αργή από την πανδημία, αλλά πιο μαζική και πιο μακροχρόνια. Εάν υπάρχει μια στιγμή για τους ηγέτες να δείξουν γενναιότητα στην αντιμετώπιση αυτής της καταστροφής, αυτή είναι η στιγμή. Δεν θα έχουν ποτέ πιο προσεκτικό κοινό.
Economist: Countries should seize the moment to flatten the climate curve
Απόδοση: Γιάννης Κουτρουμπής
