Μία από τις χαρές του να γράφεις για τις επιχειρήσεις είναι εκείνη η σπάνια στιγμή που συνειδητοποιείς ότι οι συμβάσεις αλλάζουν μπροστά σου.
Από τότε που το Chatgpt εμφανίστηκε στη σκηνή στα τέλη του περασμένου έτους, δεν υπήρχε έλλειψη αγωνίας σχετικά με τους υπαρξιακούς κινδύνους που θέτει το ai. Αυτό όμως είναι διαφορετικό. Ακούστε μερικούς από τους πρωτοπόρους του χώρου να ανησυχούν λιγότερο για ένα δυστοπικό μέλλον όταν οι μηχανές ξεπερνούν τους ανθρώπους και περισσότερο για τους κινδύνους που ελλοχεύουν μέσα στα πράγματα που φτιάχνουν τώρα. Το Chatgpt είναι ένα παράδειγμα «γεννητικού» AI, το οποίο δημιουργεί ανθρώπινο περιεχόμενο με βάση την ανάλυση κειμένων, εικόνων και ήχων στο διαδίκτυο. Ο Sam Altman, διευθύνων σύμβουλος της Openai, της startup που το δημιούργησε, είπε σε ακρόαση στο Κογκρέσο αυτόν τον μήνα ότι η ρυθμιστική παρέμβαση είναι κρίσιμη για τη διαχείριση των κινδύνων.
Ο Μουσταφά Σουλεϊμάν, συνιδρυτής της Inflection ai (και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της μητρικής εταιρείας του The Economist), σχεδιάζει τις επόμενες εβδομάδες να προσφέρει γενναιόδωρα οφέλη σε χάκερ που μπορούν να ανακαλύψουν τρωτά σημεία στον ψηφιακό συνομιλητή της εταιρείας του, τον Pi.
Αυτή η προσοχή κάνει αυτή την αρχόμενη τεχνολογική έκρηξη να φαίνεται διαφορετική από το παρελθόν — τουλάχιστον στην επιφάνεια. Ως συνήθως, τα επιχειρηματικά κεφάλαια εισχωρούν. Οι νεοσύστατες εταιρείες όπως η Openai, η Anthropic και η Inflection είναι τόσο πρόθυμες να μεταδώσουν την ιδέα ότι δεν θα θυσιάσουν την ασφάλεια μόνο και μόνο για να κερδίσουν χρήματα που έχουν δημιουργήσει εταιρικές δομές που περιορίζουν τη μεγιστοποίηση των κερδών.
Όπως οι νεοσύστατες επιχειρήσεις, η Microsoft και η Google θέλουν να δείξουν ότι παίρνουν την ασφάλεια στα σοβαρά—ακόμη και όταν μάχονται σκληρά μεταξύ τους στον αγώνα chatbot. Επίσης, υποστηρίζουν ότι χρειάζονται νέοι κανόνες και ότι η διεθνής συνεργασία για την επίβλεψη των LLM είναι απαραίτητη. Όπως είπε ο διευθύνων σύμβουλος της Alphabet, Sundar Pichai, «το ai είναι πολύ σημαντικό για να μην ρυθμιστεί και πολύ σημαντικό για να μην ρυθμιστεί σωστά».
Εάν η μεγάλη τεχνολογία χρησιμοποιεί κανονισμούς για να ενισχύσει τη θέση της στα επιβλητικά ύψη του γενεσιουργού αι, υπάρχει μια αντιστάθμιση. Οι γίγαντες είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν την τεχνολογία για να βελτιώσουν τα υπάρχοντα προϊόντα τους παρά να τα αντικαταστήσουν εντελώς. Θα επιδιώξουν να προστατεύσουν τις βασικές τους επιχειρήσεις (επιχειρηματικό λογισμικό στην περίπτωση της Microsoft και αναζήτηση στην Google).
Ο κ. Clark της Anthropic περιγράφει το AI ανοιχτού κώδικα ως μια «πολύ ανησυχητική έννοια».
Αν και είναι ένας καλός τρόπος για να επιταχυνθεί η καινοτομία, είναι επίσης δύσκολο να ελεγχθεί, είτε βρίσκεται στα χέρια ενός εχθρικού κράτους είτε ενός 17χρονου κατασκευαστή ransomware. Τέτοιες ανησυχίες θα εξαλειφθούν καθώς οι παγκόσμιοι ρυθμιστικοί φορείς παλεύουν με τον γενετικό αϊ. Η Microsoft και η Google – και κατ ‘επέκταση, οι χρεώσεις εκκίνησης τους – έχουν πολύ βαθύτερες τσέπες από τους προγραμματιστές ανοιχτού κώδικα για να χειριστούν ό,τι βρουν οι ρυθμιστικές αρχές. Επίσης, διακυβεύονται περισσότερο στη διατήρηση της σταθερότητας του συστήματος πληροφορικής-τεχνολογίας που τους έχει μετατρέψει σε τιτάνες. Για μια φορά, η επιθυμία για ασφάλεια και για κέρδη μπορεί να ευθυγραμμιστεί.
