Το 1642 το αποικιακό Κονέκτικατ υιοθέτησε μια λίστα με 12 εγκλήματα που περιλάμβαναν δολοφονίες, απαγωγές, προδοσία και μαγεία. Πέντε χρόνια αργότερα ο Alse Young ήταν το πρώτο άτομο που καταγράφηκε στην αποικιακή Αμερική που εκτελέστηκε για το έγκλημα της μαγείας. Στις 26 Μαΐου 1647 απαγχονίστηκε στο χώρο του οίκου συνεδριάσεων του Χάρτφορντ, που τώρα βρίσκεται το Old State House. Δέκα άλλοι άνθρωποι εκτελέστηκαν για μαγεία στο Κονέκτικατ και περισσότεροι από 30 άνθρωποι κατηγορήθηκαν για αυτό μεταξύ 1647 και 1697. Περισσότερα από 375 χρόνια μετά την εκτέλεση της Γιανγκ, η συχώρεση μπορεί να είναι κοντά.
Τον περασμένο μήνα, μια δικαστική επιτροπή του νομοθετικού σώματος της πολιτείας συμφώνησε να εξετάσει ένα ψήφισμα που θα απαλλάσσει όσους κατηγορούνται για μαγεία στο Κονέκτικατ. Σε μια ακρόαση την 1η Μαρτίου ο William Schloat, ένας εννιάχρονος, κατέθεσε ότι θα ήθελε να είχε μια χρονομηχανή για να μπορούσε να βοηθήσει τους κατηγορούμενους. Ο Τζον Κίσελ, ένας Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής της πολιτείας, αναρωτήθηκε για τον ρόλο του κράτους σε οποιαδήποτε αθώωση, καθώς οι δίκες έγιναν πριν υπάρξουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, όταν το Κονέκτικατ ήταν αποικία.
Πολλοί κατηγορούμενοι για μαγεία ήταν ευάλωτοι. Συχνοί στόχοι ήταν οι ανύπαντρες εγκυμονούσες. Η Young, μια νέα άφιξη, μπορεί να ήταν στόχος επειδή ορισμένοι νόμιζαν ότι προκάλεσε ξέσπασμα γρίπης. Η Beth Caruso, συνιδρύτρια του Connecticut Witch Trial Exoneration Project, που αποτελείται από ερασιτέχνες ιστορικούς και απογόνους, λέει ότι ο πρόγονος του συζύγου της βρέθηκε ένοχος ότι μάγεψε ένα όπλο που είχε σκοτώσει κατά λάθος κάποιον τρία χρόνια νωρίτερα, παρόλο που δεν ήταν εκεί. Κάποιοι μπορεί να εξαναγκάστηκαν να ομολογήσουν. Πολλοί συνάντησαν το τέλος τους στην αγχόνη. Άλλοι αντιμετώπισαν το τεστ της πάπιας: ύποπτες μάγισσες έπεσαν στο νερό, ο αθώος βυθίστηκε και οι ένοχοι επέπλεαν.
Η Σάρα Τζακ, συμπαρουσιάστρια του «Thou Shalt Not Suffer», ενός podcast για δοκιμές μαγισσών, ανακάλυψε πριν από τρία χρόνια ότι ήταν απόγονος του Winifred Benham, του τελευταίου ατόμου που κατηγορήθηκε για μαγεία στο Κονέκτικατ. «Ήμουν μπερδεμένη», λέει. «Δεν είχα ιδέα ότι υπήρχαν περισσότερες δίκες μαγισσών στη Νέα Αγγλία εκτός του Σάλεμ». Οι μαθητές μαθαίνουν για τις δίκες μαγισσών που έγιναν στη γειτονική Μασαχουσέτη. Ο Άρθουρ Μίλερ, θεατρικός συγγραφέας, χρησιμοποίησε τις δίκες του 1692 ως αλληγορία του αντικομμουνιστικού πανικού. Το Σάλεμ, η καρδιά της υστερίας, έχει αγκαλιάσει την ιστορία του και έχει γίνει ένα κιτς, μαγευτικό τουριστικό σημείο, με πολλά ραβδιά προς πώληση.
Η Μασαχουσέτη έχει κάνει αρκετές προσπάθειες να εξιλεωθεί. Το 1702 το Γενικό Δικαστήριο της Μασαχουσέτης κήρυξε τις δίκες παράνομες. Μια δεκαετία αργότερα το κράτος ανέτρεψε τις καταδίκες. Το 1957 και το 2001 περισσότερες φερόμενες μάγισσες αθωώθηκαν. Χάρη στις προσπάθειες των παιδιών που εργάζονταν σε ένα έργο ιστορίας, η τελευταία κατηγορούμενη μάγισσα στη Μασαχουσέτη απαλλάχθηκε από αδικήματα το περασμένο καλοκαίρι. Επίσης πέρυσι η Nicola Sturgeon, τότε πρώτος υπουργός της Σκωτίας, απηύθυνε μεταθανάτια συγγνώμη στους χιλιάδες ανθρώπους που διώχθηκαν ως μάγισσες στη Σκωτία.
Αλλά στο Κονέκτικατ οι προσπάθειες ήταν επιτυχείς μόνο σε τοπικό επίπεδο.
Το δημοτικό συμβούλιο στο Γουίνδσορ, όπου ζούσε η Γιανγκ, την αθώωσε το 2017. Οι υποστηρικτές του νομοσχεδίου ελπίζουν ότι μια ιστορική διαδρομή που θα θυμάται τους κατηγορούμενους θα είχε νόημα. Κάποιοι λένε ότι οι νομοθέτες έχουν πιο πιεστικά ζητήματα να αντιμετωπίσουν από το να απαλλάξουν τους νεκρούς για σχεδόν τέσσερις αιώνες. Η Jane Garibay, η οποία εισήγαγε το νομοσχέδιο στη Βουλή των Αντιπροσώπων της πολιτείας, λέει ότι η αθώωση έχει έρθει εδώ και πολύ καιρό και ότι κάθε αδικία αξίζει να διορθωθεί. «Ήταν λάθος», λέει. Ο λογαριασμός «λέει ότι λυπούμαστε».■
Πηγή: economist.com
