Τις τελευταίες δεκαετίες, μια νέα ελίτ εμφανίστηκε, εν μέρει ως αποτέλεσμα της απελευθέρωσης του χρηματοπιστωτικού τομέα στη Δύση και εν μέρει λόγω της εξάπλωσης του παγκόσμιου καπιταλισμού σε όλο τον κόσμο. Αυτή η ελίτ είναι πιο γεωγραφικά διασκορπισμένη και αποτελούμενη από τους αριστοκράτες και τους καπιταλιστές του παρελθόντος . Και μια βιομηχανία ξεκίνησε να χτίζεται.
Μια μικρή ομάδα ολιγαρχών, διαχειριστών hedge-fund της Νέας Υόρκης και επενδυτές της Silicon Valley προστατεύουν τώρα ένα δίκτυο νυχτερινών κέντρων που καλύπτουν τον κόσμο. Είτε βρίσκονται στο Μαϊάμι είτε στο St Tropez, αυτοί τείνουν να έχουν παρόμοια διακόσμηση και την ίδια πελατεία. Η πανδημία σταμάτησε προσωρινά το πάρτι, αλλά μπορείτε να είστε σίγουροι ότι αυτός ο τομέας της κοινωνίας, κλεισμένος σε μεγάλα σπίτια και μονωμένος από την οικονομική ύφεση, σύντομα θα ξαναγυρίσει.
Τα οπτικά σημεία αυτού του κόσμου είναι εξοικειωμένα ακόμη και με τα μη-vips: γωνιακά ζυγωματικά, τακούνια Louboutin, σπρέι σαμπάνιας. Αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν είναι ότι η φαινομενικά αυθόρμητη εγκατάλειψη αυτών των υπερβολικών βραδιών είναι στην πραγματικότητα σχεδιασμένη επίπονα.
Χρειάζεται μια προσεκτικά κρυμμένη, περίπλοκη οικονομία, που βασίζεται σε ένα σύνθετο μεσίτη ομορφιάς και κατάστασης, για να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα στην οποία οι άνθρωποι θα ξοδέψουν 100.000 δολάρια για το αλκοόλ σε μία μόνο νύχτα. Το νόμισμα αυτής της οικονομίας είναι νεαρές γυναίκες. Οι leggy ξανθιές που περικύκλωσαν τον εκατομμυριούχο εκείνο το βράδυ στο Μαϊάμι δεν ήταν εκεί τυχαία.
Εάν ρωτούσατε τους περισσότερους ανθρώπους τι κάνει τους άντρες να ξοδεύουν χιλιάδες δολάρια για το αλκοόλ σε μια μόνο νύχτα, η απάντηση φαίνεται πιθανότατα απλή. Πλούσιοι άνθρωποι αρέσει να επιδεικνύουν και δεν ενδιαφέρονται να χάσουν χρήματα. Αλλά ακόμη και μεταξύ των πολύ πλούσιων υπάρχουν ταμπού γύρω από τις άχρηστες δαπάνες.
Ένας υποστηρικτής μου εξήγησε την επίδραση αυτών των γυναικών σε μένα. «Ένα μοντέλο είναι ένα μοντέλο. Πηγαίνει σε ένα κλαμπ και είναι σαν φακός. Και τα παιδιά δίπλα της, θα είναι, «Γαμώτο, αυτό το κλαμπ είναι καυτό. Πάρε ένα άλλο μπουκάλι. “”
Για να επιτευχθεί αυτό το αποτέλεσμα, οι γυναίκες που έφεραν οι υποστηρικτές είτε έπρεπε να είναι μοντέλα είτε να έχουν παρόμοια φυσικά χαρακτηριστικά: ομορφιά, ύψος και λεπτότητα. Τα μη μοντέλα με τη σωστή εμφάνιση ήταν μερικές φορές μέρος του συνοδού, αλλά στάθηκαν χαμηλότερα στο σύστημα της κάστας, που αναφέρονται ως «καλοί πολίτες». Σε αντίθεση με τις σερβιτόρες, που τείνουν να είναι πιο ηθικές, η δουλειά των γυναικών που έφεραν οι προαγωγείς δεν ήταν πρωτίστως να απευθύνεται στις σεξουαλικές φαντασιώσεις των ανδρών αλλά να αντιπροσωπεύει την πιο φιλόδοξη εκδοχή της θηλυκότητας.
Ένα σκηνικό όμορφων γυναικών διευκόλυνε τέτοιες πρωτόγονες μάχες. Η κατάσταση είναι ένα ευαίσθητο πράγμα. Υπάρχει μόνο όταν το αναγνωρίζει το κοινό: δεν μπορεί να αγοραστεί εντελώς χωρίς απώλεια κατάστασης. Αυτό σημαίνει ότι οι κλαμπ VIP πρέπει να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον που κάνει την αναζήτηση κατάστασης να φαίνεται το υποπροϊόν μιας διασκεδαστικής και αυθόρμητης νύχτας.
Κάποιοι υποστηρικτές θα χρησιμοποιούσαν κόλπα για να κάνουν πιο δύσκολο για ένα μοντέλο που χόρευε να μαζέψει τα υπάρχοντά της: να ελέγξει τα παλτά τους στο βεστιάριο ή να βάλει τις τσάντες του κάτω από τους καναπέδες δεξιώσεων στους οποίους όλοι θα κατέληγαν να χορεύουν αργότερα το βράδυ. Μπορεί να μην ήταν ορθόδοξες τεχνικές διαχείρισης, αλλά δούλεψαν.
Κατά ένα περίεργο τρόπο, η θέση των υποστηρικτών στο οικοσύστημα VIP ήταν πιο κοντά στη θέση των νεαρών γυναικών που το κατόρθωσαν πιο πολύ από οποιονδήποτε άλλο, αν και λίγοι φάνηκαν να το συνειδητοποιούν. Όπως και οι γυναίκες, οι περισσότεροι υποστηρικτές ονειρεύονταν να ενταχθούν στο κλαμπ των υπερ-πλούσιων που αιωρούνταν, αλλά τελικά αποκλείστηκαν από τα χρήματα και την κατάσταση. Μπορούσαν να προσποιηθούν ότι εκεί ανήκουν.
Economist: The secret economics of a VIP party
Απόδοση: Γιάννης Κουτρουμπής
