Με τις τελευταίες πυρηνικές απειλές του Βλαντιμίρ Πούτιν που ηχούσαν στην αίθουσα, ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν πήγε στα κεντρικά γραφεία του ΟΗΕ στις 21 Σεπτεμβρίου για να προειδοποιήσει τους ηγέτες του κόσμου ότι όλοι τους είχαν ζωτικό μερίδιο στην υπεράσπιση της Ουκρανίας ενάντια στη ρωσική εισβολή. «Αυτός ο πόλεμος έχει να κάνει με την κατάργηση του δικαιώματος της Ουκρανίας να υπάρχει ως κράτος και το δικαίωμα της Ουκρανίας να υπάρχει ως λαός», δήλωσε. «Όποιος κι αν είσαι, όπου κι αν ζεις, ό,τι κι αν πιστεύεις – αυτό θα πρέπει να κάνει το αίμα σου να κρυώσει».
Ο κ. Μπάιντεν έδωσε ελάχιστες λεπτομέρειες για το πώς θα αντιδρούσε η Αμερική στις κινήσεις της Ρωσίας να προσαρτήσει τμήματα της Ουκρανίας ή σε οποιαδήποτε χρήση πυρηνικών όπλων. Η ομιλία δεν προσπάθησε να χαράξει την αμερικανική πολιτική στην Ουκρανία, αλλά να κερδίσει τους αμφισβητίες του κόσμου, χαρακτηρίζοντας τη Ρωσία ως ιμπεριαλιστή αρπακτικό γης.
Για έναν Αμερικανό πρόεδρο, η ετήσια συγκέντρωση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ θα έπρεπε να μοιάζει με έναν αγώνα εντός έδρας. Ο ΟΗΕ ήταν το πνευματικό τέκνο της Αμερικής. Η έδρα της βρίσκεται στη Νέα Υόρκη. Η Αμερική επωφελείται από ένα ασυναγώνιστο δίκτυο φίλων και συμμάχων. Με τον κ. Μπάιντεν έχει και έναν ηγέτη που πιστεύει στην «αδυσώπητη διπλωματία».
Επιπλέον, ο κ. Μπάιντεν απολαμβάνει ένα σερί νικών. Στο εξωτερικό βοήθησε τις ουκρανικές δυνάμεις να απωθήσουν τα ρωσικά στρατεύματα από ορισμένες περιοχές. Στο εσωτερικό σημείωσε μεγάλες νομοθετικές νίκες, οι βαθμολογίες του έχουν ανέβει και οι προοπτικές του Δημοκρατικού Κόμματός του στις ενδιάμεσες εκλογές έχουν βελτιωθεί.
Ωστόσο, αντιμετώπισε ένα δύσκολο έργο στη Νέα Υόρκη. Πολλοί ηγέτες είναι απρόθυμοι να πάρουν μέρος στον πόλεμο αντιπροσώπων της Δύσης με τη Ρωσία ή να πιαστούν στον διαγωνισμό για την υπεροχή μεταξύ Αμερικής και Κίνας. «Έφτασα να πω ότι η Αφρική έχει υποφέρει αρκετά από το βάρος της ιστορίας. ότι δεν θέλει να είναι το έδαφος αναπαραγωγής ενός νέου ψυχρού πολέμου», δήλωσε ο Macky Sall, πρόεδρος της Σενεγάλης και νυν πρόεδρος της Αφρικανικής Ένωσης. Όπως και άλλοι, κατάφερε να θρηνήσει για τον αντίκτυπο του πολέμου της Ουκρανίας χωρίς να αναφέρει τη Ρωσία. Ζήτησε αποκλιμάκωση, κατάπαυση του πυρός και λύση μέσω διαπραγματεύσεων.
Η Ουκρανία κέρδισε μια διαδικαστική νίκη όταν, παρά τις αντιρρήσεις από τη Ρωσία, η Γενική Συνέλευση συμφώνησε να επιτρέψει στον πρόεδρό της, Volodymyr Zelensky, να απευθυνθεί στους ηγέτες μέσω προηχογραφημένου βίντεο. Ωστόσο, οι δυτικές χώρες ανησυχούν ότι η υποστήριξη προς την Ουκρανία εξασθενεί. Ο Richard Gowan της International Crisis Group, μιας δεξαμενής σκέψης, σημειώνει ότι η Αμερική και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί της δεν έχουν καταθέσει ουσιαστικό ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης για την Ουκρανία από τότε που κέρδισαν συντριπτικά μια σειρά ψήφων τον Μάρτιο και τον Απρίλιο. «Η κούραση της Ουκρανίας», εξηγεί, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μικρότερες ψήφους και έτσι να βοηθήσει τη Ρωσία.
Ορισμένες χώρες, ιδιαίτερα στην Αφρική, έχουν μια διαρκή συμπάθεια για τη Ρωσία από τότε που η Σοβιετική Ένωση ήταν ένθερμος υποστηρικτής της διάλυσης των αυτοκρατοριών άλλων χωρών. Κάποιοι αισθάνονται ότι υφίστανται τις συνέπειες ενός πολέμου που δεν τους αφορά. Άλλοι έχουν πιο πιεστικά προβλήματα.
«Ο κόσμος μας είναι σε κίνδυνο—και έχει παραλύσει», προειδοποίησε ο Αντόνιο Γκουτέρες, ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, παρουσιάζοντας έναν κατάλογο απειλών, συμπεριλαμβανομένου του κινδύνου ανθρώπινης εξόντωσης από τα πυρηνικά όπλα ή την κλιματική αλλαγή, που ο κόσμος απέτυχε να αντιμετωπίσει επειδή του γεωπολιτικού ανταγωνισμού. Αντί για έναν κόσμο «g-2» που κυριαρχείται από την Αμερική και την Κίνα, είπε, «τώρα κινδυνεύουμε να καταλήξουμε με το g-nothing. Καμία συνεργασία. Χωρίς διάλογο. Καμία συλλογική επίλυση προβλημάτων».
Οι δυτικοί ηγέτες φάνηκαν να έχουν ένα σχέδιο παιχνιδιού τεσσάρων μερών στον ΟΗΕ. Πρώτον, ο κ. Μπάιντεν αμβλύνει τη μακροχρόνια διαίρεση του κόσμου σε αντίπαλα στρατόπεδα δημοκρατιών εναντίον των απολυταρχιών. Δεν ζήτησε συγγνώμη για την υποστήριξη της δημοκρατίας ως «το μεγαλύτερο όργανο της ανθρωπότητας». Ωστόσο, είπε ότι όλες οι χώρες, ανεξάρτητα από τη μορφή διακυβέρνησής τους, είχαν υπογράψει τον χάρτη του ΟΗΕ, ο οποίος διακηρύσσει «την κυριαρχική ισότητα όλων των μελών του» και απαγορεύει «την απειλή ή τη χρήση βίας κατά της εδαφικής ακεραιότητας ή της πολιτικής ανεξαρτησίας οποιουδήποτε κατάσταση”. Ήταν καθήκον όλων των κρατών να το υπερασπιστούν ή να υποστούν την κατάρρευση της παγκόσμιας τάξης. Ο Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν της Γαλλίας, ο οποίος συχνά θεωρείται ευγενικός με τον κ. Πούτιν, ήταν ιδιαίτερα ωμά: «Αυτοί που σιωπούν σήμερα υπηρετούν —παρά τους εαυτούς τους, ή ίσως κρυφά με κάποια συνενοχή— την υπόθεση ενός νέου ιμπεριαλισμού».
Το δεύτερο μέρος της στρατηγικής της Δύσης είναι ο μετριασμός των επιπτώσεων του πολέμου. Μια σύνοδος κορυφής για την επισιτιστική ασφάλεια, η οποία διοργανώθηκε από κοινού από τον Άντονι Μπλίνκεν, τον υπουργό Εξωτερικών της Αμερικής, καθόρισε ένα σχέδιο για να ανταποκριθεί «σε κλίμακα και συντονισμένα» στην αυξανόμενη πείνα σε όλο τον κόσμο. Ο κ. Μπάιντεν υποσχέθηκε 2,9 δισεκατομμύρια δολάρια σε πρόσθετη βοήθεια για την αντιμετώπιση της επισιτιστικής κρίσης, επιπλέον των 6,9 δισεκατομμυρίων δολαρίων που διατέθηκαν νωρίτερα φέτος.
Τρίτον, η Αμερική θέλει να φαίνεται ότι ανταποκρίνεται σε ευρύτερες ανησυχίες. Όσον αφορά την παγκόσμια υγεία, ο κ. Μπάιντεν υποσχέθηκε βοήθεια για να διασφαλιστεί ότι ο κόσμος είναι καλύτερα προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει την επόμενη πανδημία και να υποστηρίξει την καταπολέμηση του AIDS, της φυματίωσης και της ελονοσίας. Είπε ότι ήταν έτοιμος να μιλήσει με τους αντιπάλους του για τον έλεγχο των όπλων. Όμως η Ρωσία έκανε «ανεύθυνες πυρηνικές απειλές» και η Κίνα επιδίωκε «πυρηνική συσσώρευση χωρίς καμία διαφάνεια». Η προσφορά της Αμερικής για πυρηνικές συνομιλίες με τη Βόρεια Κορέα δεν ανταποκρίθηκε. εκείνα με το Ιράν είχαν σταματήσει. Και για την κλιματική αλλαγή, ο κ. Μπάιντεν είχε ισχυρότερο χέρι δεδομένης της ψήφισης του νόμου για τη μείωση του πληθωρισμού, ο οποίος περιλαμβάνει 369 δισεκατομμύρια δολάρια σε μέτρα για τον περιορισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, «τη μεγαλύτερη, πιο σημαντική δέσμευση για το κλίμα που έχουμε αναλάβει ποτέ».
Τέταρτον, η Αμερική αγκάλιασε ξανά τη φαινομενικά απελπιστική αιτία της μεταρρύθμισης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Τα πέντε μόνιμα μέλη (Αμερική, Βρετανία, Κίνα, Γαλλία και Ρωσία) θα πρέπει να ασκήσουν το βέτο τους μόνο σε «σπάνιες, έκτακτες καταστάσεις», είπε ο κ. Μπάιντεν. και το συμβούλιο να αυξήσει τον αριθμό των μόνιμων και μη μελών. Έδωσε ελάχιστες λεπτομέρειες. Αλλά δεδομένου ότι οι πιο προφανείς υποψήφιοι περιλαμβάνουν την Ιαπωνία, τη Γερμανία και την Ινδία -φίλους της Αμερικής των οποίων η εξύψωση αντιτίθεται είτε από την Κίνα είτε από τη Ρωσία- μπορεί απλώς να προσπαθεί να βάλει τους αντιπάλους του επί τόπου.
Το πόσο αυτές οι προσπάθειες θα μετατοπίσουν τις αμφιταλαντεύσεις μένει να φανεί. Τουλάχιστον, σημειώνει ο κ. Gowan, ο κ. Μπάιντεν δεν εμφανίζεται πλέον ως αδύναμος: «Ακούγετε λιγότερα λόγια για την αναπόφευκτη επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ. Αυτό βελτιώνει την ικανότητα της Αμερικής να κάνει πράγματα στο σύστημα του ΟΗΕ».
Πέρα από την αίθουσα συζητήσεων, η παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων αλλάζει. «Κάθε μέρα που ο πόλεμος συνεχίζεται, ο ρωσικός στρατός υποβαθμίζεται», υποστηρίζει ο Ρίτσαρντ Φοντέιν από το Κέντρο για μια Νέα Αμερικανική Ασφάλεια, μια δεξαμενή σκέψης στην Ουάσιγκτον, DC. «Η Ρωσία είναι στρατιωτικά πιο αδύναμη και διπλωματικά πιο απομονωμένη. Αυτή είναι μια σημαντική νίκη».
Ακριβώς όπως οι πρόσφατες επιτυχίες έδωσαν στον κ. Μπάιντεν μια ώθηση, ωστόσο, μελλοντικές αποτυχίες θα μπορούσαν να τον αποδυναμώσουν ξανά. Οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι αντιμετωπίζουν έναν χειμώνα ελλείψεων καυσίμων. Οι φίλοι της Ασίας είναι απογοητευμένοι από τον προστατευτισμό του κ. Μπάιντεν. Και η αμερικανική δημοκρατία παραμένει επικίνδυνα πολωμένη. Αυτό περιπλέκει πολύ το έργο του χειρισμού των πολλών εξωτερικών προκλήσεων της χώρας—από την Ουκρανία μέχρι το Ιράν και την Ταϊβάν.
