Αυτά τα ερωτήματα πλανώνται πάνω από την Αμερική και τη Δύση, γενικότερα. Θα αποφασίσει ο άνθρωπος που προσπάθησε να ανατρέψει τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών του 2020, που απείλησε να διαλύσει την ισχυρότερη στρατιωτική συμμαχία στον κόσμο και που «φλέρταρε» απροκάλυπτα τον Vladimir Putin, ότι θέλει να θέσει ξανά υποψηφιότητα;
Και αν αποφασίσει θετικά, μπορεί κάποιος ή κάτι να τον σταματήσει; Το ερώτημα μπορεί να φαίνεται πρόωρο, αλλά οι πρώτες προκριματικές εκλογές του 2024 είναι πιο κοντά από τις τελευταίες γενικές εκλογές, 94 εβδομάδες πριν.
Και, παρά την κακή του επίδοση στο αξίωμα και την ασυνείδητη συμπεριφορά του μετά την αποπομπή του από τους Αμερικανούς ψηφοφόρους, ο Donald Trump φαίνεται να έχει ενισχύσει τη θέση του στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα.
Η συντριπτική ήττα της Liz Cheney στις προκριματικές εκλογές στο Γουαϊόμινγκ έχει σημασία, επειδή στερεί το Κογκρέσο από μια γενναία, συντηρητική με αρχές και επειδή ταιριάζει σε ένα μοτίβο. Δεν κέρδισαν τις προκριματικές όλοι οι υποψήφιοι που υποστήριξε ο κ. Trump, αλλά οι περισσότεροι τα κατάφεραν. Ίσως ένα σημαντικότερο σημάδι της επιρροής του είναι ότι πολλοί από τους ηττημένους υποψηφίους επεδίωξαν κι αυτοί την υποστήριξή του.
Αυτές οι αναμετρήσεις δεν αφορούσαν διαφορετικές «γεύσεις» του συντηρητισμού, αλλά το ποιος υποψήφιος είναι ο πιο MAGA (“Make America Great Again”). Από τους δέκα Ρεπουμπλικάνους της Βουλής των Αντιπροσώπων που ψήφισαν υπέρ της παραπομπής του προέδρου για όσα έπραξε στις 6 Ιανουαρίου 2021, οι οκτώ είτε «αποσύρονται» είτε έχουν αποσυρθεί από τους ψηφοφόρους στις προκριματικές.
Την ίδια στιγμή, οι υποψήφιοι του κόμματος για θέσεις-κλειδιά στη διοίκηση των εκλογών ορισμένων πολιτειών είναι άνθρωποι που ενστερνίζονται τον επικίνδυνο ισχυρισμό του κ. Trump περί κλεμμένης ψήφου το 2020.
Οι πρώτες δημοσκοπήσεις σχετικά με το ποιον θέλουν οι Ρεπουμπλικάνοι ψηφοφόροι ως πρωταθλητή τους το 2024 δείχνουν ότι περίπου το 50% αυτών λέει τον κ. Trump. Σε ένα σύστημα όπου ένας υποψήφιος μπορεί να αποκλείσει τους περισσότερους αντιπάλους του με ένα σταθερό ποσοστό 30% υποστήριξης στις πρώτες πολιτείες, η θέση εκκίνησης είναι εξαιρετική.
Πριν από λίγους μήνες οι Ρεπουμπλικάνοι ψηφοφόροι, κουρασμένοι από τον κ. Trump, φαινόταν ότι θα μπορούσαν να στραφούν στον κυβερνήτη της Φλόριντα, Ron DeSantis, ή σε οποιονδήποτε άλλον που προσφέρει το MAGA χωρίς το δράμα. Σήμερα ο κ. DeSantis είναι πιο πιθανό να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η καλύτερη ευκαιρία του για τον Λευκό Οίκο είναι να είναι υποψήφιος του κ. Trump.
Πολλά μπορεί να αλλάξουν από τώρα μέχρι τις πρώτες προκριματικές εκλογές των Ρεπουμπλικάνων, αλλά εκτός αν ο κ. Trump είτε αποφασίσει ότι δεν θέλει να κατέβει υποψήφιος, είτε κάτι τον εμποδίσει να το κάνει, φαίνεται ότι θα κερδίσει το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων, το οποίο οδηγεί στο δεύτερο ερώτημα: μπορεί κάποιος – κάτι να τον σταματήσει;
Ένα εμπόδιο είναι ο νόμος. Η πιο πρόσφατη από τις πολλές έρευνες που αντιμετωπίζει ο κ. Trump αποκαλύφθηκε όταν το FBI χτύπησε την πόρτα του Mar-a-Lago στις αρχές του μήνα. Πολλά παραμένουν άγνωστα. Το ένταλμα που αποσφραγίστηκε αναφέρει ότι το υπουργείο Δικαιοσύνης αναζητούσε απόρρητα έγγραφα που ο κ. Trump πήρε από τον Λευκό Οίκο.
Μόλις ολοκληρωθεί η έρευνά του, ο γενικός εισαγγελέας, Merrick Garland, μπορεί να αποφασίσει ότι τα έγγραφα είναι ασφαλή και η δουλειά του έχει τελειώσει. Αν θα ακολουθήσει δίωξη μπορεί να εξαρτηθεί από το πόσο ευαίσθητα ήταν τα έγγραφα.
Πολλοί Ρεπουμπλικάνοι, συμπεριλαμβανομένου του κ. DeSantis, έχουν συσπειρωθεί πίσω από τον κ. Trump. Οι πιο εμπαθείς ζητούν την παραπομπή του κ. Garland σε δίκη και απαιτούν την αποχρηματοδότηση του FBI – ένα διπλό πρότυπο, αν σκεφτεί κανείς ότι ήθελαν να κλείσουν μέσα τη Hillary Clinton για τη χρήση ιδιωτικού διακομιστή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Ωστόσο, οι Δημοκρατικοί θα πρέπει να θυμούνται ότι το προηγούμενο είναι αμφίδρομο: το 2016 το Υπουργείο Δικαιοσύνης αρνήθηκε να ασκήσει δίωξη κατά της κ.Clinton.
Τρεις άλλες έρευνες – για το αν ο κ. Trump είχε ψευδείς φορολογικές δηλώσεις, αν παραβίασε το νόμο στις 6 Ιανουαρίου και αν συμμετείχε σε εγκληματική συνωμοσία για την ανατροπή των εκλογών στην κομητεία Φούλτον της Τζόρτζια τον Νοέμβριο του 2020 – είναι εξίσου αβέβαιες.
Όπως και οποιοσδήποτε άλλος, ο κ. Trump δικαιούται το τεκμήριο της αθωότητας, και οι αντίπαλοί του θα πρέπει να είναι προσεκτικοί ώστε να μην επαναλάβουν τα παλιά λάθη: σε κάθε στροφή ήλπιζαν ότι κάτι, οτιδήποτε (η έρευνα του Mueller, η πρώτη δίκη μομφής, η δεύτερη δίκη μομφής) θα τον έβγαζε από τη μέση. Και όμως, παραμένει εδώ.
Στην πραγματικότητα, αυτά τα νομικά προβλήματα αυξάνουν το κίνητρο για τον κ. Trump να θέσει υποψηφιότητα. Εκτός πολιτικής, είναι απλώς ένας ιδιώτης που αντιμετωπίζει κάποιες διώξεις. Για όσο διάστημα είναι εν δυνάμει πρόεδρος, είναι ο επικεφαλής ενός κινήματος που την τελευταία φορά κέρδισε 74 εκατομμύρια ψήφους.
Σε αυτό το σημείο ο κ. Garland και οι άλλοι που διευθύνουν τις έρευνες θα βρεθούν μπροστά σε μια δυσάρεστη επιλογή: είτε να φέρουν έναν υποψήφιο πρόεδρο ενώπιων του δικαστηρίου, είτε να επιλέξουν να μην υπερασπιστούν το κράτος δικαίου. Η παραπομπή σε δίκη και ακόμα και η καταδίκη θα μπορούσε να τροφοδοτήσει την επιστροφή του κ. Trump.
Μια εκστρατεία εκδίκησης για τη δίωξή του από το νομικό σύστημα, θα έπαιζε με τα χειρότερα ένστικτα του κ. Trump και θα εξαντλούσε περαιτέρω τους θεσμούς της Αμερικής.
Σε μια άλλη εποχή, η επιρροή της εταιρικής Αμερικής θα μπορούσε να είχε βοηθήσει να παραμεριστεί ο κ. Trump. Ωστόσο, η πολιτική επιρροή των μεγάλων εταιρειών φθίνει, καθώς το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα γίνεται ένα κίνημα των λευκών της εργατικής τάξης και ενός αυξανόμενου αριθμού συντηρητικών ισπανόφωνων.
Αυτό το κίνημα διαμαρτύρεται όχι μόνο κατά των ξένων εμπλοκών, της παράνομης μετανάστευσης και των περικοπών στο Medicare και την κοινωνική ασφάλιση, αλλά και κατά του εμπορίου και της αριστερής πολιτικής ταυτότητας που προωθείται από την παγκόσμια, διαχειριστική ελίτ.
Πολλοί Ρεπουμπλικανοί πιστεύουν ότι το κόμμα έχει βάλει για πολύ καιρό τα συμφέροντα των εταιρειών του δείκτη S&P 500 πάνω από τους Αμερικανούς εργαζόμενους. Δεν είναι περίεργο που οι μεγάλες εταιρείες αντιμετωπίζουν τώρα την προοπτική ενός θριάμβου των Ρεπουμπλικάνων τον Νοέμβριο με τρόμο.
Ό,τι έχει απομείνει από το ρεπουμπλικανικό κατεστημένο λειτουργεί σαν μια κυβέρνηση εξόριστη, που μουρμουρίζει για την κατάληψη της εξουσίας από τον κ. Trump, αλλά δεν έχει τα μέσα να την αντιστρέψει.
Περισσότερα όχι από ναι
Αν ούτε το κόμμα του, ούτε ο νόμος μπορούν να σταματήσουν τον κ. Trump, τότε τι μπορεί; Η ποιητική δικαιοσύνη συνιστά μια do-or-die-καριέρα για το Οβάλ Γραφείο από την κ. Cheney, σε μια προσπάθεια να αποσπάσει τους Ρεπουμπλικάνους ψηφοφόρους που δεν αντέχουν να βάλουν σταυρό δίπλα στο όνομα ενός Δημοκρατικού.
Αν αρκετοί από αυτούς αλλάξουν σε κόκκινες πολιτείες σε μια κλειστή κούρσα, θα μπορούσαν να στερήσουν από τον κ. Trump τη νίκη στο εκλογικό σώμα.
Το καλύτερο θα ήταν να βασιστούμε στην καλή λογική του αμερικανικού λαού. Εύκολα ξεχάσαμε ότι ο κ. Trump χάνει εκλογές. Στα τέσσερα χρόνια της προεδρίας του έχασε το κόμμα του και τα δύο σώματα του Κογκρέσου, αλλά και τον Λευκό Οίκο.
Πολλοί ψηφοφόροι καταλαβαίνουν ότι είναι επικίνδυνος και αντιδημοκρατικός και οι περισσότεροι δεν τον θέλουν πίσω στην εξουσία. Ο λόγος που ο κ. Trump κάνει τόσο σκληρή εκστρατεία κατά της αξιοπιστίας της κάλπης είναι ότι γνωρίζει πως η κάλπη μπορεί να τον νικήσει.
