H Margot Wolk κάθε φορά που δοκίμαζε μερικές πιρουνιές από το χορτοφαγικό φαγητό του Χίτλερ. Ετρεμε. Κυριολεκτικά. Και όταν λίγες ώρες μετά ήταν ακόμα ζωντανή έκλαιγε από τη χαρά της. Μέχρι το επόμενο γεύμα… Είχε τον τίτλο το δοκιμαστή φαγητού για τον Χίτλερ προκειμένου να αποτραπούν πιθανές προσπάθειες να δηλητηριαστεί. Σήμερα, σε ηλικία 96 ετών αποφάσισε να μιλήσει. Είναι η μοναδική από τα 15 κορίτσια που είχαν προσληφθεί για παρόμοιες δουλειές η οποία έχει επιζήσει. Οι υπόλοιπες έπεσαν από τις σφαίρες του Κόκκινου Στρατού τον Ιανουάριο του 1945. Τώρα, με αισθήματα ντροπής και ενοχής, σπάει τη σιωπή της ζητώντας ουσιαστικά λύτρωση καθώς πλησιάζει στο τέλος της ζωής της.
«Το φαγητό δεν είχε ποτέ κρέας, ήταν πάντα χορτοφαγικό» δήλωσε σε ρεπόρτερ του τηλεοπτικού καναλιού του Βερολίνου RBB. «Υπήρχα επίμονες φήμες πως οι Βρετανοί θέλουν να δηλητηριάσουν το Χίλτερ. Δεν έτρωγε ποτέ κρέας. Μας έδιναν ρύζι, μακαρόνια, πιπεριές, καλαμπόκι και αρακά. Μερικά από τα κορίτσια έκλαιγαν από την πρώτη μπουκιά που έβαζαν στο στόμα τους. Φοβόντουσαν τόσο πού. Επρπε να φάμε όλη τη μερίδα που μας έβαζαν. Μετά περίμεναμε μια ώρα και κάθε φορά τρέμαμε για το αν θα αρρωστήσουμε. Κλαίγαμε σαν τα σκυλιά όταν συνειδητοποιούσαμε πως θα ζήσουμε.»
Εγινε τυχαία δοκιμαστής φαγητού για τον Χίτλερ. Οταν το διαμέρισμά της βομβαρδίστηκε το 1941 και με τον άντρα της να υπηρετεί στον στρατό, πήγε να μείνει με την πεθερά της σε μια πρωσική πόλη που σήμερα ανήκει στην Πολωνία. Η πόλη βρισκόταν δίπλα στο αρχηγείο του Χίτλερ. Ο δήμαρχος, έναν ακραίος Ναζί την ανάγκασε να γίνει δουλέψει για τον Χίτλερ. Κάθε μέρα ένας στρατιώτης των SS μάζευε με ένα μικρό λεωφορείο τα κορίτσια και τα πήγαινε στο σχολείο της περιοχής όπου ετοιμαζόταν το γεύμα του Χίτλερ. Η ίδια δεν είδε ποτέ τον Χίτλερ, μόνο τον σκύλο του Μπλόντι.
