Γράφει ο Γιάννης Νάκος
Follow @Nakos_Ioannis
Είναι πλέον εξόφθαλμο το γεγονός πως οποιαδήποτε κίνηση μη οικονομικού χαρακτήρα από την κυβέρνηση του Σύριζα έχει σκοπό να αποπροσανατολίσει την δημόσια γνώμη και να στρέψει τα βλέμματα μακρυά από τα σοβαρά προβλήματα της καθημερινότητας. Δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από την υποτιθέμενη διαμάχη για το ζήτημα των Θρησκευτικών στα δημόσια σχολεία.
Η αιτία πίσω από τα πυροτεχνήματα και τις βαρύγδουπες δηλώσεις
Κατά την προσωπική μου άποψη, όπως ανέφερα και πιο πάνω ο λόγος που τα στελέχη της Κυβέρνησης αλλά και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός υλοποιούν και πράττουν συστηματικά τέτοια σενάρια είναι διότι καταλαβαίνουν πως η ιδεολογική τους ήττα στα σημεία της οικονομικής πολιτικής που ασκούν πρέπει κάπως και με κάποιο τρόπο να εκφραστεί ως επιτυχία.
Ιδιωτικοποιήσεις και “ο σταυρός στο χέρι”
Υπό αυτό το πρίσμα, ξεκινούν να υλοποιούν τα αντίθετα από αυτά τα οποία υποσχέθηκαν προεκλογικά και που φυσικά και δεν συνάδουν με την ιδεολογική καταγωγή του κόμματος τους.
Τρανό παράδειγμα οι σωστές και επιτακτικά αναγκαίες ιδιωτικοποιήσεις οι οποίες θα έπρεπε να είχαν προχωρήσει εδώ και χρόνια και που έστω και την ύστατη στιγμή θα κληθεί μία κυβέρνηση της “αριστεράς” να επεξεργαστεί και να υλοποιήσει.
Το αντιστάθμισμα σε όλα τα παραπάνω, όπως διακαώς τονίζω τόσο σε προσωπικές όσο και σε δημόσιες συζητήσεις με κοντινά μου πρόσωπα, είναι μία υποτιθέμενη “ριζοσπαστική αναμόρφωση” των κλάδων εκείνων της ελληνικής κοινωνίας στους οποίους δεν μπορούν οι εταίροι μας να μάς υποδείξουν κάποιο σχέδιο ή υπόδειγμα προς εφαρμογή. Με αυτόν τον τρόπο επιχειρείται τους τελευταίους μήνες μία κατάφωρη επίθεση σε ζωτικά και καίρια τμήματα της ελληνικής κοινωνίας, τα οποία δεν μπορώ να μην αναφέρω.
Θρησκεία, Παιδεία, Δικαιοσύνη
Ίσως από τα πιο σημαντικά τρίπτυχα παγκοσμίως, η Θρησκεία, η Παιδεία και φυσικά η Δικαιοσύνη, αποτελούν τις τρεις πιστές συζύγους μίας ευνομούμενης πολιτείας. Οποιαδήποτε παραβίαση της αρμονικά δεμένης σχέσης τους από τον οποιοδήποτε πολιτειακό ή κοινωνικο-οικονομικό παράγοντα, συνιστά προσβολή και προσπάθεια σπίλωσης της συνείδησης και της ιδιοσυγκρασίας του ίδιου του Ελληνικού λαού.
Τα παραδείγματα άπειρα από την αντικατάσταση του μαθήματος των Θρησκευτικών και την διδαχή μίας αόριστης θρησκειολογίας μέχρι και την παραχάραξη της Ιστορίας μας με τις ορέξεις του Υπουργού Παιδείας κ. Φίλη να προσανατολίζονται αυτήν την φορά και στο πρόσωπο του Μ.Αλέξανδρου και των Περσικών Πολέμων.
Τελευταίο άφησα το ζήτημα της Δικαιοσύνης
Εδώ είναι πολύ σοβαρά τα πράγματα σύντροφοι, διότι υπάρχει μεγάλη παρέμβαση της πολιτείας στις αποφάσεις και τις γνωμοδοτήσεις των δικαστικών αρχών, με υποθέσεις όπως του Ντογιάκου και το ζήτημα της απόφασης του ΣτΕ για το αν είναι έγκυρος ή άκυρος ο διαγωνισμός για την προκήρυξη των τηλεοπτικών αδειών να προκαλούν πολλά ερωτήματα των οποίων οι απαντήσεις σίγουρα δεν θα αρέσουν στους Ευρωπαίους εταίρους μας, αλλά και σίγουρα εάν αποδειχθούν θα σας καταστήσουν μάρτυρες υπεράσπισης του εαυτού σας στην δική σας δίκη.
Σήμερα αποφάσισα να κλείσω με ένα απόφθεγμα που γυρνάει καθημερινά και συνεχώς στο μυαλό μου τις τελευταίες ημέρες. “Λαός ο οποίος δεν γνωρίζει την Ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει”, διότι η αλήθεια είναι πως στην αλλοπρόσαλλη εποχή μας, όπου το καλό ονομάζεται κακό και το αντίστροφο, η αλήθεια της Ιστορίας παραχαράσσεται στο όνομα της «ειρήνης» και της «φιλίας» των λαών.
Υ.Γ. Αγαπητά μέλη της Κυβέρνησης και ιδιαιτέρως κ. Φίλη, “Η ενασχόληση με την ενδοξότατη Ελληνική Ιστορία είναι ιδιαιτέρως τιμητική και διδακτική. Αυτή έχει απόλυτη σχέση και με την Αγία Ορθοδοξία μας, αφού έχει συνδεθεί άρρηκτα στο διάβα των αιώνων τόσο στον καθημερινό βίο όσο και σε επίπεδο θεολογικό. Αυτό για να το θυμάστε στις μελλοντικές σας προτάσεις.”
