…το γοργόν και χάριν έχει!
Σημειώνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος
Μετά το νέο μυθιστόρημα συνωμοσίας με τις αποκαλύψεις του «Wikileaks» για την συνομιλία Τόμσεν–Βελκουλέσκου και τις συγγενείς αποκαλύψεις Προβόπουλου, το παιχνίδι με το ελληνικό ζήτημα της ευρωζώνης περνά από το γήπεδο της πολιτικής στην εξέδρα της παραπολιτικής.
Είναι και αυτός ένας τρόπος για να κάνει κάποιος διαχείριση κρίσης, όταν αντιλαμβάνεται πως η επίτευξη πολιτικής νομιμοποίησης επί των αποφάσεων /συμφωνιών του είναι από πολύ δύσκολη έως αδύνατη, βραχυχρονίως και καταστροφική μακροχρονίως.
Μόνον που πετώντας τη μπάλα στην εξέδρα της παραπολιτικής, κινδυνεύεις να χάσεις απολύτως τον έλεγχο των πολιτικών εξελίξεων και να εμπλακείς και εσύ στο πλαίσιο της συνομωσίας, που με ένα διαβολικό πολιτικώς timing τώρα αποκαλύπτεται.
Τι γίνεται τότε; Διαπιστώνεις και διακηρύσσεις πως η εμπιστοσύνη έχει κλονιστεί προς αυτούς που έχουν ήδη και επισήμως αμφισβητήσει την εμπιστοσύνη προς εσένα και την αξιοπιστία του προγράμματος διάσωσής σου.
Και μετά, από τη στιγμή που εκφράζεται έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ των διαπραγματευτών, με τη μορφή μάλιστα συνωμοτικού τύπου υπονομεύσεων των ίδιων των διαπραγματεύσεων, τι γίνεται;
Μετά, οι διαδικασίες και οι προθέσεις αμφισβητούνται, η καχυποψία κυριαρχεί, ο λαός πονηρεύεται, η θυματοποιητική αφήγηση κυριαρχεί, η παράσταση «φίλος-εχθρός» ρευστοποιείται, αν δεν αντιστρέφεται εντελώς, η Μέρκελ που δεν συμφέρει, ωφελεί, ενώ η Λαγκάρντ που συμφέρει είναι επιβλαβής και το ζήτημα της λαϊκής κυριαρχίας ανατέλλει, πιέζοντας για εκλογές με επίκληση του αρθρου 41 παράγραφος 2 του Συντάγματος περί αντιμετώπισης εθνικού θέματος εξαιρετικής σημασίας.
Θα είναι οι εκλογές της συνωμοσιολογίας και θα διεξαχθούν στη βάση μιας μοναδικής στα ιστορικά χρονικά φημολογίας, κατά την οποία στα δημοσιονομικά μέτρα και στην προσδοκώμενη απομείωση του χρέους θα προστεθεί για πρώτη φορά – με υπερβάλλουσα μάλιστα σημασία – η γεωπολιτική παράμετρος. «Το γοργόν και χάριν έχει», εκεί όπου η συνολική διαπραγμάτευση εμφανίζεται σαν πόρνη για την ικανοποίηση ανώμαλων/διεστραμμένων πολιτικών ορέξεων.
Η κυβέρνηση και ο Αλέξης ανοίγονται σε ένα παιχνίδι για πολύ έμπειρους και ταλαντούχους τυχοδιώκτες και αν δεν φροντίσουν να διαφύγουν αμέσως με εκλογές από αυτό, θα έχουν διαπράξει ένα παιδαριώδες λάθος. Δεν νομίζω πως είναι τόσο αμετροεπείς, ώστε να διαπράξουν τέτοιο λάθος. Απλώς στρώνουν όχι μόνον τον δρόμο διαφυγής τους, αλλά και τις πολιτικές εξελίξεις μετά τις εκλογές ….και αυτό μάλλον δεν είναι δυσάρεστο και δεν αιφνιδιάζει ούτε τη Μέρκελ, αλλά ούτε τη Λαγκάρντ! Δεν ζούμε δα στην εποχή του Ντομινίκ Στρος-Καν!…
