Γράφει ο Δημήτρης Τσίρκας
Το εγχώριο Κέντρο και φιλελευθεριάτο έχουν βγει στα κεραμίδια για τη δίωξη του Γερμανού καθηγητή ιστορίας Ρίχτερ. Η ενόχληση τους δεν οφείλεται τόσο στο γεγονός ότι ένας ακαδημαϊκός δικάζεται για τη γνώμη που εξέφρασε για κάποιο ιστορικό ζήτημα, αλλά διότι ταυτίζονται μαζί του. Η άποψη του, σε γενικές γραμμές, είναι η ιστορική μήτρα της δικής τους θεωρίας των δύο άκρων, όπου η αδικαιολόγητη βία του ενός “άκρου” (του αριστερού) προκαλεί τη δικαιολογημένη βία του άλλου (του ακροδεξιού). Ο Ρίχτερ υποστηρίζει πως ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν ένας “καθαρός” πόλεμος μέχρι τη Μάχη της Κρήτης. Ως τότε οι αντιμαχόμενες πλευρές τηρούσαν το δίκαιο του πολέμου και σέβονταν τους αιχμαλώτους. Σ’ αυτή τη μάχη όμως οι Κρητικοί αγρότες εκτελούσαν επί τόπου τους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές που έπιαναν αιχμαλώτους (οποία φρίκη και βαρβαρότητα) και αυτό προκάλεσε τ’ αντίποινα τους και τη σκλήρυνση τους καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου.
Κατά τον Ρίχτερ προφανώς, οι Γερμανοί (όχι οι Ναζί) πήγαν στην Κρήτη για τουρισμό και για να φέρουν σ’ επαφή τους ντόπιους αγροίκους με τον Μπετόβεν και τον Βάγκνερ. Αυτοί όμως τους υποδέχτηκαν με αδικαιολόγητη και βάρβαρη βία, με αποτέλεσμα να τους αναγκάσουν με πόνο ψυχής, να κάνουν άσχημα πράγματα, ξένα προς τους σχεδιασμούς αλλά και την κουλτούρα τους. Στην ίδια γραμμή σκέψης, οι αγαπημένοι ιστορικοί της Καθημερινής και του Κέντρου (Καλύβας – Μαραντζίδης) υποστηρίζουν πως τα Τάγματα Ασφαλείας ήταν η δικαιολογημένη αντίδραση ειρηνικών πολιτών στην αδικαιολόγητη βία των κομμουνιστών του ΕΑΜ. Η ναζιστική κατοχή και τα δεινά της στον εγχώριο πληθυσμό εξαφανίζονται και τη θέση τους παίρνει η καταχθόνια βία των κομμουνιστών που άρπαξαν τα όπλα για να επιβάλουν την εξουσία τους. Τότε ήρθαν αντιμέτωποι με την εύλογη αντίδραση των εθνικόφρονων Ελλήνων που συγκρότησαν τα Τάγματα Ασφαλείας υπό τη διοίκηση των Γερμανών, προκειμένου να προστατευτούν. Όλο αυτό χονδρικά ξεκίνησε επειδή κάποια στιγμή στο καφενείο ενός χωριού στην Πελοπόννησο ένας οπαδός του ΚΚΕ αγριοκοίταξε έναν εθνικόφρονα πολίτη. Αυτός φοβήθηκε για τη ζωή του, μάζεψε μερικούς φίλους του και αυθόρμητα έστησαν το πρώτο Τάγμα προκειμένου να προφυλαχθούν από τις αιμοβόρικες διαθέσεις των Αριστερών. Έτσι ξεκίνησε ο εμφύλιος πόλεμος από το 1943, με τους ναζί κατακτητές να μην ευθύνονται για το παραμικρό.
Η μεταφορά αυτής της θεωρίας στο σήμερα είναι η γνωστή άποψη που θέλει τις μούντζες κατά των μνημονιακών πολιτικών το 2011 στις πλατείες να οδηγούν ευθέως στις δολοφονίες και τα πογκρόμ της Χρυσής Αυγής, ενδεχομένως και στους αποκεφαλισμούς του Ισλαμικού Κράτους. Οι “έξαλλες” αντιδράσεις στο μνημόνιο – που ήταν η μοναδική σωτηρία μας – και όσους το υποστήριζαν, προκάλεσαν την ακροδεξιά βία, με τον ίδιο τρόπο που η “παράλογη” αντιμετώπιση των Κρητικών αγροτών κατά των Γερμανών αλεξιπτωτιστών προκάλεσε την βίαιη αντίδραση του γερμανικού στρατού και μετέτρεψε έναν μέχρι τότε “καθαρό” πόλεμο σε βρώμικο. Γι αυτό θυμηθείτε, την επόμενη φορά που θα μουτζώσετε τον Κυριάκο Μητσοτάκη μπορεί να είστε υπεύθυνοι για τη δολοφονία κάποιου ανθρώπου από χρυσαυγίτες ή για ένα νέο Ολοκαύτωμα από κάποιο ναζιστικό καθεστώς. Δεν παίζουμε με αυτά τα πράγματα.
ΥΓ. Η δίωξη σε βάρος του Ρίχτερ είναι απαράδεκτη. Καμία άποψη δεν πρέπει να διώκεται όσο λάθος και απεχθής και αν είναι.
πρώτη δημοσίευση στο λογαριασμό του Δ. Τσίρκα στο facebook χωρίς τίτλο
