Γράφει ο Ζαχαρίας Λουδάρος
«Στραβώνει το κλίμα» για τον Τσίπρα και δεν αναφέρομαι στις δημοσκοπήσεις, οι οποίες άλλωστε έχουν σχετική και μόνον αξία. Ας σταχυολογήσουμε, καλύτερα, μερικές «σκόρπιες» ειδήσεις της εβδομάδας.
Είδηση πρώτη: Αναβλήθηκε η εκταμίευση της υποδόσης του 1 δισ. ευρώ. Πληροφορίες αναφέρουν ότι κρίθηκε ότι δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για την πληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου. Έτσι δεν δόθηκε το «πράσινο φως» για την εκταμίευση που εκκρεμεί από την τρίτη αξιολόγηση κατά την διάρκεια της προχθεσινής συνεδρίασης του διοικητικού συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης.
Είδηση δεύτερη: Δεν θα υπάρξει απόπειρα εξόδου στις αγορές με έκδοση 10ετούς ομολόγου, το οποίο θα ήταν κι ένα «κρας τεστ» βιωσιμότητας από τις αγορές. Η Ελλάδα αποφάσισε να αναβάλλει για λίγους μήνες την έκδοση νέου δεκαετές ομολόγου λόγω του αυξημένου πολιτικού κινδύνου στην Ιταλία που έχει προκαλέσει αναταράξεις στην αγορά χρέους της Ευρωζώνης, είπε το Reuters επικαλούμενο κυβερνητικούς αξιωματούχους. Επισήμως, η κυβέρνηση λέει πως δεν υπήρχε τέτοια απόφαση αλλά όλοι ξέρουν.
Είδηση τρίτη: Η Κριστίν Λαγκάρντ θα συμμετάσχει στο Eurogroup της 21ης Ιουνίου που θα πραγματοποιηθεί στο Λουξεμβούργο, για να παρουσιάσει στους υπουργούς Οικονομικών την έκθεση του ΔΝΤ για τις προοπτικές της Ευρωζώνης, όπως ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος του Διεθνούς Ταμείου Τζέρι Ράις κατά τη διάρκεια της καθιερωμένης ενημέρωσης Τύπου στην Ουάσινγκτον. Εννοείται πως μέρος της έκθεσης θ’ αποτελεί η μη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
Είδηση τέταρτη: Γιάννης Στουρνάρας: «Η προληπτική πιστωτική γραμμή είναι άλλο ένα χρήσιμο εργαλείο υπό τις παρούσες συνθήκες. Ωστόσο, αυτή την απόφαση θα πρέπει να τη λάβει η ελληνική κυβέρνηση».
Συμπέρασμα: Πάμε για τέταρτο μνημόνιο! Φαίνεται πως η «πακετοποίηση» των μεγάλων θεμάτων της χώρας όπως γράψαμε την προηγούμενη Κυριακή σ’ ένα ενιαίο αφήγημα «εθνικής επιτυχίας» δεν περπατάει. H υποστήριξη της Ελλάδας εξαντλείται μόνον σε «καλά λόγια». Τα ακούσαμε από τον Ομπάμα, τα ακούσαμε από τον Μακρόν και το γεγονός ότι κάνει στάση ο Τραμπ στη βάση της Σούδας δεν λέει τίποτα. Ειδικά μάλιστα όταν η Τουρκία είναι έτοιμη να «το γυρίσει» πάλι, παγώνοντας την αγορά των ρωσικών πυραύλων και εκλιπαρώντας για την προμήθεια των αμερικανικών F-35.
Εκ των πραγμάτων δικαιώνεται η «παράδοξη» πρόταση της Φώφης Γεννηματά, η οποία λοιδορήθηκε άγρια ακόμη και μέσα από το χώρο της όταν τη διατύπωσε, για τη διεξαγωγή εκλογών πριν κλείσει το «πακέτο» των θεμάτων της χώρας, από μια νέα κυβέρνηση η οποία θα κληθεί από τον ελληνικό λαό να κάνει ακριβώς αυτό: Να διαπραγματευτεί το σύνολο των ανοιχτών ζητημάτων που θα προσδιορίσουν τη θέση της Ελλάδας στον σύγχρονο κόσμο για τις επόμενες πολλές πολλές δεκαετίες.
Οι αποφάσεις αυτές είναι πολύ μεγάλες και εξαιρετικά κρίσιμης εθνικής σημασίας για να αφεθούν στον επικοινωνιακό σχεδιασμό της σημερινής συγκυβέρνησης, η οποία οδηγείται σε αδιέξοδο όπως δείχνει η εξέλιξη των πραγμάτων. Επίσης, η κρισιμότητα αυτής της ατζέντας επιβάλλει να μην αφεθούν ούτε στη γνωστή «δεξιά» φυγόπονη λογική του «ώριμου φρούτου» της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καθότι από αυτή την εναλλαγή «ωριμότητας» το «φρούτο» έχει σαπίσει από καιρό…
Ο αριστερός πρωθυπουργός μας δύσκολα μπορεί να εγγυηθεί πλέον επιτυχία σε κάποιο από τα ανοιχτά μέτωπα της χώρας, πέραν από την απρόσκοπτη διοργάνωση του Gay Pride. Οπότε τα πράγματα είναι εξόχως σοβαρά και οι ελληνικές υπογραφές που θα «πέσουν» θα αφορούν το εύρος και το βάθος της ξένης εποπτείας μετά την 31/8/2018. Οι υπογραφές αυτές δεν είναι δυνατόν να μην τυγχάνουν της εμπιστοσύνης των πολιτών. Ή ενδεχομένως να μην «πέσουν» καθόλου, αν έτσι αποφασίσει ο ελληνικός λαός…
Miα αληθινά δημοκρατική πολιτική κουλτούρα θα επέβαλλε να ζητήσει ο Αλέξης Τσίπρας τη σύγκλιση συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και εκεί να τους ενημερώσει με κάθε ειλικρίνεια για το τέταρτο Μνημόνιο και το Μακεδονικό. Να αποφασίσουν εκεί επί τόπου ως εθνική ηγεσία μια στρατηγική «παγώματος» των ανοιχτών θεμάτων για τους μήνες του καλοκαιριού που «τρέχει» ο τουρισμός και είναι ευαίσθητο προϊόν σε πολιτικά γεγονότα και να ορίσουν από κοινού την ημερομηνία για να εκφραστεί και επί των δυο θεμάτων η ετυμηγορία του ελληνικού λαού στις αρχές του φθινοπώρου. Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου είναι μια χαρά μέρα. Προσδιορίζοντας μάλιστα κατ’ αυτό τον τρόπο ένα ήθος και ύφος συναίνεσης ως πλαισίου διεξαγωγής των εκλογών για μείζονα εθνικά διακυβεύματα και «φρενάροντας» τη διχαστική πόλωση που τεχνηέντως καλλιεργείται και έχει αποβεί πάντα καταστροφική και επιζήμια για τον τόπο.
Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Αρκεί να πιστεύεις ανένδοτα στη Δημοκρατία.
