Γράφει ο Γιάννης Νάκος
Follow @Nakos_Ioannis
Τα τρέχοντα ζητήματα
Με γοργούς ρυθμούς καλπάζει η πολιτική επικαιρότητα. Νταλκάς στο κεφάλι για τον Πρωθυπουργό Α.Τσίπρα αποτελούν τα πολυδιαφημισμένα αλλά και εξαιρετικής σημασίας θέματα α)των τηλεοπτικών αδειών και β)το αδιέξοδο στο ζήτημα του Χρέους.
Τα σενάρια
Μία ενδεχόμενη εμπλοκή σε τουλάχιστον ένα από τα δύο ζητήματα θα έφερνε σε πολύ δύσκολη θέση την κυβέρνηση και παράλληλα θα έθετε τον οδικό χάρτη για βραχυπρόθεσμες πολιτικές εξελίξεις. Με τα σημερινά δεδομένα, γνωρίζουμε πως στην περίπτωση που την επόμενη εβδομάδα έχουμε ραγδαίες εξελίξεις από το ΣτΕ όσον αφορά τον Νόμο Παππά, η κυβέρνηση θα βρεθεί για ακόμη μία φορά σε μειονεκτική θέση ισχύος. Έτσι, υπό αυτό το πρίσμα, ο Α.Τσίπρας σε συνδυασμό με το πρόβλημα της μη εξυπηρέτησης ή, αν θέλετε καλύτερα, διευθέτησης του ελληνικού Χρέους θα μπορούσε να αιφνιδιάσει με ΕΚΛΟΓΈΣ.
ΣτΕ και αφήγημα
Βέβαια για πολλούς πολιτικούς αναλυτές παραμένει ιδιαίτερα επίκαιρο το ερώτημα τι θα γίνει με το “αφήγημα περί διαπλοκής και ΜΜΕ” που όλον αυτόν τον καιρό στήνει η Κυβέρνηση, σε περίπτωση που το ΣτΕ κρίνει αντισυνταγματικό τον νόμο Παππά. Μία απλοϊκή νομίζω απάντηση δεν θα μπορούσε να δοθεί όσον αφορά τέτοια σημαντικά ζητήματα. Όμως ένα είναι σίγουρο, η κυβέρνηση θα έχει αποποιηθεί και νομικώς του αφηγήματος της και σίγουρα θα αντεπιτεθεί σθεναρά και προς πάσα κατεύθυνση φυσικά. Ίσως να ψάχνει την “ηρωική της έξοδο” είτε μέσω των καναλιών είτε μέσω μίας “ατέρμονης και απειλητικής μη διευθέτησης του χρέους από τους κακούς Ευρωπαίους”. Οψόμεθα λοιπόν.
Οι κινήσεις του Πρωθυπουργού
Ιδιαίτερα στατικό, σκυθρωπό, καθώς και έντονα προβληματισμένο θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κάποιος τον Α.Τσίπρα όσον αφορά τις τελευταίες πολιτικά εμφανίσεις του. Απόρροια των προαναφερθέντων θα μπορούσε να πει κάποιος, αλλά δεν είναι μόνο το Χρέος και οι τηλεοπτικές άδειες στο πίσω μέρος του μυαλού του Πρωθυπουργού.
Δεν θα μπορεί να μην αναλογίζεται τις γερμανικές ενστάσεις και τα πολιτικά αδιέξοδα που αντιμετωπίζει από την γενικότερη γερμανική στάση των τελευταίων μηνών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα όσα συνέβησαν στην διάρκεια της Συνόδου Κορυφής με τον Α.Τσίπρα να προσπαθεί να πετύχει κάτι ιδιαίτερα δύσκολο.
Οι προσπάθειες του κινήθηκαν στην γραμμή μιας πρότασης που θα περιελάμβανε τον διαχωρισμό του Χρέους από το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης του Μάριο Ντράγκι.
Μάρτης γδάρτης και…
Δεν θεωρώ καθόλου τυχαίο το σενάριο των εκλογών να συντηρείται μέχρι τον μήνα Μάρτιο. Ο μήνας Μάρτιος δεν έχει επιλεγεί τυχαία από τα στελέχη της κυβέρνησης για να στηθούν κάλπες. Είναι ιδιαίτερα κρίσιμης σημασίας για τα εξής γεγονότα:
Α) Μέχρι τότε θα πρέπει να έχουν διευθετηθεί όλα τα προαπαιτούμενα και η χώρα να έχει βγει στις αγορές (με πιστοληπτική γραμμή ή όχι)
Β) Μέχρι τότε μπορεί η πραγματοποίηση των εκλογών να γίνει με τον τρόπο της λεγόμενης “πολιτικής λίστας με σειρά”, τον καθιερωμένο δηλαδή τρόπο επιλογής των υποψηφίων από τον αρχηγό του εκάστοτε κόμματος. Ένα τέτοιο σενάριο θα έδινε την δυνατότητα εκ νέου στον Α.Τσίπρα να επιλέξει τους “μνημονιακότερους των μνημονιακών” για να τον ακολουθήσουν ξανά.
Οι επικείμενες χρηματικές υποχρεώσεις
Σε άμεση συνάρτηση με τα προαναφερόμενα, αποτελεί το γεγονός πως στις 20 Απριλίου 2017, υπάρχει μια πολύ σημαντική οικονομική υποχρέωση για την ελληνική πλευρά και αυτή δεν είναι άλλη από την αποπληρωμή των ελληνικών ομολόγων.
Τα ομόλογα αυτά βρίσκονται στην κατοχή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας και υπολογίζονται περί των 1,185 δισεκατομμυρίων ευρώ. Επιπροσθέτως, τα βάσανα για την κυβέρνηση δεν τελειώνουν εδώ, καθώς έχουμε εκ νέου μπαράζ οικονομικών υποχρεώσεων με το δεύτερο μεγάλο πακέτο υποχρεώσεων που χρονικά οριοθετείται γύρω στον Ιούλιο και γνωρίζουμε όλοι μας πόσο “καυτά” μπορούν να γίνουν τα καλοκαίρια μας.
Η εσωκομματική διαφωνία περί εκλογών
Με όλα αυτά που συμβαίνουν, όπως είναι λογικό, αρκετά στελέχη της κυβέρνησης είναι διχασμένα και ιδιαίτερα προβληματισμένα. Ο προβληματισμός τους έγκειται στο ενδεχόμενο πολιτικής-εκλογικής αναμέτρησης, καθώς γνωρίζουν μέσα τους πολύ καλά ότι μία ακόμη εκλογική αναμέτρηση θα φέρει την χώρα εκ νέου σε προβλήματα και τον Σύριζα σε χαμηλές πτήσεις.
Μέσα στο στρατόπεδο του Σύριζα επικρατούν οι εξής τάσεις:
Eκείνοι που υποστηρίζουν πως εάν δεν προκύψει κάτι θετικό για το χρέος σύντομα, τότε να μην προχωρήσει η κυβέρνηση σε εκλογές, δεδομένης και της δημοσκοπικής φθοράς που θα έχει υποστεί το κόμμα μέχρι τότε. Παράλληλα, έχουμε τους υποστηρικτές της άποψης πως εάν μέχρι την παραμονή της χρονιάς δεν γίνουν ρεαλιστικά και οικονομικά ορθές προτάσεις για το χρέος, τότε δεν θα πρέπει να κλείσει η αξιολόγηση. (βλ. Σαμαρά)
Τέλος, υπάρχουν αρκετοί ακόμη και αυτήν την στιγμή μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ που θεωρούν πως η διεθνής συγκυρία βοηθάει την Ελλάδα. Υπό το πρίσμα πως για πρώτη φορά η χώρα μας εμφανίζεται να έχει αρκετά ισχυρούς φίλους στο εξωτερικό, οι οποίοι μάλιστα να έχουν αντιληφθεί το γεγονός πως χωρίς παραχώρηση για το χρέος η Ελλάδα δεν θα ορθοποδήσει ποτέ.
Εν κατακλείδι, είναι σώφρον να χαρακτηρίσουμε την συγκεκριμένη περίοδο ως “περίοδο έντονων πολιτικών ζυμώσεων και φυσικά παρασκηνιακών διεργασιών” που ενδεχομένως θα μας φανερώσουν αρκετά από τα πεπραγμένα τους στο μέλλον. Βέβαια, η Κυβέρνηση είναι στριμωγμένη και πασχίζει να μην βγει νοκ-άουτ σε ένα αγώνα τον οποίο δείχνει να χάνει καθημερινά τόσο σε ιδεολογικό όσο και σε τεχνοκρατικό επίπεδο.
