Γράφει ο Γιώργος Ευγενίδης
Το ότι η Χρυσή Αυγή θα έπρεπε να βρίσκεται πίσω από τα κάγκελα είναι κάτι που το θυμόμαστε κάθε φορά που οι βουλευτές της ακολουθούν την πεπατημένη: τη λογική των προκλήσεων και των επιθέσεων στο σύστημα, ώστε να θέλγουν τους ψηφοφόρους τους.
Καλώς ή κακώς, η Χρυσή Αυγή είναι εδώ και αρκετά χρόνια μια πολιτική σταθερά. Δεν έχασε, ουσιαστικά, ψήφους ούτε μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και παραμένει σε σταθερά επίπεδα. Αυτό προδιαθέτει αρνητικά ορισμένους έμπειρους παρατηρητές του πολιτικού συστήματος, λόγω της πανευρωπαϊκής ανόδου αντισυστημικών κομμάτων. Και μπορεί η Χρυσή Αυγή να μην είναι ένα απλό αντισυστημικό κόμμα, αλλά μια εγκληματική οργάνωση με σαφή δομή και ιεραρχία παραστρατιωτικής οργάνωσης, η επιχείρηση κανονικοποίησής της όμως μπορεί να την καταστήσει πολιτική εναλλακτική για απασφαλισμένους και πολιτικά άστεγους ψηφοφόρους.
Μπορεί οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής να μην δηλώνουν φιλοναζιστές, ούτε καν εθνικιστές πολλοί εξ αυτών. Δεν έχει εδώ και πολύ καιρό καμία σημασία, γιατί με την ψήφο και τη διαχρονική τους στήριξη δίνουν βήμα στους Κασιδιάρηδες, στους Λαγούς, στους Παππάδες, στους Μιχαλολιάκους να αλωνίζουν στο πολιτικό σύστημα και να το μολύνουν, παριστάνοντας του εξυγιαντές και τους ελεγκτές των φαύλων πολιτικών.
Κάπως έτσι, ο Κασιδιάρης ασχημόνησε εκ νέου εντός Βουλής εναντίον του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της ΝΔ Νίκου Δένδια. Αν παρατηρήσει κανείς τον Κασιδιάρη εδώ και αρκετό καιρό, λειτουργεί αρχηγικά και κυριαρχικά. Έδινε παραστάσεις μέσα στην Εξεταστική για τα δάνεια των κομμάτων και των ΜΜΕ, ωρυόμενος από το έδρανό του, ενώ και στην Ολομέλεια συνεχίζει μια στρατηγική προκλήσεων, με πρόσφατο ακόμα τον χαρακτηρισμό Μαντάμ Τσακαλώτου που επεφύλαξε για τον υπουργό Οικονομικών.
Είναι σαφές πως, στην επόμενη μέρα της Χρυσής Αυγής, ο Κασιδιάρης θα παίξει ρόλο και ο ίδιος στρώνει το έδαφος γι’ αυτό, αν και το στοίχημα είναι η επόμενη μέρα της Χρυσής Αυγής να είναι πίσω από τα κάγκελα, όταν ολοκληρωθεί επιτέλους αυτή η πολύκροτη δίκη της.
Μέχρι τότε, όμως, η Χρυσή Αυγή θα είναι παρούσα και θα τεστάρει τις αντοχές του δημοκρατικού πολιτεύματος. Μοιάζει δύσκολο αυτή τη στιγμή να εκτιναχθεί σαν το κόμμα της Λεπέν, αλλά έχει μπετονάρει ένα κοινό, το οποίο έχει γαλουχηθεί με τις θέσεις της και παραμένει συμπαγές. Με αυτό ως κινητήριο δύναμη, η Χρυσή Αυγή θα συνεχίσει να κάνει αυτό που κάνει: να προκαλεί, να τραμπουκίζει, να επιδιώκει τη φασαρία και να πετά λάσπη στον ανεμιστήρα.
Η Χρυσή Αυγή δεν έκανε αβάντα στον ΣΥΡΙΖΑ για να μην ανοίξει μύτη για τα μέτρα. Η Χρυσή Αυγή παίζει το δικό της παιχνίδι, με τη δική της στόχευση. Από την άλλη, άνθρωποι που εξομειώνουν τη Χρυσή Αυγή με τη ΝΔ είναι άσχετοι και επικίνδυνοι, μιας και λόγω της ιδεοληψίας τους συμβάλλουν στην πρόσληψη της Χρυσής Αυγής ως κανονικού κόμματος.
Η Χρυσή Αυγή είναι αυτή που είναι, μια εγκληματική οργάνωση δηλαδή. Τελεία. Και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται από το πολιτικό σύστημα και τους πολίτες. Η λογική του εξισωτισμού δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να ρίχνει νερό στον μύλο της Χρυσής Αυγής.
