Σε νέα έρευνα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αποτυπώνονται οι κυριότερες προκλήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι κύριες προκλήσεις των επιχειρήσεων είναι η γρήγορη εξέλιξη της τεχνολογίας, οι ανησυχίες για τη ζήτηση, αλλά και τα θέματα της αγοράς εργασίας.
Γράφει ο Γιάννης Κουτρουμπής
Follow @j_koutroubis
Στην έρευνα συμμετείχαν 44 εταιρείες της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Ζώνης (EEA), η οποία περιλαμβάνει τις χώρες της ΕΕ, καθώς και τη Νορβηγία, την Ισλανδία και το Λιχτενστάιν, ενώ περιλήφθηκε και η Ελβετία. Από τις παραπάνω εταιρείες, οι 25 δραστηριοποιούνται στον ευρύτερο βιομηχανικό τομέα (περιλαμβανομένων των κατασκευών) και οι 19 στον τομέα των υπηρεσιών. Οι εταιρείες αυτές απασχολούν περίπου 2,2 εκατομμύρια άτομα και ο συνολικός τζίρος τους είναι μεγαλύτερος από 600 δις ευρώ.
Σχεδόν οι μισές επιχειρήσεις ανέφεραν την τεχνολογική εξέλιξη, λόγω της ταχείας ψηφιακής προόδου, ως μία από τις τρεις κύριες προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσουν σήμερα. Όπως σημείωσαν, όλες οι πλευρές των δραστηριοτήτων τους επηρεάσθηκαν από την τεχνολογική πρόοδο – από τους τρόπους προσέγγισης των πελατών (ηλεκτρονικό εμπόριο) έως το θέμα της προστασίας των δεδομένων, τις τιμές και το κόστος και τα αποτελέσματα που έχουν οι τεχνολογίες αιχμής στον τόπο της παραγωγής/δραστηριοτήτων και της εφοδιαστικής αλυσίδας.
Ανησυχίες για τη ζήτηση – παγκοσμίως και στην EEA – διατύπωσαν λίγο πάνω από το ένα τρίτο των εταιρειών, ενώ το ίδιο ποσοστό ανέφεραν ως πρόκληση τα προβλήματα της αγοράς εργασίας (ανησυχίες, ειδικότερα, για το σχετικό κόστος εργασίας καθώς και για τους ευρύτερους περιορισμούς στην προσφορά εργασίας και τις ανάγκες σε δεξιότητες).
Το ένα τέταρτο των εταιρειών ανέδειξαν μεταξύ των κυριότερων προβλημάτων τους σε διεθνές επίπεδο τις αλλαγές των παγκόσμιων καταναλωτικών προτύπων και ζητήματα σχετικά με τη γεωπολιτική αστάθεια. Οι μεταποιητικές εταιρείες, ειδικότερα, τόνισαν επίσης την ύπαρξη εμποδίων στο εμπόριο – όπως των ρυθμίσεων για ελάχιστη συμμετοχή εγχώριων εισροών στην παραγωγή, των δασμών και φόρων και της αύξησης των λιγότερο επίσημων εμποδίων (συγκαλυμμένος προστατευτισμός) – ως μεγάλων ανησυχιών και εμποδίων στην επίτευξη οικονομιών κλίμακας.
Οι αλλαγές στα παγκόσμια πρότυπα παραγωγής συνεχίζουν να περιορίζουν τη ζήτηση για εργασία στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Ζώνη. Ο αριθμός των επιχειρήσεων που θεωρούν ότι οι αλλαγές στα πρότυπα παραγωγής έχουν μειώσει στους τομείς τους τη ζήτηση για εργασία από την EEA είναι περίπου διπλάσιος από αυτόν των εταιρειών που βλέπουν αύξηση.
Η μείωση ήταν ιδιαίτερα μεγάλη στη ζήτηση ανειδίκευτων εργατών (στη βιομηχανία και τις υπηρεσίες), αλλά αναφέρθηκε ότι έχει αυξηθεί κάπως η ζήτηση για πιο εξειδικευμένα επαγγέλματα (όπως οι τεχνικοί παραγωγής και επιβλέποντες ή όσοι απασχολούνται στην έρευνα και ανάπτυξη και τον σχεδιασμό προϊόντων). Οι μετεγκαταστάσεις επιχειρήσεων ήταν σπάνιες, καθώς οι νέες αγορές εξυπηρετούνταν συνήθως με την κατασκευή πρόσθετων εργοστασίων.
Τέλος, η πρόκληση της τεχνολογίας, αλλά και των συνθηκών που καλούνται να αντιμετωπίσουν στην αγορά εργασίας είναι οι κυριότερες προκλήσεις, αλλά και αυτές που θα πρέπει να ρίξει η Ένωση την προσοχή της προκειμένου να δημιουργηθεί ένα σωστό σύστημα εφαρμόσιμων κανόνων, αλλά και οι κατάλληλοι μηχανισμοί προκειμένου οι επιχειρήσεις να μπορούν να ανταποκριθούν στις προκλήσεις αυτές.
