Η Βρετανική Γυμναστική ανέχτηκε ένα καθεστώς όπου οι νεαροί γυμναστές κακοποιήθηκαν σωματικά και ψυχικά, ντροπιάστηκαν και ταπεινώθηκαν σε ένα σύστημα που επανειλημμένα έθεσε την επιδίωξη των μεταλλίων πάνω από τη φροντίδα των παιδιών, σύμφωνα με μια αποκαλυπτική, αλλά και καταστροφική έκθεση.
Η κριτική από την Anne Whyte QC προκαλεί επίσης μια βαθιά άβολη ανάγνωση για το UK Sport, τον φορέα χρηματοδότησης των βρετανικών Ολυμπιακών αθλημάτων, ο οποίος παραδέχτηκε στην Whyte ότι η ευημερία των αθλητών δεν ήταν προτεραιότητα μέχρι το 2017.
Από τότε υπήρξαν πολλά σκάνδαλα κακοποίησης σε αθλήματα όπως η ποδηλασία, η κωπηλασία, το bobsleigh και η κολύμβηση. Ωστόσο, η πολυαναμενόμενη έκθεση της Whyte στη Βρετανική Γυμναστική, είναι πολύ πιο καταδικαστική από ο,τιδήποτε έχει δημοσιευτεί στο παρελθόν.
«Αναρωτιέται κανείς πόσα αθλητικά σκάνδαλα θα χρειαστούν προτού η κυβέρνηση εκτιμήσει ότι χρειάζεται να λάβει περισσότερα μέτρα για την προστασία των παιδιών που συμμετέχουν στον αθλητισμό», γράφει η Whyte.
Η έκθεσή της, η οποία βασίζεται σε αναφορές από περισσότερα από 400 άτομα, περιγράφει ένα σύστημα όπου οι γυμναστές πιέζονταν υπερβολικά από τους προπονητές μέχρι δακρύων και τραυματισμών, στερούνταν φαγητό και νερό και τους ταπείνωναν τακτικά μπροστά στους συνομηλίκούς τους.
«Άκουσα ακραίες ιστορίες γυμναστών που έκρυβαν φαγητό, για παράδειγμα σε πλακάκια οροφής ή κάτω από το κρεβάτι στα δωμάτιά τους», προσθέτει η Whyte. «Έλαβα λογαριασμούς προπονητών που έλεγχαν δωμάτια ξενοδοχείων «στρατού» και ταξιδιωτικές τσάντες για φαγητό».
Αλλά υπονοεί μόνο την κατάχρηση που λέει η Whyte αρχικά προκλήθηκε από «μακροχρόνια πολιτιστικά προβλήματα» που προκλήθηκαν από την άφιξη προπονητών από την πρώην Σοβιετική Ένωση. Με έκπληξη η Whyte διαπίστωσε ότι η Βρετανική Ομοσπονδία Γυμναστικής δεν κρατούσε αρχεία με παράπονα από το 2008 και το 2016, ενώ η «κουλτούρα του φόβου» σήμαινε ότι πολλές αθλήτριες ήταν πολύ φοβισμένες για να εμφανιστούν.
Η Whyte βρήκε επίσης ότι:
Μια αθλήτρια ανέφερε ότι ο προπονητής της είχε καθίσει πάνω της όταν ήταν επτά ετών. Ένας άλλος γυμναστής είπε ότι δεν ήξεραν πώς τα πόδια τους δεν «τσίμπησαν» όταν τεντώνονταν.
Μια πρώην ελίτ γυμνάστρια περιέγραψε ότι την ανάγκασαν να στέκεται σε ένα δοκάρι για δύο ώρες επειδή φοβόταν να δοκιμάσει μια συγκεκριμένη ικανότητα. Άλλοι μίλησαν ότι ήταν δεμένοι στις μπάρες για παρατεταμένες χρονικές περιόδους, «μερικές φορές όταν βρίσκονταν σε μεγάλη αγωνία».
«Οι προπονητές έκαναν καταστροφικές προσπάθειες για να ελέγξουν τι τρώνε και πόσο ζύγιζαν οι γυμναστές, στο βαθμό που έψαχναν τις αποσκευές και τα δωμάτια για φαγητό», λέει η Whyte.
Αυτό που η Whyte περιγράφει ως «τυραννία της ζυγαριάς» οδήγησε τις αθλήτριες να υποφέρουν από διατροφικές διαταραχές και συναφή προβλήματα ψυχικής υγείας. «Σε μια περίπτωση, μου είπαν ότι ακόμη και όταν ο προπονητής γνώριζε ότι η γυμνάστρια είχε διατροφική διαταραχή, συνέχισαν να την κατονομάζουν και να την ντροπιάζουν δημόσια», λέει.
Υπήρχαν επίσης 30 καταγγελίες που αφορούσαν σεξουαλική κακοποίηση, αλλά η Whyte σημείωσε ότι αυτό δεν ήταν συστημικό και ελήφθη πιο σοβαρά από την οργάνωση.
Το σαράντα τοις εκατό των αναφορών που ελήφθησαν από την έκθεση περιέγραφαν σωματική κακοποίηση σε αθλήτριες, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της προπόνησης. Πάνω από το 50% των αναφορών ανέφεραν ένα στοιχείο συναισθηματικής κακοποίησης, κυρίως κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης. Και το 25% όσων επικοινώνησαν με την ανασκόπηση ανέφεραν διαχείριση υπερβολικού βάρους από προπονητές.
Πριν από το 2008, κανένας Βρετανός γυμναστής δεν είχε κερδίσει ποτέ Ολυμπιακό μετάλλιο. Από τότε η Μεγάλη Βρετανία έχει κερδίσει 16 μετάλλια στους τελευταίους τέσσερις Ολυμπιακούς Αγώνες. Όμως η Whyte τόνισε επανειλημμένα στην έκθεσή της, η οποία κόστισε 3 εκατομμύρια λίρες, ότι είχε τρομερό κόστος. Ωστόσο, αποδέχτηκε ότι το άθλημα υφίστατο αλλαγές υπό τη νέα διευθύνουσα σύμβουλό του, Σάρα Πάουελ.
Μετά τη δημοσίευση της έκθεσης, η Πάουελ ζήτησε πλήρη συγγνώμη και υποσχέθηκε ότι θα άλλαζε το άθλημα προς το καλύτερο. «Έπρεπε να μιλήσω με γυμναστές σήμερα το πρωί. Και ήταν δύσκολο. Γιατί μπορούσες να δεις πώς τους επηρρέαζε. Τους κοίταξα στα μάτια και ζήτησα συγγνώμη. «Λυπάμαι, σε αυτούς για όσα έχουν βιώσει και στους γονείς τους και τους γύρω τους γιατί θα έχουν επίσης επηρεαστεί από αυτό».
«Δεν είναι αποδεκτό. Είναι συναισθηματικό για μένα, είμαι μαμά και ο αθλητισμός δεν πρέπει να το κάνει αυτό. Αυτή είναι μια γνήσια συγγνώμη, από το άθλημα, από τον εαυτό μου, από την ηγεσία. Πρέπει να χαράξουμε έναν νέο δρόμο, έναν νέο οδικό χάρτη. Η γυμναστική θα είναι διαφορετική λόγω της γενναιότητας των νέων που μίλησαν».
Πηγή: The Guardian
Επιμέλεια-Μετάφραση: Σπύρος Αμπελάκης
Πηγή: ertnews.gr
