Η αλήθεια είναι πως με απογοήτευσαν οι «προγραμματικές δηλώσεις» του νέου διευθύνοντα συμβούλου της Εθνικής Τράπεζας, Αλέξανδρου Τουρκολιά. Ακολουθούν το κυρίαρχο εδώ και τρία χρόνια μοτίβο συμπεριφοράς και δράσης σε όλα τα επίπεδα. Άμυνα και πάλι άμυνα.
Όπως συμβαίνει στο ποδόσφαιρο, έτσι ακριβώς συμβαίνει και στη ζωή. Η άμυνα έχει νόημα όταν προσπαθείς να κρατήσεις ένα σκορ που σε συμφέρει. Όταν τα γκολ που δέχεσαι πέφτουν βροχή, τότε στην πραγματικότητα το να συνεχίζεις το αμυντικό παιχνίδι είναι καθαρός παραλογισμός. Εκτός κι αν πρόκειται για «στημένο παιχνίδι» που λένε και στο ποδόσφαιρο.
Οι στρατηγικές κινήσεις στις οποίες έδωσε έμφαση ο κ. Τουρκολιάς είχαν να κάνουν με το τι θα πράξει η τράπεζα για τον εαυτό της. Για το τι θα πράξει η τράπεζα για την πραγματική οικονομία που καθημερινά καταστρέφεται με γεωμετρική πρόοδο, ο νέος Διευθύνοντας Σύμβουλος της Εθνικής περιορίστηκε σε τυπικά στερεότυπα του τύπου «είμαι βέβαιος ότι θα επιτύχουμε να ενισχύσουμε τον αποφασιστικό ρόλο της Εθνικής Τράπεζας στην πραγματική οικονομία».
Εμένα πάλι γιατί δεν μου δημιουργεί καμιά τέτοια βεβαιότητα αυτή η δήλωση; Είμαι κακόπιστος; Είμαι παράξενος; Είμαι κρυπτοκομμουνιστής; Σας βεβαιώνω πως δεν μου συμβαίνει τίποτε απ’ όλα αυτά. Προσπαθώ μόνον να σκέφτομαι με όρους κοινής λογικής κάτι που αποδεικνύεται σχεδόν ακατόρθωτο σε αυτή τη χώρα. Προσωπικά επιμένω πάντως να σκέφτομαι με την κοινή λογική και πιστεύω πως πολλοί σαν κι εμένα εξακολουθούν να το κάνουν.
Στις 30.5.2012 είχα γράψει το post«Ηλίθιοι»κάντε μπίζνες έξυπνα!. Διότι το ζητούμενο για τη χώρα δεν είναι να λύσουν μόνον οι τράπεζες το πρόβλημά τους αλλά καθώς λύνεται το δικό τους πρόβλημα να λύνουν και το πρόβλημα της πραγματικής οικονομίας. Η λύση έχει όνομα: να ανοίξουν τις στρόφιγγες της ρευστότητας. Είχα εξηγήσει δε ακριβώς τι σημαίνει μια τέτοια επιλογή: «Σημαίνει πρώτα απ’ όλα δανείζομαι με 1% από την Ε.Κ.Τ και δανείζω με 1%, χωρίς να νοιάζομαι για κέρδη και παρελθούσες ζημιές. Σημαίνει αλλάζω τα κριτήρια δανεισμού και δεν δανείζω μόνον κερδοφόρες επιχειρήσεις, διότι αυτό είναι δώρο άδωρο μέσα στην κρίση, όταν οι πάντες γράφουν ζημιές. Άντε το πολύ πολύ, βάζω ένα λογικό πλαφόν στο όριο της ζημιάς. Σημαίνει επίσης αλλάζω τα κριτήρια δανεισμού ώστε να δανείζω με 1% ακόμη και νέους μικρομεσαίους επιχειρηματίες που βρίσκονται σε φάση start up. Δανείζω «κοινωνικές επιχειρήσεις» οι οποίες μοιραία θα αναπτυχθούν και στην Ελλάδα όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη, αναλαμβάνοντας να καλύψουν ανάγκες που αδυνατεί πλέον να καλύψει το δημόσιο.».
Προφανώς δεν είπε τίποτα από όλα αυτά ο νέος ισχυρός άντρας της Εθνικής. Θα μου πει τώρα κάποιος «ρε Ριζόπουλε θες ο Τουρκολιάς να διαβάζει το blog σου και να κάνει ό,τι λες εσύ;». Όχι βέβαια, μακριά από μένα τέτοια φιλοδοξία. Ήθελα όμως ο κ. Τουρκολιάς να δείξει ότι αντιλαμβάνεται το πολιτικό πρόταγμα της κυβέρνησης που τον διόρισε. Εμένα – όπως και σε όλο τον ελληνικό λαό – αυτή η κυβέρνηση μου είπε πως έχει ως πρώτη προτεραιότητα την ανάπτυξη. Θεωρώ λοιπόν ότι αυτόν τον στόχο θα πρέπει να τον υπηρετούν και όλοι όσοι η ίδια διορίζει σε θέσεις – κλειδιά για να τον επιτύχει. Φοβάμαι πως ο κ. Τουρκολιάς ήταν «εκτός γραμμής». Εκτός κι αν είναι «εκτός γραμμής» και η ίδια η κυβέρνηση, απλά δεν έχει προλάβει ακόμη να μας το πει…
ΥΓ: Κάνω άλλη μια φορά την υπενθύμιση πως οι οικονομίες ( όπως άλλωστε και τα αεροπλάνα) απογειώνονται πάντα κόντρα στον άνεμο!
