Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος
Follow @Sp_Rizopoulos
Για μια ακόμη φορά η Ελλάδα «κατάφερε» να μπει στον παγκόσμιο χάρτη της τρομοκρατίας. Κι αυτό είναι το τελευταίο που είχε ανάγκη, όταν η αξιοπιστία της χώρας βρίσκεται στο ναδίρ σε σχέση με την πορεία της οικονομίας της. Όπως επίσης δεν υπάρχει αρνητικότερη εξέλιξη για τον τουρισμό να συνδέεται επικοινωνιακά η χώρα με ζητήματα τρομοκρατίας ενόψει τουριστικής σεζόν.
Οι δύο επιστολές με πυρίτιδα που πήγαν στο γερμανικό υπουργείο Οικονομικών και στα γραφεία του ΔΝΤ στο Παρίσι δεν είναι αστεία υπόθεση. Δεν είναι καθόλου αστείο η Ελλάδα να παρουσιάζεται άλλη μια φορά στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης σαν χώρα του χαβαλέ. Κι αυτό συνέβη απλά διότι κάποιοι δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους!
Εδώ, λοιπόν, υπάρχουν ευθύνες. Μια σοβαρή συντεταγμένη και ευνομούμενη πολιτεία θα είχε θέσει ήδη σε κίνηση τους μηχανισμούς λογοδοσίας. Το αυτονόητο θα ήταν ένας εισαγγελέας να έχει καλέσει ήδη τον διευθύνοντα σύμβουλο του αεροδρομίου «Ελ. Βενιζέλος», κ. Γιάννη Παράσχη, επιλογή από τον καιρό της γερμανικής “Ηochtief”, να δώσει εξηγήσεις για το πώς «πέταξαν» οι επιστολές στους στοχοποιούμενους προορισμούς, χωρίς να τις εντοπίσουν τα συστήματα ασφαλείας.
Καλές είναι και οι βραβεύσεις και η δημοσιότητα και τα δελτία τύπου που μας πληροφορούσαν πως ο κ. Παράσχης είχε ανακηρυχθεί «ο καλύτερος CEO αεροδρομίων παγκοσμίως» αλλά αυτό θα πρέπει να αποδεικνύεται κιόλας, ειδικά στον τομέα της ασφάλειας που έχει καθοριστική σημασία για τις παγκόσμιες αερομεταφορές.
Θα πρέπει λοιπόν ο κ. Παράσχης να εξηγήσει ποια είναι η διαδικασία από την οποία περνούν οι επιστολές για να φορτωθούν στο αεροπλάνο, ποια είναι η τεχνολογία που χρησιμοποιείται, ποιες εταιρείες συνεργάζονται ενδεχομένως με το αεροδρόμιο για να «τρέχουν» τα συστήματα ασφαλείας και γιατί τελικά όλα αυτά απέτυχαν.
Καθώς μάλιστα τις τελευταίες ώρες βλέπει το φως της δημοσιότητας και η πληροφορία πως ο έλεγχος των επιστολών γίνεται από πανάκριβο γερμανικό τεχνολογικό εξοπλισμό που αποκτήθηκε μόλις πριν από τρεις μήνες, έχει ενδιαφέρον να πληροφορηθεί η κοινή γνώμη γιατί δεν απέδωσε τα αναμενόμενα και τι θα γίνει με τον εξοπλισμό αυτό από δω και πέρα.
Είναι γελοίο να πετάει σήμερα κανείς μέχρι τη Θεσσαλονίκη για να φάει πεϊνιρλί ή να για να πάει να δει τον Ρέμο και να του ψάχνουν μέχρι και τις… κάλτσες. Και την ίδια στιγμή να «πετούν» δεξιά κι αριστερά επιστολές – όπλα τρομοκρατικών ενεργειών που φέρνουν σε εξαιρετικά δύσκολη θέση τη χώρα μας.
Κάποτε θα πρέπει να τελειώσουμε με τη νοοτροπία του «δε βαριέσαι, και τι έγινε…». Ο καθένας έχει προσωπική ευθύνη για τη δουλειά που επιτελεί, όταν μάλιστα η δουλειά αυτή σχετίζεται ευθέως με τη συλλογική ασφάλεια και το δημόσιο συμφέρον.
Το θέμα είναι πολύ σοβαρό για να περάσει «στο ντούκου» ή για να εκτονωθεί η δικαιολογημένη αγανάκτηση με μερικά θυμωμένα σχολιάκια στο facebook. Αν είναι έτσι, να φέρουμε τον Zuckerberg του facebook να τον κάνουμε Πρόεδρο του Αρείου Πάγου. Ή υπάρχουν θεσμοί που λειτουργούν ή δεν υπάρχει τίποτα και πορευόμαστε αμέριμνοι στο χάος. Θα περιμένω να δω…
