Γράφει ο Γιάννης Νικήτας
Ήταν άλλη μια νύχτα καταστροφών, λεηλασιών, οδομαχιών και κλεφτοπόλεμου ανάμεσα στις δυνάμεις της Ελληνικής Αστυνομίας και στους λεγόμενους αντιεξουσιαστές με τους οποίους δρούσαν από κοινού και άτομα εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Για μια ακόμα φορά γίναμε μάρτυρες στο ίδιο έργο. Ακριβώς όμως στο ίδιο. Παρακολουθήσαμε όλες τις διαδηλώσεις από τις 12.00 το μεσημέρι και αποχωρήσαμε από τα Εξάρχεια στις 04.30 τα ξημερώματα της Κυριακής 7 Δεκεμβρίου. Αυτό που βλέπουμε εδώ και 30 χρόνια στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου της πρωτεύουσας και ειδικότερα στα Εξάρχεια με πυρήνα τη πλατεία Εξαρχείων και το ιστορικό κτήριο του Πολυτεχνείου. Εν τάχει να αναφέρουμε πως τα επεισόδια ξεκίνησαν στην οδό Βουκουρεστίου όταν ομάδες αναρχικών επιτέθηκαν με πέτρες, μάρμαρα και εμπρηστικές βόμβες μολότοφ σε διμοιρία της Υποδιεύθυνσης Αποκατάστασης Τάξης με την τελευταία να απαντά με χρήση χειροβομβίδων κρότου- λάμψης και χημικά εναντίων των ταραξιών.
Ακολούθησαν γενικευμένα επεισόδια με τους αναρχικούς να σπάνε βιτρίνες καταστημάτων, να γκρεμίζουν στάσεις αστικών λεωφορείων, να προβαίνουν σε καταστροφές των συστημάτων φωτεινής σηματοδότησης και ρυθμιστών κυκλοφορίας, να πλιατσικολογούν σε καταστήματα και γενικότερα επιδιώκουν να βυθίσουν το ιστορικό κέντρο στο χάος και την αναρχία. Μέχρι στιγμής η Αστυνομία τηρεί παθητική στάση. Η εντολή είναι αυτοσυγκράτηση και ψυχραιμία. Σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Πλήρης απάθεια. Τα επεισόδια μεταφέρονται κατά μήκος της Πανεπιστημίου (Ελευθερίου Βενιζέλου) στα προπύλαια και από εκεί δια μέσου των οδών Χαριλάου Τρικούπη, Ιπποκράτους και Εμμανουήλ Μπενάκη κατευθύνονται προς την πλατεία Εξαρχείων για να χρησιμοποιηθεί ως το προπύργιο της αναρχίας εναντίων της έννομης τάξης. Ένα μπλοκ αντιεξουσιαστές αποκόπτεται και κατευθύνεται προς την Ομόνοια υπό τις συνεχείς ρίψεις χημικών αερίων. Η ατμόσφαιρα θυμίζει πολεμικό τοπίο με εκρήξεις, καπνούς και έντονους θορύβους. Η Αθήνα θυμίζει Καμπούλ. Οι αναρχικοί λοιπόν πέτυχαν να δημιουργήσουν την ατμόσφαιρα που ήθελαν; Ασφαλώς και το πέτυχαν. Και αυτό γιατί η αστυνομία θύμιζε προσκόπους, ούτε καν νεοσύλλεκτους στρατιώτες. Φυσικά δεν φταίνε οι αστυνομικοί, οι διαταγές ήταν τέτοιες.
Μετά από 20 λεπτά και ενώ επικρατεί της εκδιδομένης γυναικός το σιδηρούν κιγκλίδωμα η αστυνομία αποφασίζει να δράσει αλλά το κακό έχει ήδη γίνει. Οι καταστροφές έχουν ήδη λάβει χώρα. Πλέον όλα γίνονται κατόπιν εορτής. Για πρώτη φορά εμφανίζονται στην οδό Πανεπιστημίου δύο αύρες (ειδικά οχήματα ρίψης ύδατος) που συνοδεύονται από διμοιρίες της ΥΑΤ και της ΥΜΕΤ ενώ πιο πίσω ακολουθούν ομάδες της Δύναμης Ελέγχου Ταχείας Αντίδρασης (ΔΕΛΤΑ). Γίνεται περιορισμένη χρήση ύδατος πέριξ της πλατείας Ομονοίας. Γίνονται αρκετές προσαγωγές. Αρκετοί αναρχικοί- ταραξίες κατευθύνονται προς το πολυτεχνείο μέσα από την οδό Πατησίων και έπειτα ανεβαίνουν την οδό Στουρνάρη και άλλοι την οδό Τοσίτσα. Κάποιοι άλλοι ταμπουρώνονται στο υπό κατάληψη κτήριο της ΓΣΕΕ.
Μετά από αρκετή ώρα η αστυνομία περικυκλώνει το Πολυτεχνείο στη συμβολή των οδών Πατησίων και Στουρνάρη. Εντός του Πολυτεχνείου βρίσκονται μερικές δεκάδες ατόμων του αντιεξουσιαστές χώρου που εκτοξεύουν πέτρες εναντίων των αστυνομικών. Εντός των Εξαρχείων μαίνονται σοβαρά επεισόδια με τους ταραξίες να πυρπολούν οχήματα και να στήνουν οδοφράγματα. Στο οδόστρωμα ρίχνονται λιπαντικά έλαια με σκοπό να εμποδίσουν τους δικυκλιστές της ΔΕΛΤΑ. Διμοιρίες τοποθετούνται περιμετρικά της πλατείας Εξαρχείων χωρίς ωστόσο να λάβει χώρα εκκαθαριστική επιχείρηση εκκένωσης της πλατείας.
Στο σημείο αυτό αρχίζουν και γεννώνται εύλογα αρκετοί προβληματισμοί αναφορικά με την αποτελεσματικότητα των επιχειρησιακών σχεδίων της Ελληνικής Αστυνομίας. Χθες όπως όλα κατέδειξαν η Ελληνική Αστυνομία ήταν ένας θεατής στα όσα συνέβαιναν και η ίδια δεν μπορούσε να αποτρέψει όπως οφείλει. Ας εξετάσουμε όμως τα γεγονότα από την αρχή ξεκινώντας από τα όσα έλαβαν χώρα προ της έναρξης της διαδήλωσης στις 18.00 από τα Προπύλαια.
Πρώτον, αφού η αστυνομία παρακολουθούσε τις κινήσεις των αντιεξουσιαστές γιατί ενώ γνώριζε πως ήδη ετοιμάζονται δεν έλαβε μέτρα; Οι αναρχικοί από τις 16.00 έσπαγαν μάρμαρα και εφοδιάζονταν, έφεραν ρόπαλα και αιχμηρά αντικείμενα και μετέφεραν εύφλεκτα υγρά όπως μπουκάλια με βενζίνη. Γενικότερα υπήρχε έντονη κινητικότητα σε ύποπτο βαθμό. Γιατί λοιπόν η αστυνομία δεν απαγόρευσε τη διαδήλωση έχοντας ως νομική βάση το άρθρο 11; Το ‘Άρθρο 11: (Δικαίωμα του συνέρχεσθε) αναφέρει στη πρώτη παράγραφο:
1. Ι Έλληνες έχουν το δικαίωμα να συνέρχονται ήσυχα και χωρίς όπλα.
2. Μόνο στις δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις μπορεί να παρίσταται η αστυνομία. Oι υπαίθριες συναθροίσεις μπορούν να απαγορευτούν με αιτιολογημένη απόφαση της αστυνομικής αρχής, γενικά, αν εξαιτίας τους επίκειται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια, σε ορισμένη δε περιοχή, αν απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής, όπως νόμος ορίζει.
Συνεπώς, η αστυνομία ενώ γνώριζε ή αν δεν γνώριζε όφειλε να γνωρίζει δεν έπραξε τίποτα ενώ ήξερε βάσει του παρελθόντος πως εξελίσσονται τέτοιες διαδηλώσεις. Θα μπορούσε λοιπόν κάλλιστα να περικυκλώσει τους αντιεξουσιαστές με διμοιρίες και να τους εγκλωβίσει στα Προπύλαια χωρίς να μπορούν να κινηθούν.
Δεύτερον, γιατί δεν προέβη τουλάχιστον σε περιμετρική πλαισίωση των αναρχικών μπλοκ με διμοιρίες ώστε να τους αποτρέψει να προβαίνουν σε έκνομες ενέργειες; Κατ’ αυτόν τον τρόπο ακόμα και εάν πραγματοποιούνταν επεισόδια οι αστυνομικοί λόγω της εγγύτητας θα προέβαιναν σε μαζικές συλλήψεις.
Τρίτον, γιατί δεν είχε φροντίσει να είχε καταλάβει τη πλατεία Εξαρχείων που χρησιμοποιείται πάντα ως το προπύργιο και τα πέριξ στενά που οδηγούν σε Προπύλαια και Πολυτεχνείο την ώρα που ξεκινούσε η διαδήλωση ώστε να αποφευχθούν τα γενικευμένα επεισόδια με πυρπολήσεις αυτοκινήτων και οδοφράγματα εντός των Εξαρχείων; Η ανάπτυξη διμοιριών εντός της πλατείας και στα πέριξ στενά με φραγμούς θα απέτρεπε τους αντιεξουσιαστές να εισέλθουν στα Εξάρχεια καθώς και στο δίκτυο που τους υποστηρίζει.
Τέταρτον, γιατί οι ομάδες συλλήψεων της Κρατικής Ασφάλειας αποτελούνταν από 50 άτομα με αποτέλεσμα αφενός να πλήττουν την επικοινωνιακή εικόνα της ΕΛ.ΑΣ και αφετέρου να αποκαλύπτονται τόσο απροκάλυπτα; Οι ομάδες συλλήψεων θα έπρεπε να είχαν τοποθετηθεί στα κατάλληλα σημεία ώστε να από την μια αποσπούν μεμονωμένα ύποπτα άτομα και αφετέρου να συλλέγουν και να μεταδίδουν πληροφορίες. Απαράδεκτη η εικόνα της Ασφάλειας και επικοινωνιακά και επιχειρησιακά.
Πέμπτον, γιατί οι αύρες της Ελληνικής Αστυνομίας δεν βρισκόντουσαν ήδη μέσα στα Εξάρχεια ή πάνω από τα Προπύλαια ώστε άμεσα να είναι σε ετοιμότητα ανάληψης καθηκόντων πυρόσβεσης και καταστολής; Η Πυροσβεστική Υπηρεσία επανειλημμένα αρνείται να εισέλθει στα Εξάρχεια χωρίς αστυνομική προστασία παρότι είχαν πυρποληθεί οχήματα και περιουσίες. Το μάθημα της Μαρφίν ακόμα να γίνει πάθημα;
Έκτον, γιατί η αστυνομία ακόμα και όταν αποφάσισε να δράσει δεν προχωρούσε σε επέμβαση εκκένωσης της πλατείας των Εξαρχείων και των υπό κατάληψη δημοσίων κτηρίων δηλαδή του Πολυτεχνείου, του κτηρίου της ΓΣΕΕ και όλων των άλλων μέσα στα Εξάρχεια που λειτουργούν ως κέντρα εφοδιασμού και συντονισμού των αντιεξουσιαστών; Για πόσο ακόμα θα τους ανεχόμαστε;
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλά ακόμα. Εν κατακλείδι, απαιτείται κρατική- αστυνομική πυγμή και αποφασιστικότητα. Το ανθρώπινο δυναμικό υπάρχει, η υλικοτεχνική υποδομή υφίσταται. Μένει η πολιτική θέληση και βούληση για την πάταξη του εγκλήματος. Εικόνες σαν τις χθεσινές αμαυρώνουν και δυσφημούν την χώρα διεθνώς με ανυπολόγιστες ζημιές σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο. Αν και έχουμε θρηνήσει νεκρούς τα διδάγματα δεν έχουν αποκομιστεί. Τα Εξάρχεια συνεχίζουν να είναι άβατο, τα πανεπιστήμια είναι ακόμα νησίδες ανομίας εντός των αστικών κέντρων, η κοινωνία θεατής και δυστυχώς το κράτος αυνανίζεται αφήνοντας μερικές εκατοντάδες ανθρώπων να κάνουν ότι θέλουν χωρίς καμία συνέπεια. Σκέφτομαι πόσο δίκιο είχε ένας Ισραηλινός αξιωματούχος όταν μας είχε χαρακτηρίσει “you are a funny state” με εμένα να εκνευρίζομαι για την προσβολή της χώρας μου. Τώρα βλέπω πόσο δίκιο είχε…
Εις το επανιδείν λοιπόν αφού σύντομα θα ξανά λέμε τα ίδια.
