Γράφει η Μαριλένα Κυριακοπούλου
Συνεχίζεται η δίκη του Γερμανού καθηγητή Ιστορίας, Ρίχτερ με την κοινωνία του Ρεθύμνου να παρακολουθεί τις εξελίξεις και τα συναισθήματα να είναι ανάμεικτα. Πρόκειται για την πρώτη δίκη που τοποθετεί στο εδώλιο του κατηγορουμένου ο αντιρατσιστικός νόμος. Ο νόμος εκείνος που ψήφισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τον Ευάγγελο Βενιζέλο τότε να βροντοφωνάζει ότι πρέπει επιτέλους να γίνουμε Ευρωπαίοι και να απαγορεύσουμε τις λάθος απόψεις.
Όλο το φιλελεύθερο κέντρο τότε, επέχαιρε, είτε κρυφά, είτε φανερά, χωρίς να σκεφθούν ότι θα τους γυρίσει μπούμερανγκ. Σκέπτονταν προφανώς ότι ο νόμος θα κυνηγά τους ακροδεξιούς που δεν δέχονται τη γενοκτονία των Εβραίων και σιγά σιγά και τους κομουνιστές που δεν πιστεύουν ακράδαντα στην ελευθερία της αγοράς και την ευρωπαϊκή ιδέα.
Και ξαφνικά βλέπουμε να δικάζεται ένας καθηγητής ιστορίας, που τόλμησε να γράψει βιβλίο για την “Κατάληψη της νήσου Κρήτης”.
Δεν γνωρίζω το περιεχόμενο του βιβλίου και δεν με ενδιαφέρει. Με ενδιαφέρει το εξτρεμιστικό και φιλοευρωπαϊκό “κέντρο” να ζητήσει συγνώμη, να κατεβάσει το κεφάλι και να προτείνει στην κυβέρνηση να αλλάξει αυτό το νόμο έκτρωμα.
Από την άλλη βέβαια, βλέπουμε και τα εθνικιστικά ή απλώς λαϊκιστικά στοιχεία της Νέας Δημοκρατίας, που ξεσπαθώνουν αφού μόνο αυτά τους έμειναν πλέον να λένε, να ξεπετάγονται και να κρίνουν θεούς και ανθρώπους. Έτσι λοιπόν, ένα θλιβερό υποκείμενο που ακούει στο όνομα Λευτέρης Αυγενάκης, βουλευτής Ηρακλείου, φυσικά με τη Νέα Δημοκρατία, πιάνει στο στόμα του τον καθηγητή και τον αποκαλεί Παραχαράκτη της Ιστορίας. Ο κ. Αυγενάκης είναι τοπογράφος μηχανικός, αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει στο να μπορεί να κρίνει με βάση τα ιερά και όσια, όπως εκείνος τα ορίζει με την όποια ιστορία έχει εκείνος υπόψιν του.
Κατήγορος λοιπόν ο κ. Αυγενάκης μέσω του δικηγόρου του, έχοντας στο πλευρό του το Σωματείο Ρεθύμνιων Πληγέντων κατά την Ναζιστική Κατοχή και τον πρώην αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Μανούσο Παραγιουδάκη.
Το τονίζουμε για άλλη μία φορά, δεν έχει σημασία, τι γράφει ο Ρίχτερ στο βιβλίο του. Μπορεί και εγώ η ίδια αν το διάβαζα να έφριττα Θα έπρεπε όμως να φρίττουμε ως κοινωνία που δικάζονται καθηγητές επειδή έγραψαν όσα έγραψαν σε ένα βιβλίο. Θα πρέπει να φρίξουμε ακόμη περισσότερο αν ο Γερμανός καθηγητής καταδικαστεί.
