Αβέβαιο φαντάζει το μέλλον της επιχειρηματικότητας στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, μετά την απόφαση των πολυεθνικών εταιρειών να ακολουθήσουν το δρόμο της εξόδου από τις δραστηριότητες τους στην περιοχή.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι αποχωρήσεις αυτές, οι οποίες με τη διαιώνιση της κρίσης καθίστανται μη αναστρέψιμες, οφείλονται στην «καθίζηση» των καταναλωτικών δαπανών μετά την επιβολή σκληρών προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής σε κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ειδικότερα, στην Ελλάδα αρκετές εταιρείες αποφάσισαν να βάλουν στον..«πάγο» τα επιχειρηματικά τους σχέδια έως ότου ξεκαθαρίσει το τοπίο, ενώ άλλες μειώνουν την έκθεσή τους στην ελληνική αγορά, υπό τον φόβο της περαιτέρω υποχώρησης της κατανάλωσης.
Την ίδια στιγμή, ποικίλα ερωτήματα εγείρονται γύρω από τον πραγματικό ρόλο που διαδραμάτισαν αυτές οι εταιρείες στην επιχειρηματική ζωή του τόπου και ανοίγει εκ νέου η μεγάλη συζήτηση για το θέμα των πολυεθνικών στην Ελλάδα.
Από τη πλευρά τους, οι θιασώτες του νεοφιλελεύθερου προτύπου ανάπτυξης υπεραμύνονται του ευεργετικού χαρακτήρα των εταιρειών αυτών και υποστηρίζουν πως δίχως την τεχνολογία, την τεχνογνωσία και τα κεφάλαια τους δεν διαφαίνονται προοπτικές ανάκαμψης στην ελληνική οικονομία.
Στον αντίποδα, δεν εκλείπουν οι φωνές που ζητούν να δοθεί προτεραιότητα στην εγχώρια παραγωγή, με στόχο την προστασία της απασχόλησης και της ελληνικής οικονομίας.
Παρόλες τις αντικρουόμενες απόψεις, η πάροδος του χρόνου απέδειξε ότι η ελληνική οικονομία αργά ή γρήγορα δεν θα μπορούσε να ορθοποδήσει όντας εξαρτώμενη αποκλειστικά από τον ξένο παράγοντα, ο οποίος αποδείχθηκε ανεπαρκής σε μια τόσο ρευστή κατάσταση όσο η σημερινή. Και πως θα μπορούσε άλλωστε να αποφύγει η Ελλάδα μια τέτοια συνθήκη, όταν επί σειρά ετών οι πολυεθνικές εταιρείες υπονόμευαν την εγχώρια παραγωγή με σκοπό την προώθηση των δικών τους προϊόντων.
