Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος
Follow @Sp_Rizopoulos
Μετά την τοποθέτηση του υπουργού Περιβάλλοντος για την ενεργοποίηση της διαδικασίας της διαιτησίας ανάμεσα στο ελληνικό Δημόσιο και την εταιρεία Ελληνικός Χρυσός είναι πλέον σαφές και στον πλέον καλόπιστο, οτι το ζήτημα της μεγαλύτερης ιδιωτικής επένδυσης στη χώρα έχει αποκτήσει πλέον χαρακτηριστικά προσωπικού και όχι πολιτικού ζητήματος.
Στο εσωτερικό της κυβέρνησης φαίνεται πως αναπτύσσονται δύο προσεγγίσεις. Η πρώτη ως πιο ρεαλιστική αποσκοπεί στη συνεχή δημιουργία προσκομμάτων και εμποδίων στην επένδυση, όπως γίνεται μέχρι τώρα μόνο και μόνο στο όνομα μιας άρρωστης πραγματικότητας που τελικά δεν έχει κέρδος για κανέναν.
Η δεύτερη πιο ριζοσπαστική είναι να χρησιμοποιηθεί η διαιτησία ως διαδικασία για να ανοίξει τον δρόμο για άλλο επενδυτή, της αρεσκείας της κυβέρνησης.
Ωστόσο, οι κυβερνητικοί πριν προβούν στους απίστευτης σύλληψης ερασιτεχνισμούς μάλλον πρέπει να κοιτάζουν προς τα βόρεια της χώρας και το πως έληξε η διαμάχη της Μυτιληναίος με τη Σερβία η οποία και υποχρεώθηκε μετά από διεθνή διαιτησία να καταβάλλει στην εταιρεία αποζημίωση ύψους 40 εκατ. δολαρίων ΗΠΑ για την υπόθεση της RTB Bor.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη νοημοσύνη για να αντιληφθεί κανείς πως μετά τη δικαίωση της Μυτιληναίος, σε περίπτωση εμπλοκής με το Ελληνικό Δημόσιο η Ελληνικός Χρυσός θα επιχειρήσει να προσφύγει σε διεθνές σύστημα διαιτησίας. Ανεξάρτητα από το πόσα χρόνια μπορεί να κρατήσει μια τέτοια διαδικασία και μόνο η ενεργοποίησή της, μπορεί να τραυματίσει το οικονομικό αλλά και το γεωπολιτικό προφίλ της χώρας, κάτι για το οποίο έχουμε προειδοποιήσει σε ανύποπτο χρόνο, το οποίο όμως ήδη συμβαίνει ακόμα και αν μάταια θα κουβαλήσουν τον Μακρόν στη Θεσσαλονίκη για να αποδείξουν το αντίθετο.
Κι αν μέσα στην αφέλεια τους οι υπεύθυνοι κυβερνητικοί θεωρούν οτι ξέμπλεξαν πετώντας την «πατάτα» και χαϊδεύοντας την κομματική πελατεία, μάλλον δεν ισχύει το ίδιο για αυτόν που επένδυσε και χάνει τα λεφτά του. Αν η εταιρεία καταφέρει και αποδείξει οτι πίσω από την αφαίρεση των μετοχών της υπήρχε δόλος τότε το ποσό που θα επιδικαστεί στην Ελληνική Δημοκρατία θα αφορά σε δισεκατομμύρια ευρώ.
Συνεπώς το μήνυμα προς τους αρμοδίους είναι σαφές. Κόψτε τις βλακείες, παραδειγματιστείτε από αυτά που συνέβησαν στη Σερβία διότι το παιχνίδι που παίζεται αυτή τη στιγμή δεν αφορά την Ελληνικός Χρυσός αλλά την Ελλάδα. Σε τέτοιες υποθέσεις κρίνεται η δυνατότητά της χώρας να προσελκύσει επενδύσεις ή να καταστεί περίγελως της διεθνούς οικονομικής κοινότητας. Αν δε αναγκαστεί να καταβάλλει αποζημιώσεις στην εταιρεία το ποσό που θα επιδικαστεί μπορεί να είναι τέτοιας τάξης που θα οδηγήσει τη χώρα σε νέο μνημόνιο.
Η υπόθεση Μυτιληναίος απ’ ότι πληροφορούμαι πήρε γύρω στα 12 με 15 χρόνια. Εκείνη τη στιγμή όλοι οι «νεοΣΥΡΙΖΑιοι» θα είναι στο πολιτικό τους απόγειο ακόμα και αν βρίσκονται στα έδρανα της αντιπολίτευσης.
Συνεπώς Tsipras & friends το πικρό ποτήρι του πολιτικού κόστος θα το πιείτε όλοι, όλο.
