Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Σε μια κατεξοχήν γεωστρατηγικά ευαίσθητη περιοχή της Ανατολική Μεσογείου, η Ελλάδα αποτελεί σταθερά ένα σοβαρό παίκτη, εγγυητή της ειρήνης και της ασφάλειας. Το status αυτό αποτελεί μια πραγματικότητα, που οφείλουν να την αποτιμήσουν σωστά οι εταίροι μας, που πολλές φορές αξιολογούν την πολιτική και γεωστρατηγική δυναμική, με ασήμαντες επι της ουσίας λογιστικές πράξεις. Μια αλυσίδα επι παραδείγματι τρομοκρατικών ενεργειών – ελείψει του προσήκοντος πλέγματος ασφάλειας – που θα έπληττε καίρια την ευρωπαϊκή οικονομία, θα έπειθε τον κ-ο Ντάϊσελμπλουμ, ότι η πολιτική υπερβαίνει απειροδύναμα τα excel του !!! Βορείως λοιπόν στο μέτωπο με την Ουκρανία, νοτιοανατολικά μεν την πτώση της Συρίας και τις συρράξεις στο Ιράκ, αλλά και νοτιοδυτικά στην εμπόλεμη εστία της Λιβύης, σε ένα πυρίκαυστο δηλαδή τριγωνικό μέτωπο, για την ειρήνη και την ασφάλεια της Ευρώπης, η Ελλάς αποτελεί ένα σπουδαίο παράγοντα γεωστρατηγικής ισορροπίας. Αυτό εξάλλου τόνισε εμφατικά ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, στην επίσκεψή του στην Μόσχα. Ο πρωθυπουργός επεσήμανε την ανάγκη αποκατάστασης του κλίματος εμπιστοσύνης της Ρωσίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση και πρότεινε την σταδιακή αποκατάσταση του τρωθέντος περιβάλλοντος συνεργασίας. «Είναι αδύνατο να χτίσουμε την ευρωπαϊκή ασφάλεια χωρίς την Ρωσία, πολλώ δε μάλλον εναντίον της» σημείωσε ο έλληνας πρωθυπουργός και υπέμνησε, ότι η υλοποίηση των συμφωνιών του Μίνσκ για το Ουκρανικό πρόβλημα, μπορεί να αποτελέσει την απαρχή της διευθέτησης της ευρωρωσικής διένεξης.
Η επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στην Ρωσία δημιούργησε ευοίωνες προοπτικές για την διεύρυνση των ελληνορωσικών σχέσεων και την ανάληψη κοινών οικονομικών δράσεων-συνεργασιών. Αμοιβαίως και απο τους δυο ηγέτες Πούτιν, Τσίπρα, συνομολογήθηκε η ανάγκη αποκατάστασης της εξαγωγικής αλυσίδας της Ελλάδας στην Ρωσία, που χτυπήθηκε καίρια απο το εμπάργκο. Και προτάθηκε να ξεπεραστούν τα υφιστάμενα εμπόδια με εναλλακτικούς τεχνικούς τρόπους, όπως η δημιουργία κοινών ελληνορωσικών εταιρειών. Τονίστηκε ακόμα η ανάγκη να προχωρήσει ο αγωγός φυσικού αερίου, που θα διανέμει μέσω Ελλάδος φυσικό αέριο στην Κεντρική και την Νοτιοανατολική Ευρώπη. Ο αποκαλούμενος νότιος ενεργειακός διάδρομος, θα τονώσει την στρατηγική παρουσία της Ελλάδος στον παγκόσμιο γεωπολιτικό και ενεργειακό χάρτη, θα συνδράμει καίρια την εθνική μας οικονομία και θα αποτελέσει ένα σπουδαίο γεωστρατηγικό εργαλείο, διεύρυνησης της γεωπολιτικής επιρροής της Ελλάδας, με τις γείτονές της και άλλες χώρες. Μάλιστα η Μόσχα προκειμένου να τονώσει την δοκιμαζόμενη ελληνική οικονομία, προτίθεται να δώσει και μια σοβαρή προκαταβολή, έναντι των μελλοντικών κερδών της απο τον νότιο αγωγό.
Όλα τούτα καταδεικνύουν, ότι αναπτύσσεται μια σημαντική εξωτερική οικονομική διπλωματία, που μέλλεται να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο, στην διευθέτηση του δυσθεώρατου ελληνικού χρέους, που απειλεί σοβαρά την περαιτέρω πορεία της χώρας, αλλά και την κοινωνική της τάξη και ισορροπία. Πρός αυτή εξάλλου την κατεύθυνση και η δήλωση του έλληνα πρωθυπουργού «Η Ελλάδα δεν είναι επαίτης, να γυρνάει στις χώρες ζητώντας την επίλυση του χρηματοδοτικού της προβλήματος, για μια οικονομική κρίση, η οποία δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, είναι ευρωπαϊκή». Ο Αλέξης Τσίπρας εμφατικά υπέμνησε, ότι χώρα μας προσβλέπει σε μια «αμοιβαία αποδεκτή λύση» και επεσήμανε «Αν αυτή δεν προκύψει, τη μεγαλύτερη ζημία δεν θα την υποστεί η Ελλάδα, αλλά η Ευρωζώνη και το κοινό ευρωπαϊκό όραμα».
Η χώρα μας διαδραματίζει μείζονα ρόλο στο παγκόσμιο γεωπολιτικό παίγνιο, βελτιστοποιώντας τα γεωστρατηγικά της εργαλεία. Μια σημαντική εθνική πραγματικότητα, που δυστυχώς ένα τμήμα της πολιτικής μας τάξης απο την αντιπολίτευση αδυνατεί να κατανοήσει, εμμένοντας προσκολημμένο στα πολιτικά και γεωστρατηγικά δόγματα του παρελθόντος. Παραμένει έτσι παθητικός θεατής των εξελίξεων – δίνοντας άγονες μάχες οπισθοφυλακών – αντί να προστρέξει με τη αθροιστική παρουσία του, την εθνική προσπάθεια και τον απεγκλωβισμό μας απο την δίνη του αδυσώπητου χρέους, στο οποίο αυτό μας οδήγησε με τις υστερήσεις, τις ολιγωρίες και τις εθνικά ολέθριες παραλείψεις του.
