Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Η αγωνιώδης προσπάθεια για επίτευξη συμφωνίας της κυβέρνησης με τους εταίρους, σε σχέση με την προοπτική της δημοσιονομικής μας εξυγίανσης, είναι ένας δύσκολος αγώνας, που γίνεται με εντιμότητα και διαφάνεια αφενός, αλλά και σε πλήρη ακολουθία αυτών που είχαν εξαγγείλει οι δυο κυβενητικοί εταίροι ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ αφετέρου. Παρόλες τις επιμέρους δυσκαμψίες που εκδηλώνονται στο όνομα του γερμανικού ηγεμονισμού και της αλαζονικής γραμμής Σόϊμπλε, διαφαίνεται ότι η συμφωνία θα επιτευχθεί και η κυβέρνηση θα δώσει απερίσπαστη πλέον όλο το βάρος της, στην αδήριτα αναγκαία κοινωνική και οικονομικής μας ανασυγκρότηση. Εσχάτως μάλιστα και άλλες δυνάμεις απο το πολιτικό μας τοπίο, όπως το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, έστω και με κάποιαν επιφύλαξη, εκδηλώνουν την στήριξή τους στην μεγάλη προσπάθεια που καταβάλει η κυβέρνηση για τη σωτηρία της χώρας. Την μόνη πολιτική ανορθογραφία στην εθνική προσπάθεια της κυβέρνησης, συνιστά η αμετανόητη ομάδα Σαμαρά, που αποζητά ακόμα την σωτηρία του τόπου στα ερείπια του μνημονίου !!!
Είναι λογικό ότι σύσσωμος ο ελληνικός λαός, αλλά και το εγχώριο πολιτικό μας προσωπικό, μαζί με την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, έχουν εστραμμένα τα μάτια στην εθνική διαπραγμάτευση, απο την έκβασης της οποίας εξαρτάται όχι μόνο το μέλλον της Ελλάδος, αλλά και το μέλλον της Ευρωζώνης. Αυτή όμως η λογικά αναμενόμενη δημοσιότητα και ιεράρχηση της κυβέρνησης, για την επίτευξη συμφωνίας με τους εταίρους, «υποβαθμίζει» το μεγάλο μεταρρυθμιστικό και αναπτυξιακό της έργο που ήδη ξεκίνησε, για την ανόρθωση της χώρας. Πρίν λίγες μέρες ο πρωθυπουργός κ-ος Αλέξης Τσίπρας, κοινοποίησε τα τρία πρώτα νομοσχέδια της κυβέρνησης για την ανακούφιση των ασθενεστέρων, σχετικά με τους πλειστηριασμούς, το εργασιακό, αλλά και τα ληξιπρόθεσμα χρέη. Πρόκειται για τρείς σοβαρές κοινωνικές παρεμβάσεις, που αποβλέπουν στο να στηρίξουν ζωτικά τους πληττομένους απο την λαίλαπα του μνημονίου, οι οποίοι συνεχίζουν να υφίσταται και σήμερα μεγάλες πιέσεις και είναι σε ακολουθία του προεκλογικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, ότι το κυβερνητικό πρόγραμμα θα είναι σε άμεση συνάφεια με την πραγματική οικονομία, τα αληθινά προβλήματα της κοινωνίας και της αδήριτες πραγματικότητες της ζωής.
Δεν λείπουν οι φωνές τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και στο εξωτερικό – και στο όνομα ενός φθηνού αντιπολιτευτικού παιχνιδιού – που καταγγέλουν τις έκδηλες προσπάθειες της κυβέρνησης στήριξης των αδυνάμων κοινωνικών μας ομάδων, ως δήθεν «μονομερείς» ενέργειες. Στην πραγματικότητα συνιστούν μέτρα αντιμετώπισης της καλπάζουσας κοινωνικής μας διάλυσης, τα οποία δεν επιβαρύνουν με κανένα κόστος την οικονομία, αλλά και είναι εναρμονισμένα με το προεκλογικό πρόγραμμα των κυβερνητικών εταίρων, για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και την στήριξη των οικονομικώς αδυνάτων. Απο την άλλη ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, έχουν δεσμευθεί ότι θα ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις του προϋπολογισμού και δεν θα επιβαρύνουν με τις παρεμβάσεις τους, τον προσδοκώμενο ισοσκελισμό του.
Είναι απορίας άξιον ακόμα το γεγονός, ότι ενώ η κυβέρνηση έχει ως κεντρική προτεραιότητα με τις νομοθετικές της παρεμβάσεις, την αποτελεσματική πάταξη της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής, αλλά και την γενεσιουργό αυτών αιτία, την διαπλοκή, υπάρχουν φωνές στο εσωτερικό της Ελλάδος και στο εξωτερικό, που περιέργως ενοχλούνται !!! Γιατί άραγε; Για το γεγονός ότι η νέα κυβέρνηση με τις νομοθετικές παρεμβάσεις της, δεν χτυπά τους αδυνάμους και τους μέχρι χθές συνήθεις τραγικούς αποδέκτες των «μνημονιακών μεταρρυθμίσεων», αλλά τα μεγάλα και πολύ μεγάλα εισοδήματα, που κατά παράδοση γλιστρούν απο την τσιμπήδα του νόμου;
Σε κάθε περίπτωση ανεξαρτήτως του μεγάλου διακυβεύματος της επιδιωκόμενης συμφωνίας με τους εταίρους για το ελληνικό χρέος, η μεγάλη μάχη της κυβέρνησης θα δοθεί για την επιτυχία και υλοποίηση των δεσμεύσεών της στο εσωτερικό της χώρας. Έναντι του μαρτυρικού ελληνικού λαού που την ψήφισε και έχει αποθέσει τις ελπίδες του σ΄αυτήν, για την ανασυγκρότηση της χώρας και την δραστική ανακούφισή του, απο τα ατέρμονα μνημονιακά σκαμπήλια. Και η κυβέρνηση απο τα πρωτόλεια πολιτικά της βήματα, δείχνει να αφουγκράζεται και να σέβεται την αδήριτη αυτή προτεραιότητα, απο την οποία εν τέλει θα κριθεί και η σταθερότητα και το πολιτικό της μέλλον.
