Γράφει ο Ιωάννης Π. Χουντής
Ήμουν και εγώ από εκείνους, που με φρίκη διάβασα την ‘’ανακοίνωση’’ του Γενικού Γραμματέα της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ –υπάρχει ακόμη τέτοιο πράγμα- την χθεσινή ημέρα. Πέρα από την προφανή έλλειψη γνώσεων συντακτικού και λογικής παράθεσης επιχειρημάτων και την αποτρόπαια προσπάθεια δικαιολόγησης των απαραδέκτων διορισμών όλου του συγγενικού δένδρου των πολιτευτών των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ διέκρινα με μεγάλο αποτροπιασμό, πως ο εν λόγω κύριος διακατέχεται, εμφανώς, από εμφυλιοπολεμικά σύνδρομα.
Αυτή είναι η εν Ελλάδι Αριστερά; Απέδειξαν, ήδη, με το Δημοψήφισμα την ανάγκη τους να διχάζουν τον ελληνικό πληθυσμό με σκοπό την εξυπηρέτηση των σκοπών τους. Ανατριχιαστικές αναφορές στην ΟΠΛΑ –γνωρίζει, άρα γε, περί τίνος πρόκειται- και άλλες οργανώσεις της περιόδου 1946-1949 από έναν άνθρωποι νεαρής, σχετικά, ηλικίας για τα ελληνικά δεδομένα. Είναι φανερό πως οι πολιτικοί του ΣΥΡΙΖΑ, του παλιού ΣΥΡΙΖΑ του 4% δεν έχουν ξεπεράσει γεγονότα, που η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων θεωρεί ως Ιστορικό Παρελθόν. Τετελεσμένα και πεπραγμένα. Είναι απαραίτητη ανάγκη η αναφορά σε τέτοιου είδους κατάλοιπα για την δικαιολόγηση των κομματικών ενσήμων τους;
Για ποιο λόγο ένας άνθρωπος να κάνει χρήση εμφυλιοπολεμικών όρων και εμπειριών με σκοπό να δικαιολογήσει τους διορισμούς των συγγενών του στον δημόσιο τομέα; Πρόκειται για μία εμφανή ιστορική και πολιτιστική σύγχυση ή μία βαθύτερη πίστη πως υπάρχει μία διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην αστική κοινοβουλευτική Δημοκρατία και τους πυλώνες της και τον ιδιαίτερο, προνομιακό χώρο δραστηριοποίησης της Νεολαίας και εν γένει του ΣΥΡΙΖΑ; Δυσκολεύομαι να βρω μία απάντηση σε ένα ερώτημα, που φαντάζει αμείλικτο για τους ανθρώπους, που κυβερνούν την Χώρα.
Η Ελλάδα του 2016 δεν έχει ανάγκη ούτε από ανθρώπους σαν τον Ι.Σχινά-Παπαδόπουλο στην πολιτική της ζωή, ούτε από διχαστικές ρητορικές και εκφορές λόγου. Δεν εξυπηρετούν τον πολιτιστικό και κοινωνικό εκσυγχρονισμό της Πατρίδας μας και την οριστική της ένταξη στην χωρία των Δυτικών Κρατών. Στην Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι φανερό πως πέραν από την τακτοποίηση των υμετέρων βασικό ρόλο παίζουν τα διπολικά και διχαστικά διλήμματα, που θέτουν συνεχώς στους πολίτες για να διατηρηθούν στην εξουσία: εμείς ή οι άλλοι, οι κακοί ξένοι ή η καλή Κυβέρνηση, οι αριστεροί ή οι δεξιοί ενώ το πραγματικό ερώτημα είναι ένα: εκσυγχρονιστές και μεταρρυθμιστές ή οπισθοδρομικοί και λαικιστές;
*Ο Ιωάννης Π. Χουντής είναι Φοιτητής Κλασικής Φιλολογίας | Δ.Σ. Ινστιτούτου Πολιτικών Μελετών ‘’Κέντρο Αστικής Μεταρρύθμισης
