Η επιστροφή του στο γυμνό δεν είναι απλά μία δικαίωση. Είναι κομμάτι της ιστορίας του.
Όταν το Playboy αποφάσισε να σταματήσει τις γυμνές φωτογραφίσεις, σοκάρισε το κοινό αλλά όχι τους εργαζόμενους του κλάδου. Για εμάς τους συντάκτες, η απόφαση του Hefner δεν ήταν κάτι το εξωπραγματικό. Ήταν η απλή εξέλιξη των πραγμάτων. Η άφιξη του Internet και η οικονομική κρίση που χτύπησε τις πόρτες όλων, έκανε την πώληση τους ακόμη πιο δύσκολη. Ήταν κάπου εκεί πριν ένα χρόνο, που ο γιος του Hugh Hefner, Cooper, ανακοίνωνε το τέλος της γυμνής Playmate. Και όλα όσα γνωρίζαμε για το περιοδικό που μεγάλωσε γενιές αντρών άλλαξαν. Ή μήπως όχι; Γιατί μετά το τελευταίο τεύχος με το hashtag #NakedIsNormal, φαίνεται πως το περιοδικό επιστρέφει στις ρίζες του. Και μπράβο του.
Η αλήθεια είναι, είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, πως το Playboy δεν είναι απλά ένα περιοδικό. Είναι μία κατηγορία μόνο του. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με το Esquire. Είναι ένα έντυπο που ακόμη και αν κάποιοι έχουν την τάση «τσοντοπεριοδικό», έχει προσφέρει πολλά περισσότερα στον κοινό βίο. Την δεκαετία του ’50, τα έβαλε ανοιχτά με τον Μακαρθισμό. Έδωσε βήμα σε συγγραφείς και καλλιτέχνες οι οποίοι είχαν μπει στη «μαύρη λίστα» από την αμερικανική κυβέρνηση.
Την δεκαετία του ’60 και του ’70, ήταν το περιοδικό που βοήθησε μουσικούς της ροκ εν’ ρολ και ακτιβιστές της εποχής, να χρησιμοποιήσουν το περιοδικό ως βήμα για να εκφράσουν τις απόψεις τους. Δεν τα έβαλε με τους χίπηδες. Δεν αποκάλεσε ποτέ «νέγρους» τους έγχρωμους. Δεν χαρακτήρισε την ντίσκο «προβληματική για τους νέους». Δεν στήριξε ποτέ τον πόλεμο στο Βιετνάμ όπως έκαναν άλλα περιοδικά και εφημερίδες της εποχής. Μέχρι σήμερα έχει φιλοξενήσει χιλιάδες προσωπικότητες από κάθε λογής χώρο. Στις σελίδες του, μπορεί να βρει κανείς προσωπικότητες που ξεκινούν από τον Miles Davis και τον Martin Luther King και φτάνουν μέχρι τον Vladimir Nabokov, τον John Lennon, τον Bill Clinton και τον Stephen Hawking.
Κανείς μας δεν λέει πως είναι ένα επιστημονικό περιοδικό, αλλά κάθε τι που περιείχε ήταν παραπάνω από τίμιο. Ήταν η επικαιρότητα της εκάστοτε εποχής, μέσα από μία πιο ανανεωτική και ειλικρινή ματιά. Στην Ελλάδα, μπορεί να μην έχουμε την πληθώρα προσώπων και θεμάτων, αλλά στην ελληνική έκδοση του περιοδικού έχουν εργαστεί μερικοί από τους καλύτερους επαγγελματίες που γνωρίζω.
Η αλήθεια είναι, πως το πρόβλημα με το Playboy δεν ήταν ποτέ η ύλη του. Προσωπικά δεν θεωρώ πως ήταν καν η Playmate.Το «πρόβλημα», εντοπίζεται στο ότι ο κόσμος έχει πλέον δεκάδες πηγές πληροφόρησης. Πηγές που εμφανίζουν μέχρι και τα ενδεχομένως μελλοντικά του εξώφυλλα, σε πόζες που θα ήλπιζε να δει ο καταναλωτής στο περιοδικό.
Και για να γίνω και πιο συγκεκριμένος: κανείς δεν θα τρέξει να αγοράσει ένα εξώφυλλο με την Rihanna, από τη στιγμή που η Rihanna γδύνεται κάθε μέρα στο Instagram. Και όχι μόνο οι celebrities τύπου Rihanna. Ακόμη και τα μοντέλα που δεν είναι τόσο γνωστά, ακολουθούν την ίδια τακτική για να αυξήσουν την φήμη τους. Το σεξ στις ημέρες μας, χάρη στα social media, έχει γίνει ένα από τα πιο εύκολα πράγματα που μπορεί να βρει κανείς. Είναι λίγοι όσοι θα ποντάρουν στην ύλη του περιοδικού. Οι, δηλαδή, πιστοί αναγνώστες. Αυτοί που θα τρέξουν στο περίπτερο και θα αγοράσουν το τεύχος για όλο του το πακέτο. Όχι μόνο για το εξώφυλλο. Αλλά πράγματι, ακόμη και εμείς που δουλέψαμε σε αυτά, λέγαμε μεταξύ μας πως «αν το εξώφυλλο δεν είναι καλό, το τεύχος θα πάει άπατο». Κάτι τέτοιο πρέπει να βίωσε και ο Cooper στην Αμερική. Το περιοδικό άλλαξε το layout του , έκοψε το «γυμνό» και είδε παρ’ όλα αυτά πως τα πράγματα δεν λειτούργησαν καλύτερα. Και μεταξύ μας, πάλι καλά που συνέβη αυτό.
Γιατί η αλήθεια είναι πως θέλουμε το Playboy όπως το θυμόμαστε. Οι τάσεις οπωσδήποτε θ’ αλλάξουν. Οι γυναίκες δεν θα είναι ποτέ οι ίδιες. Αλλά όλο το πακέτο της επιτυχίας του, περιελάμβανε την γυμνή μεγαλοπρέπεια του όμορφου φύλου, μαζί με ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις, πρόσωπα τα οποία δημιουργούσαν αντιδράσεις και προβληματισμό στα πλήθη και θεματολογία για κόσμο με ανοιχτά μυαλά. Όχι μεσαιωνικούς τύπους που θέλουν να βλέπουν τα αντρικά περιοδικά ως το χειρότερο πράγμα που συνέβη στον πλανήτη Γη μετά την εξαφάνιση των δεινοσαύρων.
Δεν ξέρουμε ποια είναι η συνταγή που θέλει να ακολουθήσει ο Cooper. Δεν ξέρουμε πόσο θα καταφέρει να αντέξει το περιοδικό απέναντι στα προβλήματα της εποχής μας. Ξέρουμε με σιγουριά, πως ποτέ κάποιος δεν έχασε από κάτι που διάβασε. Ασχέτως αν συμφώνησε ή όχι με αυτό.
