Γράφει ο Γιάννης Κουτρουμπής
Follow @j_koutroubis
Οι εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό συνεχίζονται με ταχύ ρυθμό καθώς το κυβερνών κόμμα, όπως ήταν λογικό διχάζεται με το μισό κόμμα να θέλει το προγράμμα και το άλλο μισό να επιδιώκει την ρήξη με τους δανειστές και την γρήγορη αλλαγή του νομίσματος προκειμένου να μην εφαρμοστούν άλλα μέτρα που θα οδηγήσουν στην ύφεση.
Ας τα πάρουμε όμως απο την αρχή. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα σύνολο διαφορετικών πτερύγων πολιτικής σκέψης, όπου η κάθε μια όταν έγινε το συνέδριο ένωσης των συνιστωσών πήρε ένα κομμάτι εξουσίας μέσα στο κόμμα. Το μεγαλύτερο μέρος το κατέχει η αριστερή πλατφόρμα της οποίας ηγέτης είναι ο Παναγιωτης Λαφαζανης.
Η αριστερή πλατφόρμα κατέχει τα 109 απο τα 210 μέλη της κεντρικής επιτροπής του κόμματος με αποτέλεσμα να μπορεί να ελέγχει ένα μεγαλο μέρος των σημαντικών αποφάσεων του κόμματος. Ακόμη, η συγκεκριμένη ομάδα εχει την δυνατότητα να κατευθύνει 30 βουλευτές, απειλώντας άμεσα την κοινοβουλευτική πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε ότι αφορά την διαπραγμάτευση, απο την αρχή το κυβερνών κόμμα είχε αναπτύξει μια ρητορική αντίθετη στα μνημόνια και στους δανειστές και είχε ως σημαία του την διαπραγμάτευση χωρίς όμως να υπολογίζει ότι η οικονομία ελεγχόταν πλήρως απο την ευρωζώνη λόγω του μεγάλου χρέους.
Όταν ο Πρωθυπουργός έκανε την επιλογή να υπογράψει ένα τρίτο μνημόνιο ακυρώνοντας το ίδιο το δημοψήφισμα, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την εσωκομματική αντιπαλότητα και αυτό αποδείχθηκε όταν 32 βουλευτές καταψήφισαν και τα δυο νομοσχέδια που περιελάμβαναν τα προαπαιτούμενα για να γίνει συμφωνία.
Για να αντιμετωπίσει τις εσωτερικές διαμάχες ο κ. Τσιπρας συγκάλεσε την Πέμπτη την Κεντρική Επιτροπή και έθεσε το ζήτημα είτε της διενέργειας ενός έκτακτου συνεδρίου είτε ενός δημοψηφίσματος, ενώ η αριστερή πλατφόρμα θέλησε να προχωρήσει σε διαρκές συνέδριο.
Βέβαια, όλα αυτά δειχνουν την μη ύπαρξη σχεδίου του κυβερνώντος κόμματος και η προσφυγή στην εσωστρέφεια είναι ένα φαινόμενο που δεν έχουμε παρατηρήσει να γινεται στα κόμματα κατα την περίοδο που ασκούν την εξουσία, αλλά συνήθως μετά απο μια μεγάλη ήττα του κόμματος.
Ακόμη, το γεγονός αυτό είναι σε μια τόσο δύσκολη περίοδο για την χώρα με τα τόσο ασφυκτικά χρονικά πλαίσια που υπάρχουν στην οικονομία είναι ένα μεγάλο λάθος. Οι φήμες δε για την προσπάθεια του πρώην Υπουργού να εκτελέσει ένα σχέδιο παραλλήλου νομίσματος που προέβλεπε την αντιγραφή των ΑΦΜ των πολιτών συνιστά μέγιστο πολιτικό σφάλμα.
Είναι διαφορετικό μια Κυβέρνηση να προετοιμάζεται για όλα τα σενάρια, πράγμα που είναι μέσα στα καθήκοντα της, και άλλο να εχει ως σχέδιο την υποκλοπή των προσωπικών περιουσιακών στοιχείων των Ελλήνων πολιτών. Πέρα απο αυτό θα πρέπει επιτέλους αυτή η κυβέρνηση να σοβαρευτεί και να αρχίσει να κυβερνά.
Το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ θυμίζει την μπαμπουσκα που εχει μέσα πολλα κομμάτια και όσο την ανοίγεις φτάνεις στην αληθινή πλευρά του, η οποία εχει αρχίσει να απογοητεύει, διότι όσα εφαρμόζονται απο το κόμμα αυτό είναι πρωτάκουστα και μη δόκιμα. Δεν γινεται το κόμμα που κυβερνά τον τόπο να καταφεύγει σε δημοψήφισμα για να λάβει μια απόφαση όταν η χώρα κινδυνεύει να διαλυθεί και όταν απο αυτήν την απόκριση του κόμματος εξαρτάται αν θα μείνει ο ΣΥΡΙΖΑ ενωμένος χωρίς μνημόνιο ή αν μεσουσης της διαπραγμάτευσης το κόμμα διαλυθεί σε δυο κομμάτια.
Εν κατακλείδι, είναι η στιγμή που περιμένει κανείς το κόμμα αυτό να λάβει επιτέλους τις ευθύνες του, διότι δεν εχει κάν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και συζητάει για ένα προγράμμα που πρέπει να εχει υπογράφει και ψηφιστεί μέσα σε περίπου είκοσι μέρες. Ακόμη, στηρίζεται στα κόμματα της αντιπολίτευσης, ενώ ταυτόχρονα τα ψέγει λέγοντας ότι αυτά που περνάει ο τόπος είναι μόνο δικιά τους ευθύνη. Φαίνεται ότι δεν υπήρχε σχέδιο δεν υπήρχε ενότητα δεν μπορεί ο αρχηγός του κόμματος να επιβάλλει μέσω της πειθούς μια κεντρική γραμμή, φαίνεται μόνο ότι υπήρχε ένας διακαης πόθος να αναλάβει την εξουσία. Εφόσον όμως εχει επιλέγει απο το λαό να κυβερνήσει θα πρέπει να τηρήσει την υπόσχεση του και να κυβερνήσει. Οψόμεθα!!!!
