Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός
Τις τελευταίες μέρες έχει ξεσπάσει κόντρα για την πορεία των ανασκαφών στον τύμβο Καστά στην Αμφίπολη, με τον επίτημο διευθυντή αναστήλωσης αρχαίων μνημείων του υπουργείου Πολιτισμού να κατηγορεί την κα Περιστέρη ευθέως για ψεύδη και εγκληματικά λάθη στις εργασίες της ανασκαφικής της ομάδας στην Αμφίπολη.
Ο επίτιμος διευθυντής Αθανάσιος Νακάσης που είναι επίσης πρόεδρος του ελληνικού τμήματος του Διεθνούς Συμβουλίου Μνημείων και Τοποθεσιών απαντώντας σε δηλώσεις της κας Περιστέρη, μιλώντας στο ΣΚΑΙ είπε «Πιστεύω ότι η κ. Περιστέρι αναφέρεται σε εμένα. Αναφέρεται σε θέματα που έχω θίξει. Η ανακοίνωση εκθέτει το υπουργείο Πολιτισμού. Αναφέρει ανακρίβειες και ψεύδη. Σχολιάζοντας το ψηφιδωτό είναι φανερό ότι δεν γίνεται αυτό που λέει. Δεν έχουν βρέξει για να καθαρίσουν το δάπεδο. Είμαι αρχιτέκτονας. Δουλεύω 40 χρόνια στις ανασκαφές. Διδάσκω το μάθημα για τις ανασκαφές επί 20 χρόνια. Την εκθέτει το βίντεο. Δεν αφαιρούνται έτσι τα χώματα. Βρέχονται πρώτα. Οι ανασκαφές είναι εκκλησία. Δεν τραγουδάμε»
Ο κ Νακάσης ουσιαστικά καταγγέλλει την κα Περιστέρι για σφάλματα που αντιστοιχούν σε ανθρώπους μη ειδικούς, μη επαγγελματίες και σίγουρα χωρίς εμπειρία στις ανασκαφές. Ο ίδιος δίνει την εξήγηση ότι έχουν γίνει λάθη που «κόστισαν στο μνημείο» για λόγους επικοινωνιακούς. «Πρέπει να αφήσουμε τα χώματα να ξεραθούν για να προσαρμοστούν τα ευρήματα. Για επικοινωνιακούς λόγους δεν έγιναν αυτά. Για να βγάλουν φωτογραφίες» συμπληρώνει.
Ο κ Νακάσης κατηγορεί την ομάδα της κας Περιστέρη ότι παρουσιάζει μια ψευδή εικόνα για την εργασία των ανασκαφών για επικοινωνιακούς λόγους, κάτι το οποίο δεν θα ήταν τόσο σοβαρό αν για τους ίδιους λόγους δεν είχαν γίνει και λάθη που κάνουν τις εργασίες στην Αμφίπολη ένα «κακό ανασκαφικό υπόδειγμα». Το βέβαιο είναι ότι οι άνθρωποι που δουλεύουν εκεί έχουν δεχτεί μεγάλη πίεση το τελευταίο διάστημα είτε από τα ΜΜΕ, είτε από την ίδια την κυβέρνηση και φορείς της πολιτείας που πίστεψαν ότι με την Αμφίπολη θα βγάλουν τα σπασμένα της διακυβέρνησής τους. Είναι πολύ πιθανόν να έγιναν λάθη στο μνημείο όταν μια ολόκληρη χώρα έπεσε πάνω του ως ύστατη ελπίδα ανάνηψης του εθνικού φρονήματος και της ελπίδας μας.