Τα επεισόδια των τελευταίων ημερών δεν ήταν τα πρώτα. Ούτε θα είναι και τα τελευταία. Όσο τουλάχιστον συνεχίζεται αυτή η μεγάλη ανοχή, ο κατευνασμός και η υποχωρητικότητα. Τα τελευταία έτη έχει συσταθεί στην Ελλάδα ένα πολυδιάστατο στρώμα αποτελούμενο από εσωτερικές ασύμμετρες απειλές οι οποίες όσο περνάει ο καιρός ολοένα και αυξάνονται.
Ήδη έχουν δώσει τα πρώτα δείγματα γραφής τα οποία πραγματικά είναι άξια ενδελεχούς έρευνας προκείμενου να βρεθούν οι ορθές λύσεις που θα απαλείψουν το πρόβλημα μια για πάντα και παράλληλα οι αρμόδιες υπηρεσίες ασφαλείας θα οργανώσουν και το κατάλληλο πλέγμα, ώστε σε περίπτωση που ξανα υπάρξουν να μπορέσουν άμεσα να εξουδετερωθούν.
Το πρώτο ζήτημα που χρήζει διευκρίνησης είναι ποιες είναι αυτές οι απειλές και πως δραστηριοποιούνται. Πρώτα απ’ όλα όμως είναι αναγκαίο για να κατανοήσουμε αυτές τις εσωτερικές απειλές να αναφέρουμε τι είναι και πως ορίζονται αυτές οι λεγόμενες ασύμμετρες απειλές και εν συνεχεία να προχωρήσουμε στην καταγραφή τους.
Ως ασύμμετρες απειλές ορίζονται οι επιχειρήσεις που διεξάγονται από μη τακτικούς στρατούς με φιλοσοφία βασισμένη στον τρόπο λειτουργίας, οργάνωσης και εξοπλισμού αντάρτικων ομάδων, με αναίρεση των κανόνων του διεθνούς δικαίου και του εθυμοτυπικού κανονισμού του δικαίου του πολέμου. Τα όπλα που χρησιμοποιούν είναι ιδιαίτερα χαμηλού κόστους και ιδιαίτερα εύκολα σε συντήρηση και λειτουργική υποστήριξη.
Παράλληλα, όμως, οι συνέπειες των επιθέσεων τους είναι δυσανάλογης αξίας και ως εκ τούτου χαρακτηρίζονται και ως ασύμμετρες αναφορικά με τα αποτελέσματα στον αντίπαλο, τόσο σε ανθρώπινες ζωές και υλικό όσο και σε ψυχολογικό και κοινωνικό κόστος. Κύριος σκοπός του είναι η εξασθένιση/κάμψη της αποφασιστικότητας και της αποτελεσματικής χρήσης των συντελεστών ισχύος του υπέρτερου αντιπάλου.
Δύο στοιχεία πρέπει πλέον να μας προβληματίζουν και για πρώτη φορά αποκαλύπτονται μέσα από πληροφοριακά δελτία της Υποδιεύθυνσης Κρατικής Ασφάλειας και της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Ειδικών Εγκλημάτων Βίας. Στο παρελθόν έχουν αναφερθεί επιφανειακά δίχως να θιχτούν παράμετροι εθνικής ασφάλειας.
Το πρώτο ζήτημα αφορά την δραστηριοποίηση οργανωμένων ομάδων αλλοδαπών που εκτός από τη διακίνηση ναρκωτικών ουσίων και τις λοιπές ποινικές πράξεις (κλοπές, ληστείες, βανδαλισμοί, διαρρήξεις) εμπλέκονται και στην υπόκινηση επεισοδίων και ταραχών. Αν παρατηρήσει κανείς τις συλλήψεις εύκολα μπορεί να αντιληφθεί πως περίπου το ένα τρίτο των συλληφθέντων είναι αλλοδαποί.
Το δεύτερο ζήτημα αφορά την διαχείριση μεγάλου αριθμού μουσουλμάνων λαθρομεταναστών υπό τις εντολές του αναρχικού χώρου και πιθανότητα της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης.
Σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν και οι δηλώσεις ενός Ιταλού αντιεξουσιαστή τις οποίες όπως απεκάλυψε η εφημμερίδα «ΕΘΝΟΣ» στις 17/10/11 δηλώνει πως «κάναμε μάστερ στην Ελλάδα». Χαρακτηριστικά αναφέρει κατά την διάρκεια συνέντευξης του στην Ιταλική εφημμερίδα “La Repubblica” “Εδώ και ένα χρόνο, μια φορά τον μήνα, φεύγαμε με πλοίο από το Μπρίντιζι…Οι σύντροφοί μας στην Αθήνα μας έδωσαν να καταλάβουμε ότι το αντάρτικο πόλης είναι μια τέχνη στην οποία νικά η οργάνωση”.
Αναλύοντας σε τι ακριβώς μεταφράζεται αυτή η “οργάνωση” ο 30χρονος λέει:”Ήμασταν χωρισμένοι σε δυο φάλαγγες. Οι πρώτοι 500 ήταν οπλισμένοι στην αρχή της διαδήλωσης και είχαν ως αποστολή να καταστρέψουν την οδό Καβούρ. Άλλοι 300 φύλαγαν τα νώτα των πρώτων… Δεν θέλαμε να καταλάβουν οι μπάτσοι πόσοι ήμασταν πραγματικά….Οι μπάτσοι κάνανε αυτό που είχαμε προβλέψει. Μας άφησαν να περάσουμε στην οδό Λαμπικάνα και όταν μας επιτέθηκαν (οι αστυνομικοί) τότε και η δεύτερη φάλαγγα των 300 άρχισε να μάχεται. Έτσι ανακάλυψαν πόσοι ήμασταν πραγματικά. Σ’ αυτό το σημείο είχαμε κερδίσει την μάχη…”
Στην συνέχεια ο Ιταλός αναρχικός συνεχίζει εξηγώντας τον τρόπο με τον οποίο κρύβουν τα όπλα τους καθώς και τον τρόπο με τον οποίο κινούνται. “Είμαστε χωρισμένοι σε ομάδες των 12-15 ατόμων. Κάθε ομάδα είναι χωρισμένη σε τρία γκρουπ ειδικών. Υπάρχουν αυτοί που φροντίζουν για τον οπλισμό, εξασφαλίζοντας πέτρες, ρόπαλα και λοστούς. Υπάρχουν αυτοί που χρησιμοποιούν τα εν λόγω όπλα. Τέλος υπάρχουν αυτοί που ασχολούνται με τα εκρηκτικά. Με αυτού του τύπου την οργάνωση είμαστε σε θέση να εξασφαλίσουμε ότι τα πυρά δεν σταματούν. Πάνω απ’ όλα όμως κινούμαστε πολύ γρήγορα”.
Aπό τα προαναφερθέντα δεν χωράει καμία αμφιβολία πως οι αντιεξουσιαστές διαθέτουν και την οργάνωση αλλά και τον επιχειρησιακό σχεδιασμό και εν τέλει μόνον ως ένας όχλος δεν κινούνται.
Σε αυτά αν προστεθεί και το γεγονός πως είναι επαρκώς οπλισμένοι τους δίνει την δυνατότητα να επιχερούν επιφέροντας σημαντικά πλήγματα. Τα χημικά που χρησιμοποιούνται δεν τους αγγίζουν ούτε στο ελάχιστο, όλοι τους είναι εξοπλισμένοι με αντισφιξιογόνες μάσκες ο δε οπλισμός τους έχει αναβαθμιστεί και πλεον αποτελείται από νεου τύπου μολότωφ με καινούργιες ουσίες παρασκευής οι οποίες όταν χτυπήσουν οι φλόγες σε τυλίγουν παντού και δύσκολα σβήνουν, σφεντόνες με ατσάλινα σφαιρίδια που εκτοξεύουν, βαλίστρες, πιστόλια που εκτοξεύουν φωτοβολίδες και κροτίδες που όταν εκρύγνονται διασπούν φλεγόμενα μινι θραύσματα.
Το συμπέρασμα λοιπόν, που εξάγεται είναι πως οι αντιεξουσιστές εκτός από τον ανθελληνικό ρόλο που επιτελούν με το να βεβηλώνουν ιερά εθνικά σύμβολα όπως η ελληνική σημαία ή το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, να καταστρέφουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και να αμαυρώνουν την εικόνα της Αθήνας αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδα κατ’ επέκτασης στο εξωτερικό έχουν πλεον και την δυνατότητα να πραγματοποιούν επιχειρήσεις στα μετόπισθεν σε περίοδο κρίσης.
Πολλά εξάλου είναι και τα σενάρια που υποθέτουν πως και μυστικές υπηρεσίες του εχθρού βρίσκονται πίσω από τον αντιεξουσιαστικό χώρο και τον ελέγχουν. Το σίγουρο είναι πως οι αναρχικοί, όπως και ορισμένοι κύκλοι, απεργάζονται την αποσταθεροποίηση της χώρας και την κατάλυση της εξουσίας με την βία.
Όσοι νομίζουν πως τα επεισόδια γίνονται δίχως καθοδήγηση, οργάνωση και σχεδιασμό κάνουν λάθος. Με μεθοδικότητα τα τελευταία χρόνια στήνεται ένα εσωτερικό μέτωπο δημιουργώντας τις απαραίτητες συνθήκες αποσταθεροποίησης.
πηγή: defencenews
