Γράφει ο Γιάννης Νάκος
Τα πράγματα για την ελληνική οικονομία βαίνουν μέρα με την μέρα σε χειρότερο επίπεδο από ότι ήταν στο παρελθόν με τα αποτελέσματα και τις μελέτες που βλέπουν κατά καιρόυς το φως της δημοσιότητας να κυμαίνονται σε απογοητευτικά επίπεδα.
Η τελευταία και πιο πρόσφατη αναφορά στην τρομακτικότερη ίσως επίπτωση της επταετίας των μνημονίων προσανατολίζεται στα ποσοστά ανεργίας στην Ελλάδα, και πραγματοποιήθηκε από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Σύμφωνα με την ΕΚΤ,η αληθινή (μη) αξιοποίηση του εργατικού δυναμικού της χώρας μας έφθασε στο 31,3% στο δ’ τρίμηνο του 2016 (τα στοιχεία της ΕΚΤ είναι μέχρι τη συγκεκριμένη περίοδο), δηλαδή είναι κατά σχεδόν οκτώ μονάδες δυσμενέστερα σε σύγκριση με το επίσημο ποσοστό ανεργίας, το οποίο στο συγκεκριμένο διάστημα είχε αγγίξει το 23,4%. Μιλάμε δηλαδή για ένα ιδιαίτερα μεγάλο ποσοστό το οποίο πρόκειται μάλιστα και για το το υψηλότερο επίπεδο υποαξιοποίησης στην ευρωζώνη, και βρίσκεται κοντά στο ναδίρ του 33,9% που καταγράφηκε στο απόγειο της ευρωκρίσης.
Παράλληλα αξίζει να σημειωθεί πως ο τρόπος υπολογισμού της ανεργίας στην Ελλάδα εκ μέρους της ΕΚΤ, βασίζεται σε 4 κριτήρια:
- Τυπικοί άνεργοι
- Μερική απασχόληση εργαζομένων( με βλέψεις για πλήρες ωράριο)
- Απογοητευμένους πολίτες που θέλουν να εργαστούν αλλά έχουν πάψει να αναζητούν πλέον εργασία
- «Σιωπηλοί» άνεργουι που ψάχνουν μεν δουλειά αλλά δεν καταγράφονται διότι δεν είναι σε ετοιμότητα να αναλάβουν καθήκοντα εντός δύο εβδομάδων, όπως συνήθως απαιτείται στατιστικά
Εύκολα λοιπόν θα μπορούσε να διαπιστώσει κάποιος πως η κατάσταση στην Ελλάδα δεν είναι και η καλύτερη δυνατή προκειμένου όλο εκείνο το παραγωγικά αξιοποιήσιμο δυναμικό να μπορέσει εν τέλει να πεισθεί να παραμείνει στην χώρα και να μην προτιμήσει την ασφάλεια της μετανάστευσης σε μια ξένη χώρα.
Από την άλλη πλευρά όμως δεν παρατηρώ και σημαντικές ενέργειες που έστω να αφήνουν ένα θετικό σημάδι στον ορίζοντα για το εγγύς μέλλον. Αυτό επβεβαιώνεται και από την έλλειψη ‘’επενδύσεων κύρους’’ που ουσιαστικά εάν είχαν πραγματοποιηθεί θα προσέλκυαν με την σειρά τους νέες επενδύσεις.
Ειδικότερα το μόνο τμήμα της ελληνικής οικονομίας το οποίο πλην του τουρισμόυ δείχνει να παρουσιάζει ‘’παλμό ζωής’’ είναι οι δραστηριότητες στις υπηρεσίες παροχής προσωπικών υπηρεσιών.
Υπό αυτό το πρίσμα στην Ελλάδα του 2017 οι θέσεις εργασίες και κατ’επέκταση οι νέες οικονομικές δραστηριότητες αφορούν κυρίως σε κομμωτήρια, καθαριστήρια, καφετέριες και φυσικά γραφεία κηδειών.
Επ’ουδενί ο σκοπός μου δεν είναι να ‘’σνομπάρω’’ ή να μειώσω την σημασία τέτοιων επενδύσεων, απλά κατά την ταπεινή μου άποψη η χώρα μας ‘’χθες’’ θα έπρεπε να είχει σχεδιάσει, και επιτέλους υλοποιήσει μια διεθνώς ανταγωνιστική οικονομία όπου οι καλά αμειβόμενες θέσεις θα αντανακλούσαν την υψηλή ποιότητα της εργασίας, και κατ’επέκταση της υιοθέτησης ενός δυναμικού μοντέλου, το οποίο θα στοχεύει συνεχώς σε εξωστρεφείς δραστηριότητες μεγάλης έντασης(κεφάλαιο+εργασία) προκειμένου από την μια σταδιακά να αυξάνεται το ΑΕΠ της χώρας μας, και από την άλλη οι δείκτες ανεργίας να συρρικνώνονται.
Επομένως η επενδυτική δραστηριότητα είναι εκείνη που θα μας βγάλει από την κρίση που τόσα χρόνια δεν έχουμε καταφέρει να ξεπεράσουμε, καθώς οι νέες ευκαιρίες εργασίας σε συνδυασμό με ένα μελλοντικά ευεργετικό και ευοίωνο οικονομικό κλίμα για την χώρα μας, θα ανοίξουν διάπλατα τις πόρτες για εισροή ζεστού επενδυτικού χρήματος.
Και για όσους δεν το γνωρίζουν, το ζεστό επενδυτικό κλίμα, δεν αυξάνει μόνο την ρευστότητα των εκάστοτε ελληνικών τραπεζών(εάν κάτι τέτοιο αποτελεί όρο σε μια διεθνή επενδυτική συμφωνία), αλλά το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που προσφέρει είναι η λήψη σε παγκόσμιους δέκτες του μηνύματος πως η εμπιστοσύνη και η μή αβεβαιότητα αποτελούν συστατικά στοιχεία της χώρας υποδοχής της επένδυσης.
Για αυτό λοιπόν εκεί στο Μαξίμου το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι αφενός να απαγκιστρωθείτε από τις εμμονικές ιδεολογικές παρωπίδες που φοράτε τα τελευταία 2,5 χρόνια και αφετέρου να αποφασίσετε πως ήρθε η ώρα για δραστικές αποφάσεις σε όλους τους τομέις με πρωταρχικούς στόχους το εξής τρίπτυχο:
- Mείωση γραφειοκρατίας
- Προσανατολισμός για μείωση σταδιακά της φορολογίας στις επιχειρήσεις,
- Eυνοϊκό φορολογικό και επενδυτικό πλαίσιο για τους επενδυτές που θα θελήσουν να επενδύσουν στην Ελλάδα (βελτίωση επενδυτικού κώδικα)
