Από το 2015 έως το 2016, 238 άνθρωποι, έπεσαν θύματα της ισλαμιστικής τρομοκρατίας σε γαλλικό έδαφος. Μετά τις επιθέσεις στο Charlie Hebdo, το 2015 η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι ξεκινά τον πόλεμο κατά του εξτρεμισμού- ξεκαθαρίζοντας ότι δεν ήταν ένας πόλεμος κατά των Μουσουλμάνων.
Από τις επιθέσεις και μετά έχουν αναπτυχθεί 7.000 άνδρες των δυνάμεων ασφαλείας ενώ η κατάσταση έκτακτης ανάγκης παρατάθηκε έως τον Ιούλιο. Οι επιθέσεις του Ισλαμικού Κράτους στη Γαλλία είχαν επιπτώσεις στις ελευθερίες που μέχρι πρότινος όλοι θεωρούσαν δεδομένες.Έχει επηρεαστεί η ζωή όλων. Με το που βλέπει κάποιος ένα εγκαταλελειμμένο ή ύποπτο πακέτο, το αναφέρει και το μετρό κλείνει.
Οι επιθέσεις στο Charlie Hebdo τον Ιανουάριο του 2015 προκάλεσαν ένα κύμα αλληλεγγύης. Το σύνθημα «Je suis Charlie» ένωσε τέσσερα εκατομμύρια ανθρώπους στην μεγαλύτερη πορεία που έγινε ποτέ στην ιστορία της Γαλλίας.
‘Oμως το μεγαλειώδες νόημα του «Je Suis Charlie» δεν πρόκειται να διαρκέσει. Ο πειρασμός της ισλαμοφοβίας έγινε εντονότερος στη γαλλική κοινωνία που σήμερα διχάζεται για το ζήτημα του Ισλάμ.
Τον Ιούνιο, 4000-5000 μουσουλμάνοι απέτισαν φόρο τιμής στους δύο αστυνομικούς που δολοφονήθηκαν στο Μάγκνανβιλ κοντά στο Παρίσι. Όμως, παρά τις προσπάθειες αυτές που διοργανώνονται από τα τζαμιά της περιοχής (Μαντ Λα Ζολί, βόρεια του Παρισιού, στις 19 Ιουνίου, 2016), οι θρησκευτικές αρχές εξακολουθούν να δέχονται κριτική ότι δεν κάνουν αρκετά για την αντιμετώπιση του εξτρεμισμού.
Ο Αμπντελαζίζ Ελ Ζαουάχρι, Γενικός Γραμματέας του Συμβουλίου Μουσουλμανικών Ιδρυμάτων της Ιβελίν
(διοργανωτής της πορείας) λέει: «Αυτή η πορεία δεν δικαιολογεί τις εγκληματικές πράξεις που γίνονται στο όνομα του Ισλάμ, την ίδια ώρα όμως, όπως τουλάχιστον θεωρεί ένα μέρος της κοινωνίας, αισθάνεται ότι πρέπει να πάρει θέση».
Μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις του Ιανουαρίου, οι ισλαμοφοβικές ενέργειες πολλαπλασιάστηκαν. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία στα τέλη του 2015 είχαν αυξηθεί κατά 223% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.
Το φαινόμενο αυτό όμως δεν επαναλήφθηκε μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι και τη Νίκαια.
Κατά τον Mαρουάν Μοχάμεντ τα σενάρια είναι δύο: «Το αισιόδοξο σενάριο είναι ότι οι Γάλλοι ξεχωρίζουν τις εξτρεμιστικές ομάδες που υποστηρίζουν ότι είναι μουσουλμανικές από τους πραγματικούς μουσουλμάνους. Και το απαισιόδοξο σενάριο: Υποστηρίζουν νόμους και υποψηφίους που έχουν εκφράσει αντιμουσουλμανικές θέσεις.»
Λίγο πριν από τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, στις δημοσκοπήσεις έρχεται πρώτο το Εθνικό Μέτωπο, ένα ακροδεξιό, ισλαμοφοβικό κόμμα. Ακόμα κι αν ο μουσουλμανικός εξτρεμισμός δεν βρίσκεται στο επίκεντρο της προεκλογικής εκστρατείας, είναι προφανές ότι οι επιθέσεις θα επηρεάσουν το εκλογικό αποτέλεσμα.
