Γράφει ο Ιπποκράτης Χατζηαγγελίδης
Γνώρισα τον κ. Γιάννο Γραμματίδη προ 5ετίας, όταν έτυχε να ακούσω μια εισήγησή του στο πλαίσιο μιας ημερίδος του Ινστιτούτου Ανάπτυξης Δυτικής Ελλάδος. Μαζί με τον -καλό μου φίλο- κ. Παναγιώτη Γεννηματά, κυριολεκτικώς «έβαλαν φωτιά στα τόπια» και κέρδισαν το απόλυτο ενδιαφέρον του ακροατηρίου, αφού υπερβαίνοντας την λογική των τετριμμένων εισηγήσεων έθιξαν την ουσία του θέματος και παρουσίασαν τα προβλήματα με κοφτερή γλώσσα και χωρίς τον εξωραϊσμό της πολιτικής ορθότητος! Σκέφθηκα, τότε, ότι τέτοιοι άνθρωποι θα έπρεπε να αναλάβουν την πρωτοβουλία δημιουργίας του νέου πολιτικού συστήματος που χρειάζεται η χώρα.
Δυστυχώς, οι εξελίξεις δεν επιβεβαίωσαν την πρόβλεψη και επιθυμία μου!
Χθες, όμως, έλαβα ένα ηλεκτρονικό μήνυμα από τον Γιάννο Γραμματίδη. Με αφορμή την αποχώρησή του από την προεδρία του -πολύ αξιόλογου- Ινστιτούτου Οικονομικής Πολιτικής & Δημόσιας Διακυβέρνησης του Ελληνο-Αμερικανικού Επιμελητηρίου, έστειλε ένα μήνυμα προς τα μέλη και τους φίλους του. Για άλλη μία φορά, ο αγαπητός Γιάννος Γραμματίδης λέει τα πράγματα με το όνομά τους, χωρίς στρογγυλεύσεις!
«Η σύνθετη κρίση της χώρας (οικονομική, κοινωνική, πολιτική) την οδηγεί ήδη σε δραματικά αδιέξοδα. Ανεξάρτητα από την πιθανότητα ύπαρξης ενδιάμεσης συμφωνίας με τους θεσμούς, η κατάσταση νομοτελειακά θα χειροτερεύει αφού:
– μέχρι τέλους του έτους οι υποχρεώσεις μας αγγίζουν τα 13,5 δις ευρώ,
– το κράτος εξάντλησε την αποθεματική του ρευστότητα,
– η πραγματική οικονομία ασφυκτιά από την έλλειψη ρευστότητας,
– ο παραγωγικός ιστός είναι σε πλήρη αποσύνθεση,
– οι εξαγωγές υποχωρούν για μια σειρά συναφών παραγόντων,
– οι πολίτες και οι επιχειρήσεις έχουν εξαντλήσει τη φοροδοτική τους ικανότητα,
– ο αριθμός των ανέργων έχει σταθεροποιηθεί στο ίδιο επίπεδο και
– το δημοσιονομικό κενό αυξάνεται.
Όλα αυτά αποτελούν την επιτομή της χρεωκοπίας. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση στερείται σχεδίου εξόδου από την κρίση (έστω και βραχυπρόθεσμου) και αυτοσχεδιάζει επικίνδυνα, έχοντας ήδη χάσει ανεπίτρεπτα τρεις ολόκληρους μήνες, ενώ η αντιπολίτευση είναι παντελώς ανίκανη να συνδράμει ευφάνταστα και πατριωτικά την εθνική προσπάθεια. Η κυβέρνηση επίσης, σχεδιάζει μια σειρά δημοσιονομικών μέτρων πού μόνο πρόσθετα φορολογικά βάρη επιβάλλουν σε πολίτες κι επιχειρήσεις, λες και υπάρχει δυνατότητα ανταπόκρισης! Ούτε ψήγμα ανάπτυξης δεν διακρίνεται στα σχεδιαζόμενα μέτρα και δεν μπορεί κοινός νους να κατανοήσει ότι δημοσιονομική πολιτική μπορεί να υπάρξει χωρίς αναπτυξιακή πολιτική!
Ακόμη χειρότερα, ο αξιακός μας χάρτης είναι ανύπαρκτος και δεν υπάρχει ούτε σκιά οράματος για την χώρα μας. Σε διεθνές επίπεδο, τέλος, η αξιοπιστία και η αξιοπρέπεια της χώρας βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ, γεγονός πού προβληματίζει για το συντεταγμένο και ουσιαστικό παρών της στην διεθνή κοινότητα.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες οι πολίτες έχουν χάσει την αίσθηση της κατεύθυνσης. Κάποιοι πρέπει να αναλάβουν ιστορικές πρωτοβουλίες. Η πατρίδα μας βρίσκεται σε κίνδυνο, κι αν δεν νοιαζόμαστε για εμάς τους ίδιους, οφείλουμε να νοιασθούμε για τα παιδιά μας.
Στις δραματικές σημερινές συγκυρίες, όμως, γίνεται παραπάνω από σαφές ότι ενώ οι πολίτες αγωνιούν, ακούν, συζητούν κι αντιλαμβάνονται, το πολιτικό προσωπικό της χώρας αντίθετα είναι ανίκανο και να ακούσει και να συζητήσει και να αντιληφθεί την κρισιμότητα των συνθηκών.
Προσωπικώς, δεν μπορώ να συμβιβασθώ με αυτή την κατάσταση. Αντιλαμβάνομαι, παράλληλα, ότι χρειάζεται μια ισχυρότερη παρέμβαση στα δημόσια πράγματα, μια παρέμβαση ρήξης με τις δυνάμεις της αδράνειας και ανάδειξης όσο και διάχυσης νέων ιδεών και, κυρίως, λύσεων για τα αμείλικτα προβλήματα της οικονομίας, της κοινωνίας και της πολιτικής. Είμαι, συνεπώς, αποφασισμένος να συνεχίσω τον δικό μου δρόμο πού, πολύ φοβούμαι ότι, είναι απότομος, δύσβατος κι επικίνδυνος όπως είναι και κάθε προσπάθεια πού έρχεται σε ρήξη με περιχαρακωμένα συστήματα πού αντί να επιδιώκουν την ευημερία των πολιτών, αδυσώπητα ελέγχουν και ορίζουν τη μοίρα τους.»
Θεώρησα ότι αξίζει να παραθέσω τα ανωτέρω αποσπάσματα, που αποτελούν πολιτικό μήνυμα μέσα στο μήνυμα! Πολλώ δε μάλλον που ο αγαπητός και άξιος Γιάννος Γραμματίδης αποχωρεί από μια θέση υψηλής επαγγελματικής ευθύνης, αλλά ήδη έχει χαράξει την πορεία του μέσα στο πλαίσιο των Ομάδων Διαλόγου Ενεργών Πολιτών (ΟΔΕΠ), μιας πρωτοβουλίας που υπήρξε δικό του δημιούργημα και που, όπως αυτοπροσδιορίζεται, “… είναι μια δεξαμενή σκέψης και δράσεις πού επεξεργάζεται τεκμηριωμένες προτάσεις οικονομικής πολιτικής σμιλευμένες μέσα από συνεχή διάλογο με τους πολίτες όλης της χώρας. Είναι μια σύγχρονη παρεμβατική δύναμη πού σκοπό έχει να εκφράσει τη θέληση της κοινωνίας σε σχέση με τις αρχές, τους κανόνες και τις διαδικασίες πού θα βγάλουν τη χώρα από το σημερινό της αδιέξοδο και θα την βοηθήσουν να σχεδιάσει το δρόμο προς την ανάπτυξη. Πρόκειται για μια καινοτόμα προσπάθεια καθώς βασίζεται στη λογική της παρέμβασης από κάτω προς τα πάνω για την γνήσια έκφραση της βούλησης της κοινωνίας των πολιτών.”.
Όμως, ελπίζω και εύχομαι να μην μείνουν οι Ενεργοί Πολίτες μόνο στο επίπεδο των Ομάδων Διαλόγου και του σχεδιασμού μέτρων οικονομικής πολιτικής, αλλά, όπως υποδηλοί το κατωτέρω απόσπασμα από το πεδίο «Το Όραμά μας» της ιστοσελίδος τους, να γίνουν μέσο και όχημα πολιτικής δράσεως!
«Η σημερινή παρακμή της πατρίδας μας και η διεθνής της ταπείνωση μπορούν να μετατραπούν σε μια νέα εθνική περηφάνια μέσα από την πίστη σε ένα σύνθετο όραμα, πού μόνο αυτό μπορεί να αποτρέψει τον οριστικό της αφανισμό και να δημιουργήσει μέλλον τόσο για τα παιδιά μας, που είτε τα έχουμε ακόμα κοντά μας είτε τα περιμένουμε να γυρίσουν από την σύγχρονη μετανάστευσή τους, όσο και για τις επόμενες γενιές των Ελλήνων.»
