Γράφει ο Γιάννης Νάκος
Follow @Nakos_Ioannis
Άφιξη Ομπάμα
Με όλες τις δέουσες επισημότητες κατέφθασε πριν λίγες ώρες ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. στην Ελλάδα, με το σκηνικό τόσο στο αεροδρόμιο όσο και στο κέντρο της Αθήνας να θυμίζει “φρούριο”. Αξίζει να σημειωθεί πως η ασφάλεια του Ομπάμα είχε αναχωρήσει από την Αμερική λίγες ημέρες νωρίτερα της άφιξης του Πλανητάρχη προκειμένου να διασφαλίσει ότι θα τηρηθεί το πρωτόκολλο ασφαλείας προκειμένου να μην έχουμε αρνητικές εξελίξεις που ενδεχομένως να αποτελούσαν και μελανό σημείο για την επίσκεψη Ομπάμα στην χώρα μας.
Θεσμικό λάθος
Πολλές αντιδράσεις τόσο στα social media όσο και, όπως μαθαίνω, και από τα επιτελεία των ελληνικών κομμάτων έχουν να κάνουν με το, όπως αποκαλούν, θεσμικό ατόπημα της υποδοχής του Πλανητάρχη από τον Υπουργό Άμυνας Π.Καμμένο.
Σύμφωνα με τα όσα προβλέπει το Πρωτόκολλο, αρμόδιος για την υποδοχή του θα έπρεπε να ήταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Π.Παυλόπουλος και όχι ο Υπουργός Άμυνας. Για άγνωστους λόγους μέχρι στιγμής προτιμήθηκε να γίνει η πρώτη επαφή μεταξύ των ανώτατων πολιτειακών ηγετών της Ελλάδας-Αμερικής στο Προεδρικό Μέγαρο.
Φαίνεσθαι
Μετά Βαΐων και κλάδων η ελληνική κυβέρνηση υποδέχτηκε τον Πρόεδρο Ομπάμα, προκειμένου η κάθε πλευρά να προσπαθήσει να επιδιώξει την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εξασφάλιση των συμφερόντων της. Αυτό όμως που με εξοργίζει αφάνταστα είναι το γεγονός πως για ακόμη μία φορά προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε τα συμφέροντα μας με τους λανθασμένους τρόπους.
Η πολιτική επικοινωνία ποτέ δεν ήταν το φόρτε μας σαν χώρα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εξυμνείται και να προωθείται ωσάν παράδειγμα, αυτή η μανία για επίδειξη και εθιμοτυπική σοβαροφάνεια που δείχνει να διακατέχει τις ελληνικές κυβερνήσεις διαχρονικά ανά τα τελευταία χρόνια.
Για παράδειγμα, δεν μπορώ να μην αναφέρω το γεγονός, πως ενώ όλος ο πλανήτης γνωρίζει πως με την αλλαγή σκυτάλης στην Αμερική και την μελλοντική ανάληψη της ηγεσίας από τον εκκεντρικό αλλά αρκετά φιλόδοξο Ν.Τραμπ τα πάντα στις σχέσεις Ελλάδας-Αμερικής αναμένεται να αλλάξουν.
Χρέος και ουτοπία
Μεγάλο και ειδικό βάρος έχουν δώσει αρκετοί μέσα στο Μαξίμου αλλά και στα ελληνικά κόμματα στο κομμάτι σχετικά με το Ελληνικό Χρέος. Ουδείς δεν κατανοεί πως δεν πρόκειται να υπάρξει καμία μεταρρύθμιση για το ελληνικό χρέος, τόσο την περίοδο παραμονής του Ομπάμα όσο και τους επόμενους μήνες. Ο λόγος οφείλει να αναζητηθεί τόσο στους συσχετισμούς δυνάμεων που επικρατούν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού (Τραμπ) όσο και στην Ευρώπη, καθώς βρισκόμαστε στο ενδιάμεσο της περιόδου πριν τις γερμανικές εκλογές και πιθανώς και υπό προϋποθέσεις και των ιταλικών-γαλλικών. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την επίμονη, σκληρή και πολλές φορές αδιάλλακτη στάση του κ.Σόϊμπλε δεν δείχνουν να αποτελούν πρόσφορο έδαφος για επιτυχίες στο συγκεκριμένο κομμάτι της διαπραγμάτευσης της Ελλάδας με τους Θεσμούς.
Οι όποιες πιθανότητες επιτυχίας στο τμήμα του ελληνικού χρέους θεωρώ πως θα υπάρξουν, εφόσον και αν κλείσουν τα μέτρα σταθμός, χωρίς όμως την προ-εφαρμογή που πρότεινε το Δ.Ν.Τ. και που στην ουσία επιβεβαιώνει την συμμετοχή του Ταμείου μέσω ενός 4ου Μνημονίου. Ακούγεται λυπηρό, αλλά είναι η ωμή αλήθεια.
Εν κατακλείδι, θα ήθελα να εκφράσω την μελλοντική μου επιθυμία σχετικά με το αίσιο τέλος των διαπραγματεύσεων για το χρέος και για τα άλλα σημαντικά ζητήματα που ταλανίζουν εδώ και χρόνια την Ελλάδα. Η ευχή μου έγκειται στο γεγονός πως θα επιθυμούσα από εδώ και πέρα αποφάσεις-παρακαταθήκες για το μέλλον της χώρας μου, δίχως να μετράει η τελευταία τις απώλειες της, όταν δυστυχώς θα έχει υπογράψει η ίδια την καταδίκη της.
Υ.Γ. Προσοχή στα όσα θα θέσει κατ’ ιδίαν ο κ.Ομπάμα όσον αφορά την Συνθήκη της Λωζάννης, διότι πολλές πληροφορίες θέλουν τις Η.Π.Α. να παίζουν τα ρέστα τους, έπειτα και την εκλογή Τραμπ, σχετικά με τις εξελίξεις που οι ίδιοι προκάλεσαν στην Μ.Ανατολή και που ενδεχομένως να θέλουν να επιδιορθώσουν, βάζοντας στο κάδρο την Τουρκία.
