Γράφει ο Νίκος Βούστρος
Follow @nickvous
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν το τσάι ή ο καφές είναι το αγαπημένο ρόφημα του (απερχόμενου) Αμερικανού προέδρου. Μπορούμε όμως να γνωρίζουμε με μεγάλη σιγουριά τα παρακάτω:
Ο Αμερικανός πρόεδρος (και ο κάθε Αμερικανός πρόεδρος), εδικά όταν είναι στον τελευταίο μήνα της οκταετούς θητείας του μετά την εκλογή του διαδόχου του, είναι κάτι σαν …βετεράνος σταρ του Χόλιγουντ! Δεν έχει καμία δικαιοδοσία, τα πάντα ελέγχονται από αυτόν που θα τον διαδεχθεί ή ακριβέστερα από το πολιτικοοικονομικό σύστημα που είναι γύρω από αυτόν που θα τον διαδεχθεί, αλλά και τα think-tanks της Whashington.
Πόσο μάλλον όταν κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι θα “βοηθήσει” δήθεν στο ζήτημα του χρέους ή της “ανάπτυξης” ή της αλλαγής του οικονομικού κλίματος, ή δεν ξέρω ποιου άλλου ζητήματος μπορεί να επιλέξει ο κάθε ευφάνταστος ομιλητής…
Δεν υπάρχει αμφιβολία, η επίσκεψη ενός Αμερικανού προέδρου είναι ένα σημαντικό γεγονός, ακόμα και απερχόμενου όπως ο Μπ.Ομπάμα.
Επίσης καμία αμφιβολία δεν υπάρχει ότι δεν έρχεται μόνο για τουρισμό αλλά προφανώς υπάρχει και μυστική διπλωματία στην υπόθεση.
Το μόνο σίγουρο πάντως, είναι ότι δεν έρχεται να …χαρίσει χρέος, για τον απλούστατο λόγο ότι αυτό μπορεί να το κάνει μόνο ο …δανειστής ενός χρέους και κανένας άλλος. Και ο κ. Ομπάμα, δεν είναι δανειστής μας…
Συγκεκριμένα, το ΔΝΤ στο οποίο έχει μια μετοχική συμμετοχή η χώρα του (17,7% του κεφαλαίου του οργανισμού) μας έχει δανείσει μόλις 21 δισ. από τα 350 που οφείλουμε σήμερα… Τα υπόλοιπα είναι προς, άλλες χώρες, την Ευρωζώνη και την Ε.Κ.Τ.
Είναι σαν να πάτε στον …ταμία μιας τράπεζας, που βρίσκεται στον τελευταίο μήνα πριν τη σύνταξη και ο οποίος δεν μπορεί να παίξει κανένα ρόλο σε αυτή, ενώ χρωστάτε σε άλλη τράπεζα, και να περιμένετε ότι θα σας “ανακουφίσει” βομβαρδίζοντας τους φίλους σας με …θριαμβολογικού τύπου πληροφορίες και ανακοινώσεις.
Όσο λογικό είναι το παραπάνω, άλλο τόσο είναι και οι προσδοκίες που επενδύονται στην επίσκεψη αυτή…
Ο άνθρωπος το είπε με την αφοπλιστική αμερικανική ειλικρίνεια: «Ήρθα να δω τον Παρθενώνα και τον τόπο που κάποτε γεννήθηκε η Δημοκρατία.» Τελεία. Και έδωσε και μερικές ευχές, ως ευγενής προσκεκλημένος.
Στο μεταξύ, στο δικό μας ζήτημα χρέους, δανείων κλπ, κάνει “κουμάντο” ένας και μόνο και αυτός είναι η Ε.Κ.Τ. Όπως και για τα πάντα μέσα στην Ευρωζώνη δηλαδή, όχι μόνο γι’ αυτό το ζήτημα. Όποιος θέλει να βλέπει την πραγματικότητα, πίσω από τις διάφορες ανοησίες των κατά τόπους πολιτικάντηδων, Ελλήνων και ξένων, δεν έχει παρά να το δει καθαρά… Αν θέλει φυσικά.
Όσο αφορά στα καθ ημάς, ας μη σχολιάσω καλύτερα την εικόνα του πρωθυπουργού κατά τη συνάντηση ή και κατά το επίσημο δείπνο… Μια ματιά αν ρίξει κανείς στο …γλέντι που έστησαν οι πολίτες στα κοινωνικά δίκτυα λοιδορώντας τον, είναι αρκετό. Και αυτό δεν είναι καθόλου ωραίο, διότι οι πράξεις και οι ατυχείς συμπεριφορές, εκτός του προσώπου, πλήττουν και το κύρος του θεσμού… Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά…
