Τα περασμένα Χριστούγεννα, όλος ο κόσμος παρακολουθούσε επί μέρες, με κομμένη την ανάσα, τις αγωνιώδεις προσπάθειες για τον απεγκλωβισμό των 52 επιβατών του ρωσικού πλοίου Akademik Shokalskiy.
Χρειάστηκε να περάσει μία εβδομάδα αγωνίας στους πάγους της Ανταρκτικής, για να γίνει τελικά εφικτή η διάσωση από αέρος των τουριστών, αλλά και των Αυστραλών, Νεοζηλανδών και Βρετανών επιστημόνων, που επέβαιναν στο πλοίο.
Όπως ήταν φυσικό, τα φώτα της δημοσιότητας στη συνέχεια στράφηκαν σε άλλες ειδήσεις κι έτσι η περιπέτεια του Akademik Shokalskiy ξεχάστηκε.
Στο διάστημα που μεσολάβησε μέχρι σήμερα, μακριά από τα ΜΜΕ, ο επικεφαλής της αποστολής, Κρις Τέρνι, και η ομάδα του, εργάστηκαν πυρετωδώς, μελετώντας τα ευρήματα που προέκυψαν κατά την παραμονή τους στους πάγους της Ανταρκτικής, τα δείγματα που συνέλεξαν από το έδαφος και συντάσσοντας τις σχετικές εκθέσεις.
Όπως περιγράφει ο ίδιος, χρειάστηκαν έξι μήνες, προκειμένου να τεθούν σε καραντίνα όλα τα δείγματα και να μπορέσουν οι ερευνητές να τα απομονώσουν και να προχωρήσουν στη μελέτη τους.
Τι ανακάλυψαν, εν γένει, οι ερευνητές; Ότι η Ανταρκτική… πεθαίνει. Οι πάγοι λιώνουν, ο πληθυσμός των πιγκουίνων έχει μειωθεί σημαντικά και τα πουλιά δεν βρίσκουν πια τροφή για τα μικρά τους -αναγκάζονται, έτσι, να πετάνε μέχρι και 40 μίλια μακριά, για να την εντοπίσουν.
Μέσα στα επόμενα χρόνια, το περιβάλλον της περιοχής, έτσι όπως το γνωρίζουμε, μπορεί να έχει αλλάξει τόσο ριζικά, επηρεάζοντας ολόκληρο τον πλανήτη…
