Επιστήμονες ανακάλυψαν ένα τεράστιο ποτάμι κρυμμένο κάτω από στρώματα πάγου στην Ανταρκτική, που εκτείνεται σε βάθος περίπου 460 χιλιομέτρων. Οι ειδικοί λένε ότι ο ποταμός αυτός έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει σημαντικά τον τρόπο με τον οποίο ρέει και λιώνει το παγόβουνο πάνω από αυτόν.
Οι ερευνητές που βρίσκονται πίσω από αυτή την ανακάλυψη χρησιμοποίησαν εναέρια ραντάρ που μπορούν να “κοιτάξουν” μέσα από τον πάγο, καθώς και μοντελοποίηση της ροής του νερού.
«Η περιοχή στην οποία βασίζεται αυτή η μελέτη διαθέτει αρκετό πάγο για να αυξήσει τη στάθμη της θάλασσας παγκοσμίως κατά 4,3 μέτρα», δήλωσε ο παγετωνολόγος Μάρτιν Σίγκερτ από το Imperial College του Λονδίνου στο Ηνωμένο Βασίλειο.
«Το πόσο από αυτόν τον πάγο λιώνει και πόσο γρήγορα, συνδέεται με το πόσο ολισθηρή είναι η βάση του πάγου. Το πρόσφατα ανακαλυφθέν σύστημα ποταμών θα μπορούσε να επηρεάσει έντονα αυτή τη διαδικασία», πρόσθεσε.
Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι το νερό ρέει κάτω από τα στρώματα πάγου. Αυτό συμβαίνει με δύο τρόπους: η γεωθερμική θερμότητα και η τριβή μπορούν να λιώσουν τα στρώματα πάγου από κάτω από τον παγετώνα, ενώ βαθιές σχισμές μπορούν να διοχετεύσουν το επιφανειακό λιωμένο νερό προς τη βάση του. Το τελευταίο τείνει να συμβαίνει πολύ περισσότερο στην Αρκτική και τη Γροιλανδία, όπου υπάρχει μεγαλύτερη εποχιακή διακύμανση του πάχους των πάγων.
Αυτό που δείχνει η νέα μελέτη είναι ότι στην Ανταρκτική το λιώσιμο των πάγων έχει ως αποτέλεσμα τον σχηματισμό ποταμών. Αυτά τα κανάλια γλυκού νερού μπορούν με τη σειρά τους να επιταχύνουν τη διαδικασία τήξης των πάγων, καθώς η βάση του παγετώνα γίνεται λιγότερο σταθερή, στο σημείο όπου συναντά τη θάλασσα.
«Προηγούμενες μελέτες εξέταζαν την αλληλεπίδραση μεταξύ των άκρων των παγετώνων και του νερού των ωκεανών για να καθορίσουν το λιώσιμο των πάγων», δήλωσε ο παγετωνολόγος Νιλ Ρος από το Πανεπιστήμιο του Newcastle στο Ηνωμένο Βασίλειο.
«Ωστόσο, η ανακάλυψη ενός ποταμού που φτάνει εκατοντάδες χιλιόμετρα στην ενδοχώρα οδηγώντας κάποιες από αυτές τις διαδικασίες δείχνει ότι δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πλήρως το λιώσιμο των πάγων χωρίς να λάβουμε υπόψη ολόκληρο το σύστημα: στρώμα πάγου, ωκεανός και γλυκό νερό».
«Όταν ανακαλύψαμε για πρώτη φορά λίμνες κάτω από τους πάγους της πριν από μερικές δεκαετίες, νομίζαμε ότι ήταν απομονωμένες μεταξύ τους», σημείωσε ο Σίγκερτ.
«Τώρα αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ότι υπάρχουν ολόκληρα συστήματα εκεί κάτω που συνδέονται μεταξύ τους με τεράστια δίκτυα ποταμών, όπως ακριβώς αν δεν υπήρχαν χιλιάδες μέτρα πάγου πάνω τους».
Τώρα η ομάδα θέλει να αξιοποιήσει τις τεχνικές που αναπτύχθηκαν στη συγκεκριμένη περιοχή της Ανταρκτικής και σε άλλα μέρη της ηπείρου για να κατανοήσει τις επιπτώσεις των κύριων ποταμών που ρέουν κάτω από τον πάγο.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο «Nature Geoscience».
ΠΗΓΗ: Science Alert
