Επιστήμονες ισχυρίζονται ότι κατάφεραν να αποκρυπτογραφήσουν ένα μυστηριώδες αρχαίο σύστημα γραφής που ονομάζεται Γραμμικός Ελαμίτης που χρησιμοποιήθηκε στο σημερινό νότιο Ιράν μεταξύ του 2300 π.Χ. και 1800 π.Χ. Ωστόσο, ορισμένοι ειδικοί είναι επιφυλακτικοί σχετικά με αυτά τα ευρήματα. Επιπλέον, δεν είναι σαφές αν όλα τα αντικείμενα που χρησιμοποιήθηκαν για την αποκρυπτογράφηση των γραφών αποκτήθηκαν νόμιμα.
Σήμερα, επιβιώνουν μόνο 40 παραδείγματα αυτής της γραφής, καθιστώντας δύσκολη την αποκωδικοποίησή της. Οι ερευνητές έγραψαν σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο στο γερμανικό επιστημονικό περιοδικό «Journal of Assyriology and Near Eastern Archaeology», ότι κατάφεραν να την αποκρυπτογραφήσουν χάρη στην ανάλυση οκτώ επιγραφών σε ασημένια ποτήρια.
Οι συγγραφείς της νέας μελέτης βασίστηκαν σε προηγούμενες αποκωδικοποιήσεις επιγραφών και συνέκριναν το σύστημα γραφής στις οκτώ επιγραφές, με σφηνοειδή κείμενα που χρονολογούνται περίπου την ίδια χρονική περίοδο και πιθανόν περιέχουν τα ονόματα των ίδιων ηγεμόνων και τους τίτλους τους. Η ομάδα κατάφερε να εξηγήσει αρκετά σύμβολα. Ωστόσο, περίπου το 3,7% αυτών παραμένει άγνωστο.
Ένα σύντομο μεταφρασμένο κείμενο αναφέρει: «Puzur-Sušinak, βασιλιάς του Awan, ο Insušinak (μια θεότητα) τον αγαπά». Το κείμενο προσθέτει ότι όποιος επαναστατεί κατά του Puzur-Sušinak πρέπει «να καταστραφεί».
Η ομάδα έγραψε ότι στο μέλλον θα δημοσιεύσει περισσότερες μεταφράσεις πλήρων κειμένων.
Ποια είναι η προέλευση των επιγραφών
Οι ειδικοί δεν είναι ακριβώς σίγουροι από πού προέρχονται οι οκτώ επιγραφές. Οι επτά βρίσκονται στη συλλογή ενός συλλέκτη ονόματι Houshang Mahboubian, ενώ η άλλη βρίσκεται στη συλλογή του Martin Schøyen, ενός Νορβηγού επιχειρηματία και συλλέκτη.
Η επιγραφή που ανήκει στον Schøyen και εκατοντάδες άλλα αντικείμενα της συλλογής του κατασχέθηκαν από τη νορβηγική αστυνομία στις 24 Αυγούστου 2021. Μια έκθεση που δημοσίευσε το Μουσείο Πολιτιστικής Ιστορίας του Όσλο τον Μάρτιο, ανέφερε ότι ο Schøyen δεν προσκόμισε τα απαραίτητα έγγραφα που αποδεικνύουν ότι τα αντικείμενα αποκτήθηκαν νόμιμα στο Ιράν.
Εν τω μεταξύ, η προέλευση των επιγραφών από τη συλλογή Mahboubian δεν είναι ακριβώς σαφής, έγραψε η ομάδα στο άρθρο της. Μια μεταλλουργική και χημική ανάλυση που πραγματοποιήθηκε στα τεχνουργήματα της συλλογής του Mahboubian δεν βρήκε ενδείξεις πλαστογραφίας. Η πατίνα των τεχνουργημάτων δείχνει ότι τα αντικείμενα ήταν θαμμένα στο χώμα, κάτι που υποδηλώνει ότι είναι αυθεντικά. Ο ίδιος είχε δηλώσει ότι τα αντικείμενα της συλλογής του προέρχονται από εκσκαφές που έκανε ο πατέρας του το 1922 και 1924 στις πόλεις Kam-Firouz και Beyza του Ιράν. Ωστόσο, όπως αναφέρει το Live Science, το 1987 ο Mahboubian καταδικάστηκε αφού αποκαλύφθηκε ότι προσέλαβε διαρρήκτες να κλέψουν μέρος της συλλογής του για να συλλέξει τα χρήματα της ασφάλειας.
Η καταδίκη αυτή ανατράπηκε το 1989 και διατάχθηκε νέα δίκη για δύο από τις κατηγορίες. Η επαναληπτική δίκη δεν πραγματοποιήθηκε και οι κατηγορίες αποσύρθηκαν. Σε δήλωσή του, ο Mahboubian ισχυρίστηκε ότι οι κατηγορίες εναντίον του είχαν ως κίνητρο την ιρανική του καταγωγή.
ΠΗΓΗ: Live Science
