Επιστήμονες στον Καναδά χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη για να βελτιώσουν την υγειονομική περίθαλψη στον Παγκόσμιο Νότο.
«Αξιοποιούμε τα τοπικά δεδομένα για τη δημιουργία κοινών πολιτικών που αφορούν τους ντόπιους πληθυσμούς, δήλωσε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο ο Τζούντε Κονγκ, εκτελεστικός διευθυντής του προγράμματος.
«Ελπίζουμε ότι η πανδημία COVID-19 δεν θα επαναληφθεί ποτέ», πρόσθεσε.
Στόχος είναι η ανάπτυξη και εκπαίδευση αλγορίθμων τεχνητής νοημοσύνης για την επίλυση συγκεκριμένων αναγκών, όπως η πρόβλεψη κρουσμάτων σε μια συγκεκριμένη περιοχή και η ανάπτυξη λύσεων για την υγειονομική περίθαλψη με βάση περιφερειακά δεδομένα που έχουν αποκτηθεί από διάφορες πηγές. Επικεφαλής της πρωτοβουλίας είναι το Πανεπιστήμιο του Γιόρκ στο Τορόντο και καλύπτει συνολικά 16 έργα σε όλο τον Παγκόσμιο Νότο.
Μέχρι στιγμής, η τεχνητή νοημοσύνη έχει επιδείξει εξαιρετικές δυνατότητες σε διάφορους τομείς που σχετίζονται με τις μολυσματικές ασθένειες, όπως η επιδημιολογική έρευνα, η διάγνωση, η ανάπτυξη θεραπειών και η πρόβλεψη επιδημιών. Προκειμένου να εντοπίσουν και να προβλέψουν μια επιδημία πριν από την εξάπλωσή της, τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης αναλύουν μια τεράστια ποσότητα δεδομένων που περιλαμβάνουν αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, άρθρα και κλινικά δεδομένα. Μπορούν επίσης να βοηθήσουν τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και τις αρχές δημόσιας υγείας να κάνουν τεκμηριωμένες επιλογές σχετικά με τις παρεμβάσεις και την κατανομή των πόρων, προσομοιώνοντας την εξάπλωση των μολυσματικών ασθενειών.
Στο πρόγραμμα του Πανεπιστημίου του Γιορκ, που ονομάζεται «Global South Artificial Intelligence for Pandemic and Epidemic Preparedness and Response Network» (AI4PEP), συμμετέχουν ερευνητές, φορείς λήψης αποφάσεων και εμπειρογνώμονες της τοπικής κοινότητας σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι συνεργάζονται με σκοπό την ανάπτυξη λύσεων που μπορούν να προσαρμοστούν στις εκάστοτε χώρες.
Στην καναδική πανεπιστημιακή ομάδα υποβλήθηκαν συνολικά 221 προτάσεις από 47 χώρες. Από αυτές επιλέχθηκαν 16 που εκπροσωπούσαν την Αφρική, την Ασία, τη Λατινική Αμερική, την Καραϊβική και τη Μέση Ανατολή. Ο Κονγκ δήλωσε στο CTV News ότι η ομάδα του ήθελε να διασφαλίσει ότι τα έργα ήταν κατανεμημένα τόσο γλωσσικά όσο και γεωγραφικά και εμπίπτουν σε τέσσερις διαφορετικές κατηγορίες.
Αυτές οι κατηγορίες περιλαμβάνουν «την έγκαιρη ανίχνευση ασθενειών, τα συστήματα προειδοποίησης, την αντίδραση και τον μετριασμό και τον έλεγχο των αναπτυσσόμενων επιδημιών». Κάθε έργο κατηγοριοποιείται σε μία από αυτές τις ενότητες με βάση τις ιδιαίτερες απαιτήσεις της εκάστοτε τοποθεσίας.
Τοπική στήριξη
Ο Κονγκ πρόσθεσε ότι αν και υπό διεθνή καθοδήγηση, τα επιλεγμένα έργα έχουν τοπική υποστήριξη, γεγονός που τα καθιστά ιδιαίτερα αποτελεσματικά.
«Οι άνθρωποι που βρίσκονται σε ένα πανεπιστημιακό περιβάλλον νομίζουν ότι γνωρίζουν καλύτερα ποιο είναι το πρόβλημα σε (άλλες) κοινότητες, αλλά αυτό δεν ισχύει», τόνισε.
«Κάτι που λειτουργεί στο Λονδίνο δεν θα λειτουργήσει απαραίτητα στη Γκάνα ή στο εσωτερικό των Φιλιππίνων», πρόσθεσε.
Σε κάθε έργο συμμετέχει μια ομάδα επιστημόνων δεδομένων, επιδημιολόγων, φυσικών, μαθηματικών, μηχανικών λογισμικού, καθώς και κλινικών εμπειρογνωμόνων δημόσιας υγείας, διαχείρισης έκτακτης ανάγκης και εμπλοκής στην κοινότητα, οι οποίοι συναντώνται σε δεκαπενθήμερη βάση.
