Ερευνητές στα Πανεπιστήμια του Μπρίστολ και του Έξιτερ στη Βρετανία εντόπισαν ένα γονίδιο που σχετίζεται με την εμφάνιση συμπτωμάτων άγχους. Αυτή η ανακάλυψη θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων θεραπειών.
Η εμφάνιση των αγχωδών διαταραχών αποδίδεται συχνά σε μια σύνθετη αλληλεπίδραση μεταξύ γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων, με το τραύμα να αποτελεί σημαντικό παράγοντα. Τροποποιώντας το γονίδιο, οι ερευνητές κατάφεραν να μειώσουν τα επίπεδα άγχους σε ζωικά μοντέλα, γεγονός που υποδηλώνει μια πιθανή συσχέτιση μεταξύ του γονιδίου αυτού και της εμφάνισης άγχους.
Τα miRNA αποτελούν κλειδί για την κατανόηση του άγχους
Οι ερευνητές έστρεψαν την προσοχή τους στα microRNA (miRNA), τα οποία είναι ένα σύμπλεγμα μονόκλωνων μορίων RNA που δεν κωδικοποιούν πρωτεΐνες. Τα συγκεκριμένα miRNA έχει αποδειχθεί ότι ρυθμίζουν πρωτεΐνες που εμπλέκονται στη λειτουργία της αμυγδαλής, μιας δομής του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για τα συναισθήματα και συνδέεται με τις αγχώδεις διαταραχές. Για να το διερευνήσει περαιτέρω, η ομάδα προκάλεσε στρες σε ποντίκια και συνέλεξε δείγματα από την αμυγδαλή τους για ανάλυση.
Οι ερευνητές συνέκριναν τα δείγματα που ελήφθησαν από τα αγχωμένα ποντίκια με εκείνα που ελήφθησαν από μια ομάδα ελέγχου, προκειμένου να εντοπίσουν διαφορές στην εγκεφαλική δραστηριότητα μεταξύ αυτών των δύο ομάδων. Διαπίστωσαν ότι τα επίπεδα του miR483-5p, ενός μορίου miRNA, είχαν αυξηθεί μετά την εισαγωγή του στρεσογόνου παράγοντα, το οποίο με τη σειρά του κατέστειλε ένα γονίδιο που ονομάζεται Pgap2.
Αυτό το γονίδιο πιστεύεται ότι παίζει ρόλο στην ανάπτυξη συμπεριφορών που σχετίζονται με το άγχος. Το miR483-5p δρα ως ρυθμιστής αυτού του γονιδίου, διαχειριζόμενο την απόκριση της αμυγδαλής στο στρες. Ως αποτέλεσμα, η ομάδα υποψιάζεται ότι αυτή η οδός μπορεί να έχει άμεσο ρόλο στην εκδήλωση συμπτωμάτων άγχους.
Οι ανακαλύψεις της ομάδας θα μπορούσαν ενδεχομένως να δημιουργήσουν ευκαιρίες για νέες θεραπευτικές επιλογές για τα άτομα που βιώνουν άγχος. Αν και τα φάρμακα κατά του άγχους είναι προσβάσιμα, η αποτελεσματικότητά τους είναι περιορισμένη, με λιγότερο από το 50% των ασθενών να επιτυγχάνουν πλήρη αποκατάσταση μετά τη χορήγησή τους.
Η κατανόηση των εγκεφαλικών κυκλωμάτων που οδηγούν σε αγχώδεις διαταραχές αποτελεί προτεραιότητα για την καταπολέμηση της πάθησης. Η ομάδα ελπίζει ότι το μονοπάτι miR483-5p/Pgap2 που εντόπισε σε αυτή τη μελέτη, θα μπορούσε να αποτελέσει μια νέα επιλογή για την ανάπτυξη θεραπειών κατά του άγχους για σύνθετες ψυχιατρικές καταστάσεις.
«Τα miRNA είναι στρατηγικά τοποθετημένα για τον έλεγχο σύνθετων νευροψυχιατρικών καταστάσεων όπως το άγχος. Όμως οι μοριακοί και κυτταρικοί μηχανισμοί που χρησιμοποιούν για να ρυθμίζουν την ανθεκτικότητα και την ευαισθησία στο στρες ήταν μέχρι τώρα, σε μεγάλο βαθμό, άγνωστοι. Το μονοπάτι miR483-5p/Pgap2 που εντοπίσαμε σε αυτή τη μελέτη, η ενεργοποίηση του οποίου έχει αγχολυτικές επιδράσεις, προσφέρει τεράστιες δυνατότητες για την ανάπτυξη θεραπειών κατά του άγχους», ανέφερε σε δήλωσή της η Βαλεντίνα Μοσιένκο, συν-συγγραφέας της μελέτης.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο «Nature Communications».
ΠΗΓΗ: Interesting Engineering
Πηγή: ertnews.gr
