Επιστήμονες ανέπτυξαν ένα ειδικό βιοτσίπ που χρησιμοποιεί τον ηλεκτρισμό για να επουλώσει πληγές έως και τρεις φορές ταχύτερα. Είναι ήδη γνωστό ότι τα ηλεκτρικά πεδία μπορούν να κατευθύνουν την κίνηση των κυττάρων του δέρματος προς το σημείο της πληγής. Το ανθρώπινο σώμα παράγει ένα ηλεκτρικό πεδίο που το κάνει αυτό με φυσικό τρόπο. Έτσι, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ στη Γερμανία έβαλαν στόχο να ενισχύσουν αυτή τη διαδικασία.
Αν και δεν θεραπεύει σοβαρούς τραυματισμούς με την ταχύτητα ενός υπερήρωα της Marvel όπως μπορεί να φανταστήκατε, η μέθοδος αυτή θα μπορούσε να μειώσει ριζικά τον χρόνο που χρειάζονται οι μικρές πληγές και οι αμυχές για να κλείσουν. Μπορεί επίσης να αποβεί σωτήρια για τους ανθρώπους με χρόνια τραύματα τα οποία χρειάζονται πολύ χρόνο για να επουλωθούν.
«Οι χρόνιες πληγές είναι ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα για το οποίο δεν ακούμε συχνά», δήλωσε η Μαρία Άσπλουντ, επιστήμονας βιοηλεκτρονικής στο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ και στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Τσάλμερς στη Σουηδία.
«Η ανακάλυψη μας μεθόδου που μπορεί να επουλώσει τις πληγές έως και τρεις φορές ταχύτερα μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα για τους διαβητικούς και τους ηλικιωμένους, μεταξύ άλλων, οι οποίοι συχνά υποφέρουν πολύ από πληγές που δεν κλείνουν», σημείωσε η ερευνήτρια.
Οι επιστήμονες ανέπτυξαν μια βιο-ηλεκτρονική πλατφόρμα στην οποία καλλιέργησαν τεχνητό δέρμα από κερατινοκύτταρα, τον πιο κοινό τύπο κυττάρων του δέρματος και απαραίτητα για τη διαδικασία επούλωσης. Επίσης, συνέκριναν την εφαρμογή ηλεκτρικών πεδίων στη μία πλευρά του τραύματος με εναλλασσόμενα πεδία και στις δύο πλευρές του τραύματος.
Τόσο τα υγιή κερατινοκύτταρα όσο και τα κερατινοκύτταρα που σχεδιάστηκαν για να μοιάζουν με εκείνα των ατόμων με διαβήτη, κινήθηκαν έως και τρεις φορές ταχύτερα προς την πληγή, χωρίς να υποστούν βλάβη από τα ηλεκτρικά πεδία.
«Είδαμε πως όταν μιμηθηκαμε τον διαβήτη, οι πληγές έκλειναν πολύ αργά», είπε η ερευνήτρια. «Ωστόσο, με την ηλεκτρική διέγερση, μπορούμε να αυξήσουμε την ταχύτητα επούλωσης, ώστε τα κύτταρα που έχουν προσβληθεί από διαβήτη να αντιστοιχούν σχεδόν σε υγιή κύτταρα του δέρματος».
Οι πληγές που δεν επουλώνονται με συμβατικό, γρήγορο τρόπο αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνιση μόλυνσης και τον χρόνο επούλωσης.
Το επόμενο βήμα για τους επιστήμονες είναι να δοκιμάσουν τη μέθοδο σε πραγματικές πληγές σε ζωντανούς ανθρώπους και όχι σε δερματικά κύτταρα που αναπτύσσονται στο εργαστήριο.
«Εξετάζουμε τώρα πώς αλληλεπιδρούν τα διάφορα κύτταρα του δέρματος κατά τη διάρκεια της διέγερσης, για να κάνουμε ένα βήμα πιο κοντά σε ένα ρεαλιστικό τραύμα», είπε η Άσπλουντ. «Θέλουμε να αναπτύξουμε ένα σύστημα με το οποίο θα μπορούμε να «σκανάρουμε» την πληγή και να προσαρμόσουμε το ηλεκτρικό πεδίο για κάθε μια πληγή χωριστά. Είμαστε πεπεισμένοι πως αυτό είναι το κλειδί για την βοήθεια ατόμων με χρόνιες πληγές που αργούν να κλείσουν».
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο «Lab on a Chip».
