Ανοικτή επιστολή στον Αλέξη Τσίπρα την οποία δημοσιεύει στην Εφημερίδα των Συντακτών ο Γιάνης Βαρουφάκης με αφορμή τις διαρροές των WikiLeaks για τις προθέσεις του για την αξιολόγηση.
Ο πρώην ΥΠΟΙΚ τονίζει μεταξύ άλλων: «Δεν πρέπει επ’ ουδενί να χρησιμοποιήσεις τον διάλογο Τόμσεν-Βελκουλέσκου για να δαιμονοποιήσεις Τόμσεν και ΔΝΤ παρουσιάζοντας τους Βίζερ, Κοστέλο & σία ως τους «καλούς» Ευρωπαίους με τους οποίους “μπορούμε να τα βρούμε καλύτερα”, εφόσον ξεφορτωθούμε το ΔΝΤ».
«Συμμάχους δεν θα βρούμε, ούτε στον Βίζερ, ούτε, βέβαια στον Τόμσεν», προσθέτει, μεταξύ άλλων, ο πρώην υπουργός Οικονομικών και χαρακτηρίζει «δώρο» την δημοσίευση των Wikileaks, προτρέποντας, ωστόσο τον κ. Τσίπρα να το χρησιμοποιήσει «τόσο εναντίον της καμένης Γης του ΔΝΤ, όσο και της χρεοδουλοπαροικίας της Επιτροπής», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει.
«Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει ήπιο κομμάτι της τρόικας (το ευρωπαϊκό) και ανάλγητο (το ΔΝΤ). Tον Μάρτιο του 2015, όταν πληροφορούσα τον Ρέγκλινγκ πως, σύντομα, θα κληθούμε να επιλέξουμε μεταξύ τού να πληρώσουμε συντάξεις ή τη δόση του ΔΝΤ, μου απάντησε κοφτά: ”Να πληρώσετε το ΔΝΤ. Οι συντάξεις είναι η τελευταία προτεραιότητα!” Η παρουσίαση λοιπόν του ΔΝΤ ως πιο ανάλγητου και της Επιτροπής ως πιο ήπιας είναι το μεγαλύτερο σφάλμα που μπορείς να κάνεις αυτήν τη στιγμή.
Το ότι το ΔΝΤ είναι ανάλγητο και κοινωνικά αναίσθητο δεν υπάρχει αμφιβολία. Επί δεκαετίες ”επισκέπτεται” χώρες σε κρίση και χρησιμοποιεί την εξουσία του ”δανειστή ύστατης στιγμής” ώστε να κατεδαφίσει μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να συνθλίψει μισθούς, να προλεταριοποιήσει μεσοαστούς επαγγελματίες. Αυτή είναι η θεσμική λειτουργία του και γι’ αυτό το ήθελε η κ. Μέρκελ στην Ελλάδα.
Παράλληλα, όμως, το ΔΝΤ κατανοεί πως η συρρίκνωση μιας οικονομίας σε κρίση (που είναι ο στόχος του) απαιτεί και μείωση του χρέους της (καθώς όταν τα εισοδήματα καταρρέουν, τα τοκιζόμενα χρέη δεν μπορεί να αποπληρωθούν). Σε χώρες που έχουν το νόμισμά τους, αυτό συνήθως γίνεται μέσω υποτίμησης (εφόσον οφείλεται στο ντόπιο νόμισμα). Στη δική μας απαιτείται κούρεμα, κάτι που ορίζει ρητά το καταστατικό του ΔΝΤ, αναγκάζοντας τον Τόμσεν (μετά έξι χρόνια παραβίασης του καταστατικού του ΔΝΤ) να θέλει πάση θυσία κούρεμα του χρέους μας» αναφέρει.