Του Κώστα Δημ.Χρονόπουλου
Η Ε.Ε των 6 συνετών ηγετών, δημιουργών της, μετεξελίχθηκε σε:
«Ε.Λ» = Ένωση ΛΥΚΟΦΙΛΩΝ και
«Γ.Ε» = Γερμανική Ευρώπη / Ένωση
Απουσιάζει η Ισότητα, η Ισοτιμία, η Δημοκρατικότητα, η Αλληλεγγύη.
Ηγεμονεύει η Γερμανία («Γ»). Επικρατεί το δίκαιο του -οικονομικά – ισχυρότερου.
Αν μέσα σε μια Ένωση Κρατών, έναν συνεταιρισμό, μια κοινωνία, οικογένεια, ένα μέλος δεν σέβεται τους άλλους, τότε ούτε γαλήνη υπάρχει ούτε μπορεί να αποφευχθεί ο άμεσος κίνδυνος διάσπασης / διάλυσης.
Η «Γ» ακολουθεί το -«φυγείν αδύνατον» – πεπρωμένο της. Κερδίζει (εντυπωσιακές) μάχες, αλλά χάνει (εντυπωσιακά) πολέμους (!).
Πιστεύει στην «Γ.Ε». Προαλείφεται για «Φύρερ» της Ένωσης (!…).
Επιδιώκει να παίξει καταλυτικό ρόλο στις ευρωπαϊκές εξελίξεις για δύο, βασικούς, λόγους:
– Οικονομικό όφελος
– Ψυχική ανάγκη ικανοποίησης των αισθημάτων υπεροχής, καθώς και των ιδεών μεγαλείου από τα οποία, αθεράπευτα, πάσχει.
Μοιραία θα παίξει ρόλο διαλυτικό της Ευρώπης, αν δεν αλλάξει ρότα.
Σταδιακά η Ευρο-Ευφορία παραχώρησε την θέση της στην ΕΥΡΩ-ΔΥΣΦΟΡΙΑ. Οι Ευρωσκεπτικιστές έγιναν Ευρωαρνητές και αναρωτιούνται τι, και αν χρειάζεται μια Ε.Ε αυτών των απαράδεκτων προδιαγραφών.
Ο ρεαλισμός όμως απαιτεί να γίνει μια προσπάθεια αλλαγών, βελτίωσης και όχι ρήξης, διάσπασης.
Θα πρέπει να είναι πρόταγμα των Κρατών – μελών η υπεύθυνη τοποθέτηση και λήψη αποφάσεων, επειδή: «Οι καιροί ου μενετοί». Τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται, οι έριδες φουντώνουν, ο κίνδυνος αυτοχειριασμού επικρέμαται.
Οφείλουν να κοιταχτούν στον Ε θ ν ι κ ό κ α θ ρ έ φ τ η τους και να τοποθετηθούν:
• Επιθυμούν να συμμετέχουν ως Υπερήφανα, Ισότιμα μέλη μιας Ένωσης ή προτιμούν να υπάρχουν Πατρίκιοι και Πληβείοι;
• Προτιμούν την αλληλοϋποστήριξη / αλληλεγγύη, ή την αλληλοκοροιδία, αλληλουπονόμευση, ταπείνωση, δουλοφροσύνη;
• Επιλέγουν την προσάρτηση τους στα -ήδη 16 – κρατίδια της Γερμανικής Ομοσπονδίας;
Ταυτόχρονα η «Γ» πρέπει να ξεκαθαρίσει:
Αν θα συνεχίσει να επιδιώκει την «Γερμανική Ευρώπη» ή αποδέχεται να είναι μια «Ευρωπαική Γερμανία» Κράτος μέλος – ισότιμο (και όχι Φύρερ = Αρχηγός) της «Ε.Ε».
Προϋποθέσεις μελλοντικής συνύπαρξης είναι:
– Η αποφυγή πολιτικαντισμού, υποκρισίας, (μικρο) συμφερόντων, μεγαλοϊδεατισμών, αναμόχλευσης παθών και εχθροτήτων, εξυπνακισμών (πχ εμείς είμαστε οι ξύπνιοι που δανειζόμαστε, να καλοπερνάμε, σε βάρος των «κουτόφραγκων»).
– Ενιαία εξωτερική και αμυντική / στρατιωτική πολιτική. Χάραξη και περιφρούρηση συνόρων της «Ε.Ε».
– Εμπέδωση της αλληλεγγύης, αλληλοκατανόησης, αλληλοσεβασμού.
Ετερόκλιτοι εταίροι – με κάποιους έτερους …. ολιγότερο εταίρους – με ετερότητες, ιδιαιτερότητες, αρπακτικές διαθέσεις και εκμεταλλεύσεις, είναι παράταιρες, παρά φύση συνύπαρξη / συν -εταιρισμός.
(Σ.Σ. Αντί του – ορθού μεν , αλλά ευεπίφορου σε συμφεροντολογικού τύπου αναγνώσεις – όρου ε τ α ί ρ ο ι, να χρησιμοποιηθεί το: Σ υ ν ε τ α ί ρ ο ι, επειδή αποτυπώνει ακριβέστερα (από πλευράς δίκαιης, ισότιμης συμμετοχής) αυτό που – θα πρέπει να – είναι μια Ένωση Ισότιμων Κρατών.
Συνεταίροι λοιπόν και όχι – απλώς – εταίροι!)
Υ.Γ Δύο είναι οι επιλογές των Ευρωπαϊκών λαών: ή
– προχωρούν έντιμα, ειλικρινά, συνεταιρικά προς ένα κοινό, καλύτερο ενιαίο ευρωπαϊκό μέλλον
– τραβούν χωριστούς, μοναχικούς δρόμους (όπως στο παρελθόν) και όπου τους βγάλει!
