Η αποστολή κλιμακίου του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας στη Μανωλάδα κατόπιν εντολής του υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας Γιάννη Βρούτση, αποτελεί για μία ακόμη φορά τη συνήθη έκφραση υποκρισίας της Πολιτείας και του πολιτικού της προσωπικού. Οι «δραματικές» δηλώσεις του τύπου «καταδικάζω με τον πιο απερίφραστο τρόπο τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας, τη βία και την ανθρώπινη εκμετάλλευση»… και ότι «η αδήλωτη και η ανασφάλιστη εργασία αποτελούν κοινωνικό και οικονομικό έγκλημα». Πρώτον, γιατί δεν χρει΄ζεται ο υπουργός να στείλει –κατόπιν εορτής- επιθεωρητές για να το διαπιστώσει, δεύτερον, γιατί ο «καουμπόης της Μανωλάδας» είναι γνωστός. Πέρσι όταν έσερνε τον Πακιστανό με το αυτοκίνητό του, η Πολιτεία και το πολιτικό προσωπικό έσωζαν τη χώρα και υπέγραφαν μνημόνια.
Εκτός από τον νταή της Μανωλάδας είναι και οι άλλοι, οι επιστάτες, οι προστάτες, οι ντόπιοι που σήκωσαν τα όπλα και πυροβόλησαν μαζικά στο ψαχνό τους 200 διαμαρτυρόμενους και απλήρωτους αλλοδαπούς εργάτες και έστειλαν 28 από αυτούς στο νοσοκομείο. Ήταν η ομερτά της τοπικής κοινωνίας, ήταν ο 38άρης που συνελήφθη γιατί έκρυβε τους φονιάδες, ήταν κι αυτοί που τραυμάτισαν τον φωτογράφο του «Βήματος».
Το χειρότερο, δηλαδή αυτό που καταλαβαίνουν οι παραγωγοί και οι έμποροι, είναι ο διασυρμός της χώρας από τα διεθνή ΜΜΕ και το μποϋκοτάζ στην ελληνική φράουλα. Το ερώτημα είναι πόσο θα επηρεασθεί η τουριστική ροή από τα ρεπορτάζ για τις συνθήκες σκλαβιάς στις καλλιέργειες φράουλας, για τη διαβίωση στις παράγκες και για το μεροκάματο του τρόμου. Ο τουρίστας δεν πάει σε μια τέτοια χώρα, προτιμάει κάτι πιο ανάλαφρο, πιο αισιόδοξο, πιο θετικό. Οι φράουλες με το αίμα έρχονται να βάλουν τις αναγκαίες πινελιές στο πορτραίτο του Έλληνα τεμπέλη, φοροφυγά, παραδόπιστου, συντηρητικού, ρατσιστή, φασίστα και βγάζει τα λεφτά του στις offshore και κλέβει συστηματικά το κράτος του. Με τέτοιο προφίλ είναι δύσκολο να προσελκύσεις ξένα κεφάλαια για επενδύσεις, είναι δύσκολο να αλλάξεις την εικόνα και να πείσεις πως τα πράγματα δεν είναι έτσι, αλλά όλα αυτά αποτελούν απλώς εξαιρέσεις…
