Γράφει ο Γιώργος Ευγενίδης
Το ζήτημα των τηλεοπτικών αδειών μπορεί να απασχολεί σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα την μιντιακή πιάτσα, λόγω του διαφαινόμενου μαύρου σε τηλεοπτικούς σταθμούς, πλην όμως δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας αυτή τη στιγμή. Ήδη, πίσω από κλειστές πόρτες και κάτω από τα τραπέζια των διαπραγματεύσεων έχει ξεκινήσει μια σκληρή μάχη για το ελληνικό ζήτημα -σε όλες τους τις πτυχές- με έναν βασικό αστάθμητο παράγοντα: την πορεία της οικονομίας, η οποία δεν δείχνει στην πράξη σημεία ανάκαμψης, τουναντίον βυθίζεται ακόμα περισσότερο στον βούρκο της ύφεσης.
Η απόφαση της Αθήνας να καλέσει τη διάσκεψη των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου σε μια προσπάθεια οικοδόμησης ενός μετώπου απέναντι στις χώρες του Βορρά ενόψει και της Συνόδου Κορυφής της Μπρατισλάβα ήταν ένα μήνυμα προς τις Βρυξέλλες, αλλά και το Βερολίνο. Παράλληλα, έχουν προηγηθεί και άλλες προειδοποιητικές βολές, όπως η ανακίνηση του θέματος της ΕΛΣΤΑΤ από το Μαξίμου. Αν και πρόκειται για ζήτημα περισσότερο εσωτερικής κατανάλωσης, η έκθεση από το νομικό τμήμα του ΔΝΤ που αποκαλύπτεται, σύμφωνα με επιτελείς του Μαξίμου, δημιουργεί περίσκεψη για τα στοιχεία, στα οποία βασίστηκαν τα δύο προηγούμενα Μνημόνια. Και μπορεί ο κ. Χουλιαράκης να δηλώνει πως η κυβέρνηση αναγνωρίζει πλήρως τα στατιστικά στοιχεία στα οποία στηρίζεται το τρίτο Μνημόνιο -και μόνο-, πλην όμως το θέμα δεν κλείνει, μιας και αναμένεται να βρεθεί και στην ατζέντα του Eurogroup.
Πρόκειται για ένα Eurogroup, στο οποίο θα καταγραφεί η αρνητική πρόδοος της Αθήνας σε μια σειρά μετώπων. Τα περισσότερα προαπαιτούμενα για την υποδόση των 2,8 δις δεν έχουν προχωρήσει, ενώ τα περισσότερα αυτών ενέχουν πολιτικές δυσκολίες και αποτελούν καυτές πατάτες για την κυβέρνηση. Η δόση, όμως, είναι απολύτως απαραίτητη, γιατί μπορεί να μην χρεοκοπούμε, η αγορά όμως έχει στεγνώσει, η φοροδοτική ανταπόκριση των πολιτών είναι πλέον κατά τεκμήριο εκτός στόχου και γενικότερα, επιχειρήσεις και πολίτες, αδυνατούν να ανταποκριθούν στα βάρη. Τούτου δοθέντος, η κυβέρνηση διεκδικεί χαλάρωση του βραχνά, προσπαθώντας να κεφαλαιοποιήσει το περιβάλλον ρευστότητας στην Ευρώπη, ενώ παράλληλα μέχρι το τέλος του έτους θα μαίνεται και η υπόγεια μάχη Ευρώπης-ΔΝΤ για το ελληνικό χρέος, παράγοντα αποφασιστικό για τη συμμετοχή του Ταμείου στο τρίτο πρόγραμμα.
Και φυσικά, υπάρχει και το μέτωπο του προσφυγικού: η Άνγκελα Μέρκελ βρίσκεται υπό πίεση μετά και το άθλιο αποτέλεσμα του CDU στο Μεκλεμβούργο και η δεξιά πτέρυγα του κόμματός της τής επιτίθεται. Παράλληλα, το Βερολίνο ζητά επαναφορά των κανόνων του Δουβλίνου, ώστε να επαναπροωθούνται στην Ελλάδα μετανάστες που έχουν εισέλθει στην Ευρώπη από τη χώρα μας και δεν δικαιούνται ασύλου. Φυσικά, τη σχετική έκθεση θα υποβάλλει η Κομισιόν, η πίεση του Βερολίνου, όμως, είναι ασφυκτική και δεν πρόκειται να σταματήσει εύκολα. Την ίδια ώρα εξακολουθεί και υπάρχει αβεβαιότητα για τη συμφωνία με την Τουρκία, η οποία ακόμα βέβαια λειτουργεί, ενώ οι Τούρκοι μοιάζουν να δέχονται να παραταθεί το περιθώριο κατάργησης της βίζας για τους Τούρκους πολίτες που ταξιδεύουν στην Ευρώπη έως το τέλος του έτους. Μετά όμως; Terra incognita και φυσικά η πίεση στη χώρα μας θα γιγαντωθεί, την ώρα που ήδη δυσκολευόμαστε πολύ να διαχειριστούμε τους εγκλωβισμένους στην ελληνική επικράτεια πρόσφυγες και μετανάστες, ενώ και η Τουρκία δεν παίρνει πίσω μετανάστες.
Την ίδια ώρα, ο πρωθυπουργός ψάχνει παροχές να ανακοινώσει στη ΔΕΘ και δεν βρίσκει δημοσιονομικό περιθώριο, ενώ ήδη έχει αρχίσει να δέχεται πυρ ομαδόν από τα ΜΜΕ που το επόμενο διάστημα θα ενταθεί κιόλας. Στενεύει ο κλοιός για το Μαξίμου πλέον, με δεδομένες και τις ασφυκτικές πιέσεις από τους έξω για το πρόγραμμα και το προσφυγικό.
