Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος
Το τελεσίγραφο του χθεσινού Eurogroup «ή κάνετε ό,τι σας λέμε ή πάμε σε ρήξη», θέτει εκ των πραγμάτων την ελληνική κυβέρνηση μπροστά στην ευθύνη να ανοίξει τη βεντάλια των διαπραγματευτικών της επιλογών.
Τρία στρατηγικά βήματα είναι αναγκαία προς αυτή την κατεύθυνση:
Βήμα πρώτο: Ο Υπουργός Επικρατείας Νίκος Παπάς να καλέσει τον Γερμανό πρέσβη στην Αθήνα και να ζητήσει την απόσυρση του Σόιμπλε από τις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα, μετά την πρωτοφανή για τα ευρωπαϊκά δεδομένα δήλωσή του πως «λυπάται τους Έλληνες γιατί ψήφισαν μια ανεύθυνη κυβέρνηση», με την οποία προσέβαλε ευθέως τον ελληνικό λαό. Κανένας πολιτικός, όσο ισχυρός κι αν είναι ή νομίζει πως είναι, δεν έχει το δικαίωμα να προσβάλει κατ’ αυτό τον τρόπο έναν ολόκληρο λαό, κάθε λαό. Επ’ ουδενί το αίτημα αυτό δεν πρέπει να λάβει το χαρακτήρα αμοιβαίας αντικατάστασης, δηλαδή να αντικατασταθεί από την ελληνική πλευρά και ο Βαρουφάκης. Ο Βαρουφάκης δεν έχει προσβάλει κανέναν και οι δηλώσεις του μέχρι σήμερα έχουν κινηθεί όλες μέσα σε ένα πλαίσιο ευπρέπειας και θεσμικότητας.
Βήμα δεύτερο: Το να επικοινωνεί τηλεφωνικά ο Κοτζιάς με τον Κέρι δεν λέει απολύτως τίποτα σε αυτή τη φάση. Ο Αμερικανός ΥΠΕΞ δεν περιμένει ειδικά τον Κοτζιά, να του εξηγήσει τον γεωπολιτικό ρόλο της χώρας μας. Η Ελλάδα ως παραδοσιακή φίλη και σύμμαχος χώρα των ΗΠΑ θα πρέπει αν υποβάλλει επίσημα αίτημα προς τις ΗΠΑ ζητώντας να ασκήσουν άμεσα την επιρροή τους στην Ευρώπη προκειμένου να αποφευχθεί μιας μεγάλης κλίμακας αποσταθεροποίηση που θα πλήξει την ενότητα της δυτικής συμμαχίας σε μια κρίσιμη ιστορική καμπή για την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης και της Μεσογείου.
Ρήξη και άτακτη έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη έχει χαρακτήρα πραξικοπήματος σε βάρος νόμιμης και δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης στην Ευρώπη, με απρόβλεπτες συνέπειες για την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή. Η γερμανική διακυβέρνηση της Ευρώπης οδηγεί τη γηραιά ήπειρο σε στρατηγικό αδιέξοδο και οι ΗΠΑ που έχτισαν στην κυριολεξία την γκρεμισμένη μεταπολεμική Ευρώπη οφείλουν να έχουν και λόγο και ρόλο σε αυτή την κομβική στιγμή.
Βήμα τρίτο: Κόντρα στη θεωρία πως η Ελλάδα προσέρχεται στη διαπραγμάτευση με την Ευρώπη χωρίς προτάσεις, θα πρέπει εδώ και τώρα να μπει στο τραπέζι το αίτημα για τη χρηματοδότηση ενός «αναπτυξιακού πακέτου» το οποίο θα εστιάζει στο ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η Ελλάδα σε συγκεκριμένα ζητήματα για την ευρωπαϊκή ασφάλεια. H γεωγραφία της Ελλάδας είναι τέτοια που εξυπηρετεί σοβαρούς στρατηγικούς και πολιτικούς στόχους της Ε.Ε και το αντάλλαγμα που θα πρέπει να πάρει η Ελλάδα είναι η καταπολέμηση της ανεργίας και η ανάπτυξη.
Δηλαδή:
Α. Πρόσληψη 100.000 επαγγελματιών οπλιτών 5 ετούς θητείας με αποκλειστικό έργο τη φύλαξη των χερσαίων και θαλασσίων συνόρων για την ανάσχεση του κύματος της παράνομης μετανάστευσης σε αντικατάσταση της άχρηστης FRONTEX αλλά και της αντιμετώπισης της απειλής των Τζιχαντιστών που γίνεται όλο και πιο ορατή στην Ευρώπη. Έχω ξαναγράψει για το θέμα αυτό. Τα ελληνικά σύνορα είναι ευρωπαϊκά σύνορα, η Ελλάδα θα παρέχει υπηρεσία στους εταίρους της κι αυτή η υπηρεσία θα πρέπει να χρηματοδοτηθεί από αυτούς. Το μέτρο είναι το μόνο που μπορεί και να παρέχει μια αξιόπιστη υπηρεσία στην Ευρώπη αλλά και να επιτύχει άμεσα και ρεαλιστικά τη μείωση της ανεργίας μεταξύ των νέων. Οι 100.000 οπλίτες επηρεάζουν θετικά την οικονομική κατάσταση τουλάχιστον 500.000 πολιτών.
Β. Με αντίστοιχο σκεπτικό να χρηματοδοτηθεί η κατασκευή ελληνικής κορβέτας που θα ανταποκρίνεται στις επιχειρησιακές ανάγκες ελέγχου και καταστολής της παράνομης μετανάστευσης στο Αιγαίο. Η υλοποίηση ενός τέτοιου προγράμματος επιπλέον των αυτονόητων σημαντικών ωφελημάτων για την ασφάλεια των ελληνικών άρα και ευρωπαϊκών θαλασσίων συνόρων , θα προωθήσει το σχεδιαστικό και κατασκευαστικό έργο των ελληνικών ναυπηγείων, θα εξασφαλίσει πρόσθετες θέσεις απασχόλησης και θα επιτρέψει την υιοθέτηση των πλέον σύγχρονων κατασκευαστικών πρακτικών και τεχνολογιών ναυπήγησης. Επίσης θα υπάρξει ταυτόχρονη αύξηση των επιλογών σχετικά με την κάλυψη των υποχρεώσεων της χώρας στους διεθνείς οργανισμούς (ΝΑΤΟ, ΕΕ, ΟΗΕ).
Γ. Υγειονομική θωράκιση των ακριτικών περιοχών της χώρας με οργανωμένες μονάδες περίθαλψης μεταναστών με Έλληνες γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό. Η δημόσια υγεία είναι θέμα εσωτερικής ασφάλειας της Ευρώπης και απειλές τύπου Ebola θα πρέπει να αντιμετωπιστούν αποφασιστικά.
Δ. Για την ενεργειακή ασφάλεια στην Ευρώπη είναι κρίσιμο να λυθεί το μείζον ζήτημα της αποθήκευσης ενεργειακών πόρων προερχόμενων από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Η Ελλάδα είναι η ιδανική χώρα για ένα μεγάλο ερευνητικό project με τη συνεργασία ερευνητικών κέντρων και πανεπιστημίων της χώρας προκειμένου να μελετηθούν και να σχεδιαστούν λύσεις σε αυτό το ζήτημα. Στο project μπορούν να απορροφηθούν νέοι Έλληνες επιστήμονες καθώς και μεταπτυχιακοί φοιτητές πανεπιστημιακών και πολυτεχνικών σχολών της χώρας. Η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση κι εδώ είναι στην ουσία επένδυση στην ασφάλεια της Ευρώπης που έχει ανάγκη από ένα διαφορετικό μείγμα πηγών ενέργειας, απομειώνοντας την ενεργειακή εξάρτησή της από τη Ρωσία.
Όλα τα παραπάνω μέτρα μπορούν να εξηγηθούν θαυμάσια σε όλα τα κοινοβούλια των χωρών της Ευρώπης γιατί τα προβλήματα είναι υπαρκτά κι απαιτούν αντιμετώπιση. Στο βαθμό λοιπόν που ο Τσίπρας κατάφερνε να πάρει ένα τέτοιο «αναπτυξιακό πακέτο» θα μπορούσε να κάνει πίσω σε όλα τα υπόλοιπα που του ζητούν.
ΥΓ: Για τον Σαμαρά, τι να πω… Ακόμη και το 18% που δίνει η τελευταία δημοσκόπηση, είναι πολύ για αυτή τη ΝΔ.
