Ποιό πιστεύετε ότι είναι το διακύβευμα των εκλογών;
Την Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου οι Έλληνες κάνουμε το δικό μας δημοψήφισμα. Απαντάμε, δυνατά και καθαρά, ποια Ελλάδα θέλουμε.
Ελλάδα, της παρακμής του χθες ή της ανάπτυξης του αύριο;
Ελλάδα, των capital controls ή του σταθερού τραπεζικού συστήματος;
Ελλάδα, ενός ισχυρού ιδιωτικού τομέα ή αποτροπής κάθε ιδιωτικής πρωτοβουλίας;
Ελλάδα, των λαθρομεταναστών ή κάθε οικογένειας, Ελλήνων και ξένων, που ζουν νόμιμα στη χώρα μας ;
Ελλάδα, της ελπίδας ή της μελαγχολίας;
Ελλάδα, των ανοιχτών φυλακών ή του Κράτους Δικαίου και της Ασφάλειας;
Ελλάδα, της ανασφάλειας και του καθημερινού φόβου εξόδου απ’ το ευρώ ή αναπόσπαστου μέλους της Ευρώπης;
Ελλάδα της επαιτείας ή της ενεργής συμμετοχής στον παγκόσμιο οικονομικό ανταγωνισμό;
Ελλάδα, των «ξάδελφων», των «συζύγων» και των «συντρόφων» ή των πολιτών;
Ελλάδα, του σκοταδιού ή του φωτός;
Η Ελλάδα έχει σήμερα την εικόνα της απερχόμενης κυβέρνησης: Είναι διαλυμένη.
Η Ελλάδα Μπορεί αλλιώς!
Εσείς γιατί συμμετέχετε σ’ αυτές τις εκλογές;
Πιστεύω πως ο ρόλος της νεότερης γενιάς στη μάχη αυτή, θα είναι καθοριστικός.
Εμείς οι νέοι οφείλουμε, όταν κάτι δεν μας αρέσει να προσπαθούμε να το αλλάξουμε. Αυτή μου η πεποίθηση είναι η απάντηση και στο ερώτημά σας.
Θέλω όταν συναντώ τον κόσμο στο δρόμο και στα καφενεία, να μην είναι διάχυτη η αηδία για την πολιτική. Δεν είναι θυμός πια. Δεν είναι ούτε απογοήτευση. Είναι πικρία αυτό που έχει ο κόσμος πλέον. Και απαξίωση. Απαξίωση για τον πολιτικό, για τα κόμματα, για τη Βουλή.
Θέλω οι συμπολίτες μου να είναι υπερήφανοι για όσους, μέσα και έξω απ’ τη Βουλή, τους εκπροσωπούν. Γιατί τα πρόσωπα είναι αυτά που κάνουν τη διαφορά, είναι αυτά που συνθέτουν την πολιτική. Οι σκέψεις τους, οι χαρακτήρες τους, οι αξίες τους, τα όνειρα τους.
Γιατί κάποιος να ψηφίσει τη ΝΔ;
Η αναμέτρηση της 20ης Σεπτεμβρίου δεν είναι πολιτικά ουδέτερη. Αντιπαρατίθεται από τη μια πλευρά, η φιλοευρωπαϊκή αντίληψη για το μέλλον της χώρας με τα ισχυρά αντανακλαστικά της ευθύνης και της αλήθειας και από την άλλη, οι αριστερόστροφες ιδεοληψίες, είτε αυτές εκφράζονται από τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ είτε έρχονται ως αποτέλεσμα των αδυναμιών του.
Ο κοινός τόπος της «πρώτης φοράς αριστερά» είναι η απραξία, η αβεβαιότητα, η ανασφάλεια και ο φόβος.
Η χώρα χρειάζεται, επειγόντως, υπεύθυνη ηγεσία.
Η Νέα Δημοκρατία, με τον πρόεδρο Βαγγέλη Μεϊμαράκη επικεφαλής, είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να εγγυηθεί την πολιτική σταθερότητα, την εθνική συνεννόηση, την προοπτική για ανάπτυξη. Δεν «πούλησε» ποτέ ιδεολογικά φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Δεν μοίρασε «μαγικές» συνταγές, κούφια λόγια και υποσχέσεις. Δεν προσθέτουμε μερικές ακόμη προεκλογικές επιταγές, που θα είναι χωρίς αντίκρισμα μετά την απομάκρυνση από την κάλπη.
Μπορούμε να αλλάξουμε τα δεδομένα, με ψήφο εμπιστοσύνης στην Ισχυρή ΝΔ.
Ψήφο προοπτικής στην Ευρώπη, που μπορεί να βάζει ψηλά τον πήχη και να τα καταφέρνει.
Πως δικαιολογείτε την επίμονη μνημονιακή στάση της ΝΔ;
Όταν είσαι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προφανώς, εκτός από δικαιώματα έχεις και πάρα πολλές υποχρεώσεις. Όταν μάλιστα είσαι και σε μια δεινή οικονομική θέση και είσαι αναγκασμένος να στηρίζεσαι σε δάνειες δυνάμεις, για να μπορείς να στηρίξεις την οικονομία της χώρας σου και όταν το νόμισμα σου είναι το ευρώ, που σημαίνει κοινό νόμισμα με τις υπόλοιπες χώρες της οικογένειας στην οποία ανήκεις, πράγματι πολλές αποφάσεις δυστυχώς δεν λαμβάνονται ή δεν μπορούν να ληφθούν σε εθνικό επίπεδο, αλλά παρά μόνο σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτό, πολλές φορές, είναι και δυσάρεστο και ιδίως όταν εξαρτάσαι οικονομικά από τους άλλους. Δυστυχώς, αυτές είναι οι υποχρεώσεις μας και βάση αυτών των υποχρεώσεων πρέπει να πορευτούμε, καθώς οι συμπολίτες μας -στη μεγάλη πλειοψηφία τους- θέλουν να παραμείνουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς να φύγουμε από το ευρώ.
Οφείλουμε, όμως, να παραδεχθούμε ότι πολλά απ’ τα μέτρα και τις μεταρρυθμίσεις που περιέχονται στο Μνημόνιο, θα έπρεπε από μόνοι μας να τα είχαμε εφαρμόσει, εδώ και χρόνια.
Πως πιστεύετε ότι μπορείτε να παρακινήσετε εκείνους που επιλέγουν την αποχή;
Συνομιλητές μου είναι όλοι οι πολίτες. Οι συμπατριώτες μας που καθημερινά προσπαθούν με τη δουλειά τους και τον κόπο τους να κάνουν καλύτερη τη ζωή τη δική τους και των παιδιών τους. Εκείνοι που, κάτω από αντίξοες συνθήκες, μοχθούν για να κάνουν πραγματικότητα τους στόχους τους και τα όνειρά τους και μέχρι σήμερα ένιωθαν μόνοι και αβοήθητοι. Ένιωθαν ότι δεν έχουν φωνή για να εκφραστεί το παράπονό τους και η αγωνία τους. Πίστεψαν πως δεν έχουν δύναμη για να διεκδικήσουν ένα καλύτερο μέλλον.
Η απάντηση για να αποτραπεί μια όμοια συνέχεια και να υπερκεραστεί ο χαμένος χρόνος των επτά τελευταίων μηνών που πληρώσαμε ακριβά, δεν μπορεί να είναι η χαμένη ψήφος. Πρέπει να είναι η θετική πολιτική ψήφος, που μπορεί να δώσει μια νέα διοίκηση, σε μια νέα Ελλάδα που ανατέλλει.
Απαιτείται λοιπόν ενότητα, συσπείρωση και κινητοποίηση όλων των δυνάμεων που πιστεύουν πως μπορούμε να γυρίσουμε σελίδα. Που πιστεύουν στην Ελλάδα της ανάπτυξης και των ευκαιριών, στην Ελλάδα που απεμπλέκεται από το τέλμα του χθες για να διεκδικήσει το αύριο που της αξίζει.
Ιεραρχείστε τα προβλήματα της Περιφέρειας Αττικής.
Βλέπω μείζονα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την ανάπτυξη του τόπου μας, να βαλτώνουν στα «λιμνάζοντα νερά» των εσωτερικών ανταγωνισμών και της ασυνεννοησίας διαφόρων τοπικών παραγόντων.
Βλέπω – με λύπη όπως όλοι μας – την περιοχή μας να έχει σταματήσει να παράγει πολιτισμό και πλούτο.
Ωστόσο, δεν βλέπω πουθενά τις υποδομές και τα έργα που θα έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί στην Ανατολική Αττική και που μένουν στα χαρτιά.
Βλέπω το Υπόλοιπο Αττικής να λειτουργεί χωρίς κανέναν αναπτυξιακό σχεδιασμό.
Βλέπω να μένουν ανεκμετάλλευτοι πόροι που θα μπορούσαν να επενδυθούν σε αναπτυξιακές δράσεις.
Δεν σας κρύβω ότι με ενοχλεί, χρόνια τώρα, η Περιφέρεια Αττικής να αντιμετωπίζεται ως “Υπόλοιπο”.
Και είναι αυτή η εικόνα, που -με όση δύναμη έχω- θα προσπαθήσω να αντιστρέψω.
Πώς η υποψηφιότητά σας θα βοηθήσει το Μενίδι, αφής στιγμής δεν είστε σε εκλόγιμη θέση;
H κοινωνία του Μενιδίου θέλει κάποιους να εμπιστευθεί. Κάτι να πιστέψει. Κάπου να ελπίσει, να βρει ιδέες και ιδανικά, για να συμμετάσχει ενεργά και νιώσει πως αυτός ο αγώνας την αφορά πραγματικά. Ότι είναι αγώνας για μια καλύτερη ζωή και όχι για τις καρέκλες. Ότι είναι αγώνας για την ουσία και όχι για την εξουσία. Ότι είναι αγώνας για να δώσουμε λύσεις για τους πολλούς και όχι εξυπηρετήσεις για τους λίγους.
Με απασχολούν τα συμφέροντα των Μενιδιατών. Δεν φοράω παρωπίδες κι έχω ανοιχτά μάτια κι αυτιά για να βλέπω και να ακούω χωρίς προκαταλήψεις και προκάτ ιδέες.
Σε μας, τους Μενιδιάτες, δεν μας αξίζει να είμαστε ουραγοί. Μπορούμε και πρέπει να είμαστε οδηγοί. Οδηγοί και μπροστάρηδες στο δρόμο της ανάπτυξης, των υποδομών, των νέων επενδύσεων, των νέων θέσεων εργασίας, των νέων ευκαιριών για τη νεολαία μας. Μπροστάρηδες του καινούργιου!
Γι’ αυτό και αποφάσισα να συμμετέχω στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ. Είμαι εδώ με διάθεση να διεκδικήσω. Με γνώση, σχέδιο και όραμα. Με διορατικότητα,με επιστημονικά εχέγγυα. Δυνάμεις που μπορούν να συμβάλλουν αποτελεσματικά στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής όλων των πολιτών, χωρίς εξαιρέσεις και χωρίς αποκλεισμούς.
Αυτές οι δυνάμεις μπορούν να προέρχονται μόνο μέσα από την κοινωνία. Δυνάμεις που η ποιότητά τους έχει δοκιμαστεί στο καμίνι της καθημερινής προσπάθειας και έχουν δώσει τα διαπιστευτήριά τους. Δυνάμεις που έχουν αποδείξει ότι μπορούν να βάζουν ψηλούς στόχους και να τους πετυχαίνουν.
Μπορούμε να ενώσουμε αυτές τις δυνάμεις. Μπορούμε να ενώσουμε χέρια και ιδέες. Τα προβλήματα απαιτούν λύσεις. Δεν υπάρχουν μπλε, πράσινες ή κόκκινες λύσεις. Υπάρχουν καλές και κακές λύσεις. Εμείς μπορούμε να δώσουμε τις καλές λύσεις, γιατί είμαστε σε ανοιχτή γραμμή με την κοινωνία. Γιατί είμαστε η κοινωνία!
Στους Μενιδιάτες δεν μας ταιριάζει να κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε. Πάνω απ’ όλα, είμαστε νοήμονες, περήφανοι και αξιοπρεπείς άνθρωποι. Κανείς δεν μπορεί να μας υποτιμά, κανείς δεν μπορεί να μας εμπαίζει. Δεν μας ταιριάζει να παραιτηθούμε από την πίστη ότι το αύριο μπορεί να είναι περισσότερο ελπιδοφόρο για όλους μας και ευτυχέστερο για τις γενιές που θα έρθουν μετά από μας.
Η επιλογή μας λοιπόν είναι αυτονόητη. Παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Πάνω από κόμματα και χρώματα. Κοινή δράση για κοινούς στόχους, προκειμένου να επιστρέψει η ελπίδα.
(Πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Αχαρναϊκή)
