Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός
Σε έναν άτυπο ναυτικό αποκλεισμό της Κύπρου έχει προχωρήσει η γειτονική μας Τουρκία σαν επίδειξη δύναμης στην περιοχή της κυπριακής ΑΟΖ όπου έχουν ξεκινήσει γεωτρήσεις.
Ο αναπληρωτής κυβερνητικό εκπρόσωπος Βίκτωρ Παπαδόπουλος χαρακτηρίζει την κατάσταση ως «τη χειρότερη κρίση από το 1974». Το εξοργιστικό είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση τηρεί σιγήν ιχθύος για τις ακραίες προκλήσεις των Τούρκων που για πρώτη φορά αμφισβητούν χωρικά ύδατα στα Νότια του νησιού.
Έγραψα μόλις εχθές για την ‘ναι μεν αλλά’ αντίθεση των ΗΠΑ (https://www.rp.gr/oi-hpa-gia-th-stash-ths-tourkias-se-sxes/ ), η οποία όπως είχα σημειώσει δεν έκοβε ιδιαίτερα τη φόρα που έχει πάρει η Τουρκία. Οι χθεσινές εξελίξεις έρχονται να το επιβεβαιώσουν, αφού λίγο μετά την παρέμβαση Λονδίνου και Ουάσιγκτον, η Τουρκία προχώρησε σε έναν άτυπο ναυτικό αποκλεισμό στα νότια του νησιού όπου η Κυπριακή κυβέρνηση έχει δεσμεύσει το οικόπεδο 3 και τη γύρω περιοχή στο οποίο είναι τοποθετημένο το γεωτρύπανο της εταιρίας ENI/KOGAS.
Η αντίδραση της Λευκωσίας είχε έρθει νωρίτερα, αφού από προχθές στο συμβούλιο των αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας αποφασίστηκαν κυρώσεις ενάντια στην Άγκυρα, σε πολιτικό, διπλωματικό και νομικό επίπεδο.
Παράλληλα ωστόσο ζητήθηκε και από τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, να μεταβεί στη Λευκωσία δεδομένης της κρισιμότητας της κατάστασης. Από την Ελλάδα απορρίφθηκε το αίτημα λόγω απουσίας του πρωθυπουργού στο εξωτερικό, ενώ δεν είναι βέβαια καν αν θα πάει αργότερα δεδομένης και της τρέχουσας συζήτησης για ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή.
Το δημοσίευμα στο ‘κουτί της Πανδώρας’ αναφέρει ότι ο κύριος άξονας των κινήσεων της Λευκωσίας είναι να απομονωθεί διπλωματικά η Τουρκία, τουλάχιστον στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο οποίο η Κυπριακή κυβέρνηση θα καταγγείλει την Άγκυρα στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ που αναμένεται στις 23-24 Οκτωβρίου.
Στην Ελλάδα δεν έχουμε καταλάβει ακόμα το επίπεδο της πρόκλησης που επιχειρείται αυτές της μέρες στα θαλάσσια ύδατα της Κύπρου με το επίπεδο αδιαφορίας να αγγίζει τα όρια της σκοπιμότητας. Περιμένουμε να δούμε ποια θα είναι η κίνηση της Αθήνας για το ζήτημα αλλά ακόμη περισσότερο αν πρόκειται να συνεχιστεί η εθελούσια σιγή από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα πρέπει κάποια στιγμή να ειπωθούν τα πράγματα με το όνομά τους και να ξεκαθαριστεί αν η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι διαθέσιμη να στηρίξει τα αυτονόητα γεωπολιτικά συμφέροντα εντός των ορίων της.
