Οι πρώτες ψηφιακές ίνες υφάσματος με ψηφιακές δυνατότητες είναι γεγονός και δημιουργήθηκαν στο MIT. Σε έρευνα που χρηματοδοτήθηκε από το Ινστιτούτο Στρατιωτικής Νανοτεχνολογίας και το Γραφείο Ερευνών του Στρατού των ΗΠΑ συμμετείχαν και δύο Έλληνες ερευνητές, ο Ελληνοαμερικανός καθηγητής φυσικής Γιάννης Ιωαννόπουλος, διευθυντής του Ινστιτούτου Στρατιωτικών Νανοτεχνολογιών του ΜΙΤ και ο 21χρονος φοιτητής και πρώην παίκτης της ομάδας μπάσκετ του Παναθηναϊκού του ΜΙΤ Γιάννης Χατζηβέρογλου.
Η ψηφιακή ίνα έχει τη δυνατότητα να «αισθάνεται», να αποθηκεύσει αρχεία μουσικής και βίντεο, ακόμα και να αναλύσει δεδομένα. Οι ίνες ενσωματώνονται στα ρούχα και διαθέτουν αισθητήρες θερμότητας, υπολογιστική μνήμη και προγραμματίζονται με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης.
Η έρευνα, με επικεφαλής τον καθηγητή του τμήματος επιστήμης των υλικών και ηλεκτρολόγων μηχανικών Γιοέλ Φινκ, δημοσιεύτηκε, στο περιοδικό «Nature Communications». Οι ψηφιακές ίνες μπορούν να επεκτείνουν τις δυνατότητες των «έξυπνων» υφασμάτων, έτσι ώστε τα τελευταία να μπορούν να παρακολουθούν τη σωματική κατάσταση και την υγεία του οργανισμού, ανιχνεύοντας έγκαιρα κάποια νόσο, π.χ. των πνευμόνων ή της καρδιάς. Θα καταστήσουν επίσης εφικτές άλλες εφαρμογές, όπως π.χ. να αποθηκεύουν οι νιόπαντροι στα ρούχα τους τη μουσική που θα θέλουν να παίξει τη μέρα του γάμου τους.
Ο Γιοέλ Φινκ δήλωσε πως «είναι η πρώτη φορά που ένα ύφασμα αποκτά την ικανότητα να αποθηκεύει και να επεξεργάζεται δεδομένα με ψηφιακό τρόπο, προσθέτοντας μια νέα διάσταση περιεχομένου πληροφοριών στα υφάσματα και επιτρέποντας έτσι αυτά να προγραμματίζονται στην κυριολεξία».
Η νέα ίνα δημιουργήθηκε από εκατοντάδες μικροσκοπικά ψηφιακά «τσιπάκια» πυριτίου, τα οποία από κοινού διαμορφώθηκαν σε μια ίνα πολυμερούς. Η ίνα είναι πολύ λεπτή και εύκαμπτη, ικανή να περάσει μέσα από μια βελόνα και να ραφτεί σε ένα ύφασμα, καθώς επίσης να πλυθεί τουλάχιστον δέκα φορές χωρίς να υποστεί ζημιά. Όταν ενσωματώνεται σε ένα ύφασμα, αυτός ή αυτή που το φορά, δεν καταλαβαίνει κάποια διαφορά.
Οι ερευνητές μπόρεσαν να αποθηκεύσουν στην ψηφιακή ίνα και μετά να αναπαράγουν ένα σύντομο αρχείο έγχρωμης ταινίας και ένα μουσικό αρχείο. Τα αρχεία αυτά μπορούν να αποθηκευτούν στη μνήμη της ίνας έως δύο μήνες, χωρίς την ανάγκη για παροχή ενέργειας. Ακόμη η ίνα περιέχει ένα «έξυπνο» δίκτυο νευρώνων, που συλλέγει δεδομένα από το σώμα του προσώπου που φορά το ρούχο.
