Στη Frankfurter Allgemeine Zeitung διαβάζουμε ότι η ιταλική κυβέρνηση αντιτίθεται στα σχέδια της ΕΕ για βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των ευρωπαϊκών νοικοκυριών. “Η σχετική πρόταση προβλέπει πως όλα τα σπίτια και τα διαμερίσματα θα πρέπει να επιτύχουν τουλάχιστον την ενεργειακή κλάση “Ε” από το 2030 και “D” από το 2033. Αλλά η Ρώμη απορρίπτει αυτό το σχέδιο, καθώς η Ιταλία υστερεί κατά πολύ στη μόνωση και τη θέρμανση με αποδοτικά συστήματα”, με τα περισσότερα κτίρια να κατατάσσονται στις δύο τελευταίες κατηγορίες ενεργειακής κλάσης “F” και “G”, όπως αναφέρει η εφημερίδα. Κατά τον υπουργό Μεταφορών Ματέο Σαλβίνι, “ο πλούτος των περισσότερων Ιταλών βασίζεται στην ακίνητη περιουσία τους – αν αυτή υποβαθμιστεί, θα σημειωθούν δραματικές συνέπειες”.
Στο πρόσφατο παρελθόν πάντως, “έγιναν στην Ιταλία ενεργειακές επενδύσεις ύψους 62,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, οι οποίες χρηματοδοτήθηκαν σε σημαντικό βαθμό από το Ευρωπαϊκό Σχέδιο Ανάκαμψης και, σε αυτό το πλαίσιο, οι συμμετέχοντες ιδιοκτήτες ανακαίνισαν περίπου 360.000 ακίνητα. Ένα “σούπερ μπόνους 110%” τους επέτρεπε να αφαιρούν ολόκληρο το κόστος από τη φορολογική τους επιβάρυνση. Με αυτόν τον τρόπο εκτιμάται πως, ναι μεν ενισχύεται ο κατασκευαστικός κλάδος και συνεπώς και η οικονομική ανάπτυξη – ωστόσο, προκάλεσε επίσης μαζικές αυξήσεις των τιμών για λέβητες, ηλιακά συστήματα και κουφώματα, για παράδειγμα”. Η FAZ καταλήγει πως το εν λόγω ζήτημα δεν είναι το μοναδικό πεδίο διάστασης απόψεων μεταξύ Ιταλίας και Ε.Ε., καθώς η κυβέρνηση Μελόνι διαφοροποιείται εντόνως, μεταξύ άλλων, “στην υποβάθμιση της ανακύκλωσης συσκευασιών έναντι της επαναχρησιμοποίησής τους και ασκεί βέτο στην επικύρωση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, απαιτώντας να ανακατευθυνθούν τα κεφάλαια για άλλους σκοπούς”.
Γαλλία: Επαναπροσανατολισμός της ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής
“Η Γαλλία επιδιώκει εκτεταμένη μεταρρύθμιση της ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής ως απάντηση στις αμερικανικές επιδοτήσεις για τις πράσινες τεχνολογίες”, επισημαίνει σε άρθρο της η Handelsblatt. Σύμφωνα με έγγραφα που περιήλθαν στην κατοχή της γερμανικής εφημερίδας, στόχος καθίσταται “μία στρατηγική “Made in Europe” με περισσότερες κρατικές ενισχύσεις και νέα κονδύλια της Ε.Ε. Ως πρώτο βήμα προτείνεται η δημιουργία ενός “ταμείου έκτακτης ανάγκης για την κυριαρχία”, για το οποίο θα μπορούσαν να ανακατευθυνθούν κονδύλια από τα υφιστάμενα χρηματοδοτικά προγράμματα της Ε.Ε. […] Σε ένα δεύτερο βήμα, θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα νέο εργαλείο κατά το πρότυπο του προγράμματος “Sure”, με το οποίο η Ε.Ε. στήριξε τα κράτη-μέλη με φθηνά δάνεια για τη χρηματοδότηση εργασίας μικρής διάρκειας κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Η Επιτροπή άντλησε τα χρήματα μέσω ευρωπαϊκών κοινοτικών ομολόγων, για τα οποία εγγυώνται τα κράτη-μέλη”. Με αυτές τις προτάσεις φαίνεται να συμφωνεί η Επιτροπή, η οποία προτείνει επιπλέον “τα κράτη-μέλη να έχουν μεγαλύτερη ελευθερία στον καθορισμό του ύψους των αντίστοιχων επιδοτήσεων προς τις εταιρείες”. Τέλος, κομβική κρίνεται και η θέσπιση φορολογικών ελαφρύνσεων προς τις εταιρείες, “ώστε να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος αθέμιτης εκτροπής των επενδύσεων σε τρίτες χώρες εκτός Ευρώπης”.
Η αντιμετώπιση του αμερικανικού προγράμματος είναι ένα από τα κύρια θέματα του γαλλογερμανικού συμβουλίου υπουργών που προγραμματίζεται για την επόμενη Κυριακή. Ωστόσο, σύμφωνα με τη HB, “η Γερμανία είναι επιφυλακτική όσον αφορά τη νέα ευρωπαϊκή χρηματοδότηση”, με εξαίρεση το SPD το οποίο φαίνεται αρκετά δεκτικό προς ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Γιώργος Πασσάς
ΠΗΓΗ: Deutsche Welle
